လြတ္လပ္ေရး ဖခင္

(ေဖေဖၚဝါရီဆယ့္သံုးမွာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ။
တေထာင့္ကိုးရာတဆယ့္ငါး၊
ေရွ့ေနဦးဖာ သား။
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္၊
သိၾကမ်ားခုတိုင္။
ႀကံ႕ႀကံ႕ခိုင္တဲ့ဇာနည္ဖြား၊
မိခင္ေဒၚစု သား ...)

ငယ္ငယ္က ဆိုခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ.. ငယ္စဥ္သိတတ္စအရြယ္ကတဲးကစလို ျမန္မာတစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲး ႏွလံုးသားထဲးမွာ စြဲးထင္ေနခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါ..

ေအာင္ဆန္းဇာနည္

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ။
၁၉၁၅ ေရွ႕ေန ဦးဖာသား။
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္သိၾကမ်ားခုတိုင္၊
ၾက့ံၾကံ့ခိုင္တဲ႔ ဇာနည္ဘြား၊မိခင္ေဒၚစု သား..။
၁၉၄၇ ေျပာင္းၾကြ တမလြန္၊
မ်က္ရည္သြန္လို႔ ဘဝင္ညႇိဳး
ဇူလိုင္ႏွစ္ဆယ့့္္ကိုး..။
ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒို႔ဖခင္၊
ေကာင္းေစခ်င္တဲ႔ မွာစကား၊
ငါတို႔ မေမ႔အား..။
ျပည္ေထာင္လြတ္ေရး ႀကိဳးပမ္းေအာင္

ျပည္ခ်စ္ ဒို႔ေခါင္းေဆာင္၊
ဆိုရွယ္လစ္ေဘာင္ လမ္းစဥ္မ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခ်မွတ္သြား..။

ေမြေန႔ဆိုတာ အိုပြဲပါ

တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ ေမြးေန႔ပါ၊ လူမွာေခၚရိုးရွိ၊၊

တကယ္ေျပာင္းတာ၊ ရုပ္နာမ္ပါ၊ ခႏၡာမျမဲသိ၊၊

ရုပ္နာမ္ဓမၼ၊မျမဲၾက၊ ခဏခဏေျပာင္းေန၏၊၊

ေသမင္းမွတ္တိုင္၊ ေနာက္တစ္တိုင္၊

ရင္ဆိုင္ေရာက္လာ၏၊၊

ေမြးေန႔ဆိုတာ၊ အိုပြဲပါ၊ ေသခ်ာညဏ္ျဖင့္ၾကည့္၊၊

အသက္ သိကၡာ၊ ၾကီးစရာ၊ လူမွာႏွစ္မ်ိဳးရွိ၊၊

အသက္ၾကီးရုံ၊ အားမစံု၊ အကုန္ေၾကာက္ရ၏၊၊

အသိမၾကြယ္၊ အက်င့္ကြယ္၊ အိုပယ္ျဖစ္သြား၏၊၊

အက်င့္သိကၡာ၊ ႀကီးမွာသာ၊ မွန္စြာစိတ္ေအး၏၊၊

ႀကီးေလ လွေလ၊ ေအးျမေပ၊ လူေတြခ်စ္ၾက၏၊၊

အသိမွန္ကန္၊ ကိုယ့္ဖို႔က်န္၊ ဧကန္စိတ္ေအ၏၊၊

တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္

တေကြ႕မွာ..

ခ်စ္သူ စံုတြဲးေလး တစ္တြဲး ဟာသိပ္ခ်စ္ၾကတယ္တဲ့.. ေကာင္မေလးက လည္းေကာင္ေလးကို ယံုၾကည္အားကိုးသလို .. ေကာင္ေလးကလည္း ေကာင္မေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်စ္တယ္…
သူတို႔ ခ်စ္သူသတ္တမ္း ၃ ႏွစ္ျပည့္ျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္.. မိဘ ေဆြမ်ိဳး အားလံုးကလည္း ၾကည္ၾကည္ ျဖဴျဖဴ လက္ခံၾကလို႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္မယ့္ ရက္ကို ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ေရြးလိုက္ၾကတယ္…
ေကာင္းေလးကေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းမယ့္သူတို႔ရဲ႔မဂၤလာရက္ေလးကိုစိတ္ကူးယဥ္ျပီးေပ်ာ္ေနရွာတာေပါ့......ဒါေပမယ့္အဲ့ဒီမဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔မရာက္ခင္မွာပဲသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးကတျခားေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လက္ထပ္သြားတယ္ဆိုတဲ့သတင္းကိုေကာင္ေလးၾကားလိုက္ရတယ္.....
သူစံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ေကာင္မေလးကိုယ္တိုင္ကလိုလိုလားလားနဲ႔လက္ထပ္လိုက္တာလို႔သိလိုက္ရတယ္......အဲ့သတင္းကိုၾကားတာနဲ႔ေကာင္ေလးလည္းအရမ္းအံ့ၾသျပီး အရမ္းစိတ္ထိခိုက္၀မ္းနည္းစြာနဲ႔မစားႏိုင္မအိပ္ႏိုင္ငိုေၾကြးေနေတာ့တယ္......မၾကာခင္မွာပဲေကာင္ေလးလည္းစိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျပီးအိပ္ယာထဲလဲေတာ့တယ္.... အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္လာတာနဲ႔အမွ်ေကာင္ေလးရဲ႔အေျခအေနဟာပိုပိုဆိုးလာခဲ့တယ္....ဆရာ၀န္ျပလည္းမသက္သာေတာ့ဘူး....
တေန႔မွာေတာ့အသက္အရြယ္အိုမင္းေနတဲ့ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက ေကာင္ေလးရဲ႔အိမ္ေရွ႔မွာရပ္ျပီးတံခါးေခါက္လိုက္တယ္..
အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးလည္း တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ထြက္လာျပီးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးအိုတစ္ပါးကိုေတြ႔တာနဲ႔ စိတ္ရႈပ္စြာနဲ႔"ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား" လို႔ေျပာလိုက္တယ္...ဘုန္းေတာ္ၾကီးကျပံဳးျပီးေတာ့....."ကိုယ္ေတာ္ကဆြမ္းခံၾကြလာတာမဟုတ္ပါဘူး..ဒီအိမ္မွာလူမမာရွိတယ္ၾကားလို႔ကိုယ္ေတာ္ကလည္းေဆးနည္းနည္းကုတတ္ေတာ့လာကူညီေပးတာပါဒကာမေလး" လို႔မိန္႔ၾကားလိုက္တယ္...
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကလည္းသူဆံုးျဖတ္လို႔မရေၾကာင္းနဲ႔သူမရဲ႔သခင္ေတြကိုျပန္ေျပာၾကည့္ပါမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပီးအိမ္ရွင္ေတြကို
ေျပာၾကည့္ေတာ့သေဘာတူခြင့္ျပဳတာေၾကာင့္ဘုန္းေတာ္ၾကီးကို အိမ္ထဲကိုပင့္ဖိတ္ခဲ့တယ္.......
ဘုန္းေတာ္ၾကီးအိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ကုတင္ေပၚမွာျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔အရိုးေပၚအေရတင္ပိန္လွီစြာနဲ႔ႏြမ္းနယ္ႏုန္းခ်ိစြာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့လူမမာသည္ေကာင္ေလးကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္....
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးလည္းဘုန္းေတာ္ၾကီးအတြက္ေသာက္ေတာ္ေရတခြက္ေပးလိုက္ျပီး လူမမာကုတင္ေဘးမွာပဲထိုင္ခံုတစ္လံုးစီစဥ္ေပးလိုက္တယ္...ဘုန္းေတာ္ၾကီးကလည္းအေျခအေနၾကည့္ျပီးေတာ့...." ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနတာပဲ"လို႔ေရရြတ္လိုက္တယ္.....လူမမာေကာင္ေလးကလည္းစိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔မကပ္စြာနဲ႔ပဲဘာမွမၾကားသလိုတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာေနေနတယ္......ဘုန္းေတာ္ၾကီးလည္းသူလုပ္သင့္တာေတြလုပ္ျပီးေတာ့..." ဒကာေလးကေတာ္ေတာ္သနားစရာေကာင္းတယ္....မယံုရင္မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ"လို႔မိန္႔ေတာ္မူျပီးေကာင္ေလးအိပ္ခန္းထဲကကိုယ္လံုးေပၚမွန္တစ္ခ်ပ္ဆီကိုညႊန္ျပလိုက္တယ္...ေကာင္ေလးလည္းလံုး၀စိတ္၀င္စားမႈမရွိပဲေငးေငးငိုင္ငိုင္ေနေနရာကေန တစ္ခ်က္မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ... မွန္ထဲမွာသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးပံုကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္....သိတ္မၾကာခင္မွာပဲေကာင္မေလးပံုရိပ္ကေ၀၀ါးေပ်ာက္ကြယ္ သြားျပီးပင္လယ္ကမ္းေျခတခုပံုေျပာင္းလဲသြားတယ္....အဲ့ဒီ ပင္လယ္ကမ္းေျခဟာတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနျပီးလူအသြားအလာမရွိဘူး.....
လူမမာေကာင္ေလးကမွန္ထဲကပံုရိပ္ကိုစိတ္ဝင္စားစြာၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲမိန္းကေလးအေလာင္းတစ္ေလာင္းဟာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့အေနအထားနဲ႔ကမ္းေျခမွာရွိေနတာကိုျမင္လိုက္ရတယ္.....
ခဏၾကာေတာ့လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္...သူကအေလာင္းကိုရြံရွာစြာၾကည့္ျပီး
လ်င္ျမန္စြာျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္.....
အခ်ိန္အေတာ္ေလးၾကာေတာ ့ေနာက္လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာျပီး အဲ့ေကာင္မေလး အေလာင္းကိုေတြ႕သြားျပန္တယ္...ဒီလူကေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီးသူ႔ရဲ႔အပၚရံုအကၤ်ီကိုခြ်တ္လို႔ျခံဳေပးျပီးခရီးဆက္ထြက္သြား တယ္....
အဲ့လိုနဲ႕ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ့ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာျပန္တယ္... ဒီလူကအေပၚရံုျခံဳထားျပီးလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ပံုစံ ကိုစိတ္၀င္စားျပီးျခံဳထည္ကို လွန္ၾကည့္ေတာ့မိန္းကေလးအေလာင္းကို ေတြ႔သြားျပီး အရမ္းသနားစိတ္၀င္လာကာ ေျမျမဳပ္ေပးလိုက္ဖို႔ဆံုး
ျဖတ္လိုက္တယ္...
ဒါေပမယ့္သူ႔ဆီမွာ ေျမက်င္းတူးဖို႔ ဘာပစၥည္းမွပါမလာဘူး.... ေနာက္ဆံုးမွာသူ႔ရဲ႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အသံုးျပဳဖို႔သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္....လူရြယ္ဟာသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေျမေတြကိုယက္ျပီး တေျဖးေျဖးခ်င္း တူးလာလိုက္တာ ညေနေစာင္းအခ်ိန္မွာ မိန္းကေလး အေလာင္းကို ျမဳပ္ဖို႔လံုေလာက္တဲ့က်င္းတစ္က်င္းကို တူးလို႔ျပီးသြားတယ္....
အဲ့လူလည္း မိန္းကေလးအေလာင္းကို ေကာင္းမြန္စြာျမဳပ္ႏွံေပးခဲ့ျပီး ခရီးဆက္ထြက္ခြာသြားတယ္... အဲ့ဒီေနာက္မွာ မွန္ထဲမွာမိန္းကေလးအေလာင္းရဲ႔ မ်က္ႏွာပံုျပန္ေပၚလာျပီး အဲ့မ်က္ႏွာကေနသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးရဲ႔ မ်က္ႏွာကိုေျပာင္းသြားခဲ့တယ္.... လူမမာေကာင္ေလးလည္းအလြန္အမင္းအံ့ၾသေနစဥ္မွာပဲ ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့လူရြယ္ရဲ႔မ်က္ႏွာျပန္ေပၚလာျပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ မ်က္ႏွာအျဖစ္ေျပာင္းသြားျပန္တယ္...
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့မွန္ထဲကပံုရိပ္ေတြအကုန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္.... ေကာင္ေလးလည္းအံ့ၾသစြာနဲ႔ မင္သက္ေနတုန္းမွာပဲ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကခုလိုပဲမိန္႔ၾကားေတာ္မူလိုက္တယ္..."ခုဆိုရင္ဒကာေလးလည္းသေဘာေပါက္ေလာက္ျပီထင္တယ္...အဲ့မိန္းကေလးအေလာင္းက ဒကာေလးရဲ႔ခ်စ္သူမိန္းကေလးျဖစ္တယ္..ဘ၀တစ္ခုမွာသူမရဲ႔အေလာင္းကို ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့ကုသိုလ္ကံေရစက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီလူငယ္ဟာ ဒီဘ၀မွာေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းခြင့္ရခဲ့တယ္... ဒကာေလးကေတာ့သူမရဲ႔ အေလာင္းကိုအပၚရံုနဲ႔လႊမ္းျခံဳေပးခဲ့တဲ့ေရစက္ကံေၾကာင့္ဒီဘ၀မွာသူမနဲ႔သံုးႏွစ္တာခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့တယ္.. ခုသံုးႏွစ္ျပည့္လို႔ေရစက္ကုန္ခ်ိန္မွာခြဲခြာရတယ္"
ဘုန္းေတာ္ၾကီးရဲ႔စကားအဆံုးမွာ ေကာင္ေလးလည္း အျမင္မွန္ရျပီးနားလည္ သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္.. ေနာက္ပိုင္းမွာေကာင္ေလးလည္းျပန္လည္က်န္းမာလာျပီး ေလာကီကိုစြန္႔လို႔သကၤန္း၀တ္သြားေတာ့တယ္...
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္…

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေကာင္ေလး သာသနာ့ ေဘာင္ဝင္တာ သူ႕ေကာင္မေလး သူမ်ားေနာက္ပါလို႔ ၊ မိန္မ မရလို႔ဝင္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္….
အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ … ဒါမွမဟုတ္ သေဘာထားျခင္းမတိုက္ဆိုင္လို႔ လမ္းခြဲးခဲ့ၾကရတဲ့
သူမ်ားရွိရင္လဲး… ေသာကအပူကို ခံစားေနမယ့္အစား ( ငါက အေပၚအိကၤ်ီေလး ခ်ံဳေပးရံု
ခ်ံဳေပးခဲ့တဲ့ သူ) လို႔ သေဘာထားလိုက္… ေနာက္တစ္ခါ ဒီလုိ မျဖစ္ရေလေအာင္ ဆိုျပီး ေျမပါ
အျပီးျမွဳတ္ေပးၾကေပေတာ့…. (ပို႔မယ္ပို႔ ဘယ္ထိပို႔ ဆိုလဲး ???? …. စကားပံုေတာင္
ရွိေသးတယ္… အဲ့လိုပဲ ေရာက္ေအာင္သာပို႔ၾက)
ဘဝတစ္ခုခုက ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေရစက္ကံေၾကာင့္ လက္ရွိဘဝမွာ ေတြဆံုၾကတယ္.. ပံုစံအမ်ိဳးနဲ႔ နဲ႔ ပတ္သတ္ၾကတယ္.. ေဆြးမ်ိဳးေတာ္စပ္ၾကတယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကတယ္ ၊ ရန္သူအျဖစ္နဲ႔ လည္း ေတြ႕ဆံုေနၾကရတယ္.. ဘ၀တစ္ခုခုကျပဳခဲ့တဲ့ေရစက္ကံေၾကာင့္သာဤမွ်မ်ားျပားလွေသာလူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္... အဲ့လိုပဲေရစက္ကုန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မွ
ဆြဲထားလို႔မရပဲေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ခြဲခြာၾကရမွာပါ.....အဲ့ဒါေၾကာင့္ခုမခြဲခြာရခင္အခ်ိန္ေလးမွာမိ္မိနဲ႔ပတ္သက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့သူေတြအေပၚမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြ..ေမတၱာေတြေပးႏိုင္သေလာက္ေပးႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားသင့္ပါတယ္..... ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့လူတိုင္းလူတိုင္းဘယ္သူကမွဘယ္သူ႔ကိုဘယ္အခ်ိန္မွာေရစက္ကုန္လို႔ခြဲခြာ ၾကရမယ္ဆိုတာကိုမသိႏိုင္ၾကလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္......