ဝန္ခံပါတယ္...

Blog ေလး တစ္လၿပည့္သြားတာေတာ့ နည္းနည္းၾကာပါၿပီ.. ဒါေလးတင္ခ်င္ေနတာလည္းၾကာၿပီ.. မအားတာေရာ.. ပ်င္းေနတာေရာေပါင္းသြားလို႔ မတင္ၿဖစ္ေနတာ... အခုေတာ့တင္ၿဖစ္ပါၿပီ..Blog ေလးတင္တာလည္း သိပ္မၾကာေသးသလို စာေရးတဲ့ သက္တမ္းကလည္း Blog ေလးတင္မွစေရးတာဆိုေတာ့ ဝါ ႏုေသးတယ္လို႔ေတာင္ မဆိုႏိုင္ .. ဝါ မရွိေသးဘူးလို႔ေတာင္ေၿပာႏိုင္ပါတယ္..ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေပါင္းကလည္း မ်ားတယ္လို႔မဆိုသာေပမယ့္ နည္းေတာ့မနည္းဘူးထင္တယ္.. ဒီ Blog ေလးမွာလည္း အဆင္မေၿပခ်င္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ေပါက္ဖြားလာခဲ့ရတာပါ.. ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ညီမေလး နဲ႔ ေမာင္ေလးတို႔ က blog မွာ သူတို႔ၾကိဳက္တဲ့ စာေလးေတြ ကဗ်ာေလးေတြ တင္ေနၾကေပမယ့္ စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး.. အားတဲ့ခ်ိန္မွာ စာဖတ္ၿပီး အလုပ္နဲ႕ အိမ္ကို ကူးရင္းသန္းရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ေစခဲ့တယ္..အခုေတာ့ Blog မွာ စာေလးေတြေရးဖို႔ စိတ္ပါလာတာနဲ႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ခဲ့တာပါ.. စိတ္သာကူးလိုက္တာ ဘယ္ကစလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ ေမာင္ေလးကို ေမးရတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေလးေလ့လာထားေတာ့လည္း ဒီလိုၿဖစ္ရတယ္ေလ.. စာကေရးခ်င္စိတ္ရွိတယ္ က်န္တာကိုမလုပ္ခ်င္ေတာ့ .. ညီမေလးၿမန္မာၿပည္မၿပန္ခင္က ေမာင္ႏွစ္မသံုးေယာက္ တင္ဖို႔ဆိုၿပီး triple aung ဆုိတဲ့ Blog ေလးရွိတယ္.. စာေတြးသြားေရးမေရးေတာ့ မသိဘူး.. မမီး password ေတာင္မသိဘူး..ညီမေလးကေက်ာင္းဖြင့္လို႔ေက်ာင္းစာနဲ႔ နပန္းလံုးေနရေတာ့ အဲ့ဒီ Blog ေလးကိုေမာင္ေလးက စာေတြတင္ေနတယ္ေလ.. အဆင္သင့္လိုခ်င္တဲ့ မမီးက အဲ့ဒီ blog ကို ေမာင္ေလးဆီကသြားေတာင္းတယ္.. ၿပီးေတာ့ Blog title ေတြေၿပာင္း template ေတြေၿပာင္း.. မမီးစိတ္ၾကိဳက္လုပ္ေနရာကေန.. သီခ်င္းတင္တာ အဆင္မေၿပၿပန္ဘူး.. ေမာင္ေလးကို လုပ္ခိုင္းေတာ့လည္း မရဘူး..လိုခ်င္တာမရရင္ ၿပသနာရွာတတ္တဲ့ အက်င့္နဲ႔ အဲ့ဒီ triple aung ဆိုတဲ့ blog ကိုဖ်က္လိုက္ေတာ့မယ္ေၿပာလို႔ ေမာင္ေလးမွာ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ တားေနရတယ္.. (blog အသစ္သာလုပ္ပါ.. သား သီခ်င္းရေအာင္တင္ေပးပါ့မယ္) ဆိုၿပီး.. သူ႕ blog ေလးခ်မ္းသာေပးဖို႔ေၿပာရွာတယ္.. (ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ မမီးေနာ္..)Template လွလွေလးနဲ႕ blog ေလးလည္းရလာပါၿပီ.. သီခ်င္းေလးလည္း အဆင္ေၿပသြားပါၿပီ.. စာရြက္သားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အဖံုးလွလွေလးရလာေပမယ့္ .. ဘာစာမွမေရးရေသးပါဘူး... ေရးခ်င္တာေတာ့သိတယ္.. ဘယ္ကစေရးရမွန္းမသိဘူးေလ..ဘာအေၾကာင္းအရာေရးရမွန္းလည္းမသိဘူးေလ.. စိတ္ကူးထဲးက ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာေလးကို Blog ေပၚမွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကည့္ပါတယ္.. ေရးခဲ့တာက coffee အေၾကာင္းေလးပါ.. တကယ္လဲးေရးလိုက္ေရာ.. တင္ထားတဲ့ post နဲ႔ template က ဘယ္လိုမွ သဟဇာတမၿဖစ္ပါဘူး.. template က စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္ဆန္ တေယာ ပံုေလး.. တင္ထားတဲ့ Post က coffee အေၾကာင္း.. ေတြးသာၾကည့္ၾကေပေတာ့..ႏွစ္ခုစလံုးကိုလည္းလိုခ်င္ တစ္ခုမွလည္းမၿပင္ခ်င္သူ ဆိုေတာ့.. “ ငါ့ၿမင္း ငါစိုင္း ၊ စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္” ေပါ့ ဆက္ေရးတယ္..နည္းနည္းပါးပါး တင္ၿပီးေတာ့ blog ေလးကိုလာလည္သူေတြရွိေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့.. (ဘာဘဲးၿဖစ္ၿဖစ္ အသိအမွတ္ေတာ့ၿပဳခံရတယ္ေလ.. ) သူတို႔မွာလည္း အဆင္မေၿပခ်င္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ မမီး blog ကို သည္းခံၿပီးလာလည္က်ရွာတယ္.. စာကလည္းရိုက္ေနေတာ္ေတာ္က်တယ္ဆိုေတာ့ အမွားကပါေသး.. (ကိုယ္တိုင္ၿပင္ဖတ္သြားၾကရရွာတယ္) မတတ္သာေတာ့တဲ့ခ်ိန္က်မွ "ေနာက္က တေယာ ေလးကရႈပ္ေနေတာ့ စာေတြကို သူနဲ႔လြတ္ရာ ေရႊ႕ဖတ္ေနရတယ္"တဲ့.. နည္းနည္းကိုယ္ခ်င္စာၿပီး ေၿပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..background အၿဖဴေပၚမွာ အနီေရာင္ရဲးရဲး စေတာ္ဘယ္ရီးသီးေလး.. 3D ပံုေလးတင္လိုက္တယ္.. အၿဖဴေရာင္ background နဲ႔ အနီေရာင္ စေတာ္ဘယ္သီးၾကားမွာ အဆင္ေၿပမယ့္ စာလံုးအေရာင္က ေတာ္ေတာ္ရွားတယ္.. အဆင္ေၿပလွတယ္မဟုတ္ေပမယ့္ ဖတ္လို႔ရမယ့္ အၿပာေရာင္ေလးတင္လိုက္တယ္...ဖတ္လို႔ၿဖစ္ရံုေတာ့ ရတာေပါ့... (ခဏ ခဏ ၾကည့္ရင္ေတာ့မ်က္စိမြဲးမွာ) အဲ့ဒီ template လည္းဘယ္ေလာက္မွမၾကာပါဘူး.. တစ္လံုးထဲးရႈပ္ေနတဲ့ ဒီ စေတာ္ဘယ္သီးေလးကို လာလာ ခလုပ္တိုက္ေတာ့လည္း ေနာက္ဆံုး template လို႔ ဆိုႏိုင္မယ္ ထင္ရေလာက္တဲ့ ဒီ ေနၾကာပန္းပံုေလးၿဖစ္ခဲ့ရတယ္..အလွၾကိဳက္တဲ့ မမီးက်မွဘဲး.. ၿပင္လြန္းေတာ့ ဘာၿဖစ္သြားတယ္မသိဘူး.. ေအာ္.. အဆင္ေတာ့ေၿပၿပီထင္တယ္.. စာေရးမယ္ၾကံေတာ့ cbox က နတ္သမီးေလးကရႈပ္ေနေတာ့ စာေတြမၿမင္ရဘူးဆိုေတာ့ နတ္သမီးေလးလည္းဖယ္ရၿပန္တယ္.. ဒါတင္ၿပီးၿပီမထင္နဲ႕ cbox မွာစာရိုက္ေတာ့ ေနာက္ခံအဝါေရာင္မွာ စာလံုးအရာင္က အစိမ္းေရာင္ဆိုေတာ့ ရိုက္ေနတုန္းစာေတြမၿမင္ရေတာ့ အမွားပါၾကလို႔ စာလံုးအေရာင္ၿပန္ေၿပာင္းရတယ္..အဲ့ဒါလည္းသူမ်ားေၿပာလို႔သိတာ.. မေၿပာရင္မသိဘူး.. အဲ့ေလာက္ေလ့လာတာေနာ္.. တစ္ေယာက္ထဲးလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး ရႈပ္ေနတာ မမီးဘဲး.. အဆင္မေၿပတာေတြၿပီးသြားေလာက္ၿပီ ထင္ေတာ့ စာေရးမယ္လုပ္ေရာ..ပါရမီက ပါရွာေတာ့ ဘာေရးရမွန္းကို မသိတာပါ.. ေရးသမွ်က အဆင္မေၿပ.. ဝထၳဳတိုေလးေရးမယ္ဆိုေတာ့လည္း အေၾကင္းအရာက မစီေလွ်ာ္ ၊ ဇာတ္ေကာင္ စရိုက္က မေပၚလြင္ နဲ႔ ေမ်ာေနတာ.. အဲ့ဒါနဲ႔ အတင္ၿဖစ္ၿပန္ဘူး... ဒါနဲ႔ဘဲး သူမ်ား blog ေတြသြား.. စာေတြေလွ်ာက္ဖတ္.. မမီး blog ကိုေတာ့ ပစ္ထားခဲ့တယ္.. အင္း... ေၿပာေနရင္း ခုမွ စဥ္းစားမိတယ္.. ဒီအေၾကာင္းေတြ သူမ်ားသိေအာင္ ေၿပာၿပေနတာ.. “ ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ ခုႏွစ္ပါး” ကတစ္ပါးတိုးၿပီး.. မမီးပါ ပါေနၿပီလားမသိဘူး..ဂုဏ္ေဖာ္ၿပီးေၿပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္.. အဆင္မေၿပတာေလးေတြကို နားလည္ေပးဖို႔.. ေနာင္ ထပ္ေတြ႕လာတဲ့ အဆင္မေၿပမႈေလးေတြနဲ႕ အမွားအယြင္းေလးေတြကို အားမနာတမ္းေၿပာၿပေပးဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါ...အခုေတာ့ blog ေလးက အဆင္ေၿပေနေပမယ့္. အႏွစ္သာရရွိတဲ့ Blog တစ္ခုရဲ႕ အဂၤါရပ္ တစ္ခုမွမပါေသးတာကိုေတာ့ ဝန္ခံပါတယ္.. c box မွာေၿပာၾကတယ္.. “ blog ေလးကလွလိုက္တာ” လုိ႔ခ်ီးမြန္းခံရတိုင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရွက္မိသလို ရင္နင့္ေအာင္လည္း ခံစားရပါတယ္.. “ စာရြက္သားေတာ့ ေကာင္းသားဘဲး " လို႔ အခ်ီးမြန္းခံရတဲ့ ဝထၳဳစာအုပ္လို ၿဖစ္ေနလို႔..လာလည္သူေတြကိုေတာင္ အားနာမိပါတယ္.. စာဖတ္မယ္ၾကံတိုင္း ဖတ္စရာ စာက မယ္မယ္ရရ မရွိေလေတာ့ ခ်ီးမြန္းၾကရရွာတယ္.. စာေတြေတာ့ေရးထားပါတယ္..ေရးၿပီးလို႔တင္မယ္လုပ္တိုင္း မမီးေရးထားတဲ့စာက စာဖတ္သူအတြက္ သုတ မရ ရသ မရ ၿဖစ္ေနမလား ဆိုတဲ့ သိမ္ငယ္စိတ္နဲ႔ မတင္ၿဖစ္တာရွိသလို.. ငါ့စာက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးေလဆိုတဲ့ အေတြးေတြေၾကာင့္ အၾကမ္းေတြ အၿဖစ္နဲ႔ ပံုေနခဲ့ပါတယ္.. ၾကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေတာ့ေရးေနမယ္.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့ေန႔တင္မယ္......
မိုးေသာက္ၾကယ္...