သတိရလွ်က္ပါ GTC

အခုလိုအလုပ္ထဲးေရာက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ ကလြတ္လြတ္လပ္လပ္ နဲ႔ အပူပင္ကင္းခဲ့တဲ့ဘဝေလးကို ၿပန္တမ္းတမိတယ္…ေတြးမိတိုင္း ၿပန္လိုခ်င္မိတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႕ရယ္..
Engineer ၿဖစ္လာမယ့္သူေလာင္းလွ်ာေတြကို Drawing သင္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ဦးဆရာ ဆရာဦးၿမတ္သူ ရဲ႕ေက်းဇူးကိုလဲး ေအာက္ေမ့မိပါတယ္.. ISO ပံုေတြဆြဲးတုိင္းမွာ Dimension မလိုတာကိုေမးမိတိုင္း “ လိုလို႔လား” လို႔ ၿပန္ေမးတတ္တဲ့ ဆရာအသံကို မွတ္မိေနေသးတယ္..Drawing Paper မွာ ခဲးရာေတြနဲ႔ ညစ္ပတ္ေနရင္လဲး သတင္းစာ စကၠဴနဲ႔တူေနၿပီလို႕အေၿပာခံရတယ္..ခဲးသားကိုတစ္မ်ိဳးထည္းသံုးရင္၊ ခဲးတံခၽြန္တာမွားေနရင္ အၿမဲးလက္ေခါက္ရိုက္တတ္တဲ့ ဆရာ့ေက်းဇူးေတြမေမ့ႏိုင္ပါဘူးဆရာ... အတိုင္းအတာေလးလြဲးသြားလို႔ သီခ်င္းေလး ဆိုမိပါတယ္.ခဲးဖ်က္နဲ႔ထုခံရတယ္.. “ နည္းနည္းေလးေတာ့လြဲးေနတယ္..လြဲးလြဲးေလးဘဲးေကာင္းပါတယ္..” ဟီး… ေတာ္ေသးတယ္ ခဲးဖ်က္က ေသးေသးေလးမို႕လို႕…
1st year ေက်ာင္းစတတ္ေတာ့လည္း roll-call လာေကာက္သလိုနဲ႔ နာမည္ေတြအကုန္လိုက္ေမးသြားတဲ့ ကိုမ်ိဳးၿမင့္ေဇာ္.. အေအးဗူးလုေသာက္သြားတာ ၿပန္ေပးရမွာမေမ့နဲ႔.. Chemistry သင္တဲ့ ဆရာမ ေဒၚယဥ္ေမသန္႔ အခ်ိန္မွာ ၿငိမ္ေနလို႔ စာၾကည့္ေနလားဆိုၿပီး အေနာက္တန္းကေနလာေခ်ာင္းတဲ့ ရန္ေနာင္ဗိုလ္ေရ..ပံုဆြဲးေနတာေတြ႕ေတာ့ နင္ ငါ့အစ္မ (ဆရာမ)ကိုၿပန္မတိုင္တာ ငါကံေကာင္းတယ္..ငါ့ပံုဆြဲးေနတာသူမသိဘူးဟ ..စာကလည္းစိတ္မဝင္စားလို႔ပါ.. အစ္မသင္ေနတာဆိုေတာ့ အတန္းကလည္းမလစ္ရဲးဘူးေလဟယ္.. လစ္ရင္ ေမေမနဲ႔တိုင္မွာဟ..
မင္းကိုကိုေမာင္ေရ.. စာသင္ခံုေရွ႕က state ေပၚမွာ နင္ model ေလွ်ာက္တာ အမွတ္ေပးတဲ့ ဒိုင္က ငါရယ္၊ အိၿမတ္ၿဖိဳးေဇာ္ ရယ္ သက္ေဆြဇင္ရယ္ေလ.. ေခါက္ထီးအမဲးေရာင္နဲ႔ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ ၾကက္ဆင္မယ္ နင့္ကို ငါတို႔ဒိုင္ေတြေရြးခဲ့တာေလ မွတ္မိေသးလား…
သက္ေဆြဇင္ေကာင္မစုတ္ေရ.. ဆရာကန္ေတာ့ပြဲး ေန႔က နင္နဲ႔ငါနဲ႔ ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ နင္ငါ့မေပးဘဲးအကုန္သိမ္းသြားတာ.. ေကာင္မစုတ္ေလး..အဲ့ဒီပံုေတြအခုဘယ္မွာလဲး..
အိပုန္႔အစုတ္ပလုပ္မေရ.. နင္နဲ႔ ခိုင္ေမာ္ေသြး ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီးေလွ်ာက္လည္တာေလ.. နင့္ထမင္းခ်ိဳင့္ နဲ႔ ငေသြးလြယ္အိတ္ကို ငါ့ဆီေပးထားခဲ့ၾကတာ.. အတန္းဆင္းလို႔အိ္မ္ၿပန္ခ်ိန္ေတာင္ေရာက္မလာဘူး
အိမ္ၿပန္ရမွာေတာင့္ေမ့ေနၾကတယ္.. နင္တို႕ထမင္းခ်ိဳင့္နဲ႔ လြယ္အိတ္ကို အေလးခံၿပီး မႏၲေလးထိ သယ္သြားရတယ္..နင့္ခ်ိဳင့္ကနံမွာစိုးလို႔ငါ့မွာေဆးေပးရေသးတယ္ .. ေနာက္ေန႔မနက္ေတာ့ Canteen ကို ငေသြးေရာက္လာတယ္.. ရုပ္က စပ္ၿဖဲးၿဖဲးနဲ႔ “ လြယ္အိတ္ထဲးမွာအခန္းေသာ့ပါသြားတာ ငါညကအခန္းထဲးဝင္လို႔မရလို႔ သူမ်ားအခန္းမွာ အိပ္ရတယ္” တဲ့ မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ခဲ့ဘူးထင္တယ္..ညစ္ပတ္လိုက္တာ ငေသြးရာ…
မနက္ဆိုလဲး ေစာၾကီး ၅ နာရီေလာက္ထ ေရခ်ိဳးအဝတ္စားလဲးၿပီးတာနဲ႔ ေရႊမန္းေမလာမယ့္ ၈၂ လမ္း ၃၄ လမ္းေထာင့္ကိုသြားေစာင့္ရတယ္.. ငါမလာေသးရင္ ေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့ အမ္မီေအာင္ဆန္းေရ..ငါနင့္ကိုလည္းသတိရပါတယ္.. မွတ္မိေသးလား..နင္စားခ်င္တဲ့canteenကို တစ္ခါေလာက္လိုက္စားေပးပါဆိုလို႔ လိုက္စားတာ ၾကာစံေၾကာ္က သာေရပင္ကိုေၾကာ္ထားအလိုဘဲး
ဝါးမရလို႕ ငါ့မနက္စာက ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ၿပီးခဲ့ရတာ .. နင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ဟာ..
မနက္ New Country ကိုေရာက္တာနဲ႔ ေက်ာင္းကားေတြေပၚဆင္းလာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ မိတ္ဆက္သံေတြၾကားရေတာ့တာပါဘဲး.. မေၿပာေတာ့ပါဘူး.. မၾကားသာတဲ့အသံေတြမိုေလ..
ငါေတာ္ေတာ္ဆိုးခဲ့တာေနာ္.. အတန္းထဲးမွာ ထိုင္ေတာ့ေရွ႕ဆံုးကခံုမွာ ..ဆရာမေတြေရာက္ၿပီးမွ ငါအၿမဲးေရာက္တယ္.. အတန္းကလည္းလစ္လုိက္တာမေၿပာပါနဲ႔ အတန္းမွတ္မိတာေတာင္ ေက်းဇူးတင္ၾကရမယ္.. ငါမတတ္ခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူးဟာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ေနရာက်ယ္က်ယ္ထိုင္ရေအာင္လို႔ပါ.. ေနာ္ အိပုန္႕ ၊ အိမြန္မြန္မ်ိဳး တို႔ ၿဖဳၿဖဳသင္းတို႔ေရ..
ၿပန္ရင္ ေက်ာင္းကားေနရာ အၿမဲးေပးတဲ့ ပိုင္ၿဖိဳးသူေရ..ငါလဲးနင့္ကုိမေမ့ပါဘူး.. နင့္ရည္းစားေပါင္းမ်ားစြာရဲ့ အေၾကာင္းကို ငါမၿငီးအၿငဴ နားေထာင္ေပးရတယ္..ပ်က္သြားတဲ့ရည္းစားအေရအတြက္ကိုလည္း လက္ခ်ိဳးေရတာ နင့္လက္မေလာက္လို႔ ငါ့လက္ပါ ငွားခဲ့ရတယ္ ေကာင္စုတ္..
ေက်ာက္ဆည္ကေန မႏၲေလး အၿပန္ ၿမစ္ငယ္တံတားထိပ္မွာေက်ာင္းကားရပ္တိုင္း ငါဝယ္တဲ့ ငံုးဥက ငါကိုမစားရဘူး . “ ငံုဥက ငံုးမဖင္ကထြက္တာ .. ငံုးမကညစ္ပတ္တယ္.. ဥၿပီးတာေတာင္ငံုးဥကို ဖင္နဲ႔ဖိခဲ့ေသးတာ” .. ဘာညာ ဆုိၿပီး ငါရြန္ေအာင္ေၿပာၿပီး ငါ့ငံုးဥေတြ လုစားသြားတဲ့ အမ္မီေအာင္ဆန္း. စိုးပိုင္. စိုင္းလိန္တစ္. ပိုင္မင္းဟန္.. နင္တို႔ေတာ္ေတာ္တရာၾကတယ္ေနာ္…..
ငါကေတာ့သတိရပါတယ္.. ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေရာက္ေနလို ၿပည့္စံုေပမယ့္.. အရင္ကလိုေပ်ာရႊင္မႈမ်ိဳး မရေတာ့ဘူးဟ.. နင္တို႔ကေတာသိမွာမဟုတ္ဘူး.. အစုတ္ပလုပ္ေတြေရ.. ငါ December မွာေတာ့ၿပန္လာမယ္.. ငါ့ကိုလာၾကိဳၾကေနာ္…

မိုးေသာက္ၾကယ္...