ေမြေန႔ဆိုတာ အိုပြဲပါ

တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ ေမြးေန႔ပါ၊ လူမွာေခၚရိုးရွိ၊၊

တကယ္ေျပာင္းတာ၊ ရုပ္နာမ္ပါ၊ ခႏၡာမျမဲသိ၊၊

ရုပ္နာမ္ဓမၼ၊မျမဲၾက၊ ခဏခဏေျပာင္းေန၏၊၊

ေသမင္းမွတ္တိုင္၊ ေနာက္တစ္တိုင္၊

ရင္ဆိုင္ေရာက္လာ၏၊၊

ေမြးေန႔ဆိုတာ၊ အိုပြဲပါ၊ ေသခ်ာညဏ္ျဖင့္ၾကည့္၊၊

အသက္ သိကၡာ၊ ၾကီးစရာ၊ လူမွာႏွစ္မ်ိဳးရွိ၊၊

အသက္ၾကီးရုံ၊ အားမစံု၊ အကုန္ေၾကာက္ရ၏၊၊

အသိမၾကြယ္၊ အက်င့္ကြယ္၊ အိုပယ္ျဖစ္သြား၏၊၊

အက်င့္သိကၡာ၊ ႀကီးမွာသာ၊ မွန္စြာစိတ္ေအး၏၊၊

ႀကီးေလ လွေလ၊ ေအးျမေပ၊ လူေတြခ်စ္ၾက၏၊၊

အသိမွန္ကန္၊ ကိုယ့္ဖို႔က်န္၊ ဧကန္စိတ္ေအ၏၊၊

တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္

တေကြ႕မွာ..

ခ်စ္သူ စံုတြဲးေလး တစ္တြဲး ဟာသိပ္ခ်စ္ၾကတယ္တဲ့.. ေကာင္မေလးက လည္းေကာင္ေလးကို ယံုၾကည္အားကိုးသလို .. ေကာင္ေလးကလည္း ေကာင္မေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်စ္တယ္…
သူတို႔ ခ်စ္သူသတ္တမ္း ၃ ႏွစ္ျပည့္ျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္.. မိဘ ေဆြမ်ိဳး အားလံုးကလည္း ၾကည္ၾကည္ ျဖဴျဖဴ လက္ခံၾကလို႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္မယ့္ ရက္ကို ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ေရြးလိုက္ၾကတယ္…
ေကာင္းေလးကေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းမယ့္သူတို႔ရဲ႔မဂၤလာရက္ေလးကိုစိတ္ကူးယဥ္ျပီးေပ်ာ္ေနရွာတာေပါ့......ဒါေပမယ့္အဲ့ဒီမဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔မရာက္ခင္မွာပဲသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးကတျခားေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လက္ထပ္သြားတယ္ဆိုတဲ့သတင္းကိုေကာင္ေလးၾကားလိုက္ရတယ္.....
သူစံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ေကာင္မေလးကိုယ္တိုင္ကလိုလိုလားလားနဲ႔လက္ထပ္လိုက္တာလို႔သိလိုက္ရတယ္......အဲ့သတင္းကိုၾကားတာနဲ႔ေကာင္ေလးလည္းအရမ္းအံ့ၾသျပီး အရမ္းစိတ္ထိခိုက္၀မ္းနည္းစြာနဲ႔မစားႏိုင္မအိပ္ႏိုင္ငိုေၾကြးေနေတာ့တယ္......မၾကာခင္မွာပဲေကာင္ေလးလည္းစိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျပီးအိပ္ယာထဲလဲေတာ့တယ္.... အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္လာတာနဲ႔အမွ်ေကာင္ေလးရဲ႔အေျခအေနဟာပိုပိုဆိုးလာခဲ့တယ္....ဆရာ၀န္ျပလည္းမသက္သာေတာ့ဘူး....
တေန႔မွာေတာ့အသက္အရြယ္အိုမင္းေနတဲ့ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက ေကာင္ေလးရဲ႔အိမ္ေရွ႔မွာရပ္ျပီးတံခါးေခါက္လိုက္တယ္..
အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးလည္း တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ထြက္လာျပီးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးအိုတစ္ပါးကိုေတြ႔တာနဲ႔ စိတ္ရႈပ္စြာနဲ႔"ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား" လို႔ေျပာလိုက္တယ္...ဘုန္းေတာ္ၾကီးကျပံဳးျပီးေတာ့....."ကိုယ္ေတာ္ကဆြမ္းခံၾကြလာတာမဟုတ္ပါဘူး..ဒီအိမ္မွာလူမမာရွိတယ္ၾကားလို႔ကိုယ္ေတာ္ကလည္းေဆးနည္းနည္းကုတတ္ေတာ့လာကူညီေပးတာပါဒကာမေလး" လို႔မိန္႔ၾကားလိုက္တယ္...
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကလည္းသူဆံုးျဖတ္လို႔မရေၾကာင္းနဲ႔သူမရဲ႔သခင္ေတြကိုျပန္ေျပာၾကည့္ပါမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပီးအိမ္ရွင္ေတြကို
ေျပာၾကည့္ေတာ့သေဘာတူခြင့္ျပဳတာေၾကာင့္ဘုန္းေတာ္ၾကီးကို အိမ္ထဲကိုပင့္ဖိတ္ခဲ့တယ္.......
ဘုန္းေတာ္ၾကီးအိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ကုတင္ေပၚမွာျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔အရိုးေပၚအေရတင္ပိန္လွီစြာနဲ႔ႏြမ္းနယ္ႏုန္းခ်ိစြာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့လူမမာသည္ေကာင္ေလးကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္....
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးလည္းဘုန္းေတာ္ၾကီးအတြက္ေသာက္ေတာ္ေရတခြက္ေပးလိုက္ျပီး လူမမာကုတင္ေဘးမွာပဲထိုင္ခံုတစ္လံုးစီစဥ္ေပးလိုက္တယ္...ဘုန္းေတာ္ၾကီးကလည္းအေျခအေနၾကည့္ျပီးေတာ့...." ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနတာပဲ"လို႔ေရရြတ္လိုက္တယ္.....လူမမာေကာင္ေလးကလည္းစိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔မကပ္စြာနဲ႔ပဲဘာမွမၾကားသလိုတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာေနေနတယ္......ဘုန္းေတာ္ၾကီးလည္းသူလုပ္သင့္တာေတြလုပ္ျပီးေတာ့..." ဒကာေလးကေတာ္ေတာ္သနားစရာေကာင္းတယ္....မယံုရင္မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ"လို႔မိန္႔ေတာ္မူျပီးေကာင္ေလးအိပ္ခန္းထဲကကိုယ္လံုးေပၚမွန္တစ္ခ်ပ္ဆီကိုညႊန္ျပလိုက္တယ္...ေကာင္ေလးလည္းလံုး၀စိတ္၀င္စားမႈမရွိပဲေငးေငးငိုင္ငိုင္ေနေနရာကေန တစ္ခ်က္မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ... မွန္ထဲမွာသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးပံုကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္....သိတ္မၾကာခင္မွာပဲေကာင္မေလးပံုရိပ္ကေ၀၀ါးေပ်ာက္ကြယ္ သြားျပီးပင္လယ္ကမ္းေျခတခုပံုေျပာင္းလဲသြားတယ္....အဲ့ဒီ ပင္လယ္ကမ္းေျခဟာတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနျပီးလူအသြားအလာမရွိဘူး.....
လူမမာေကာင္ေလးကမွန္ထဲကပံုရိပ္ကိုစိတ္ဝင္စားစြာၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲမိန္းကေလးအေလာင္းတစ္ေလာင္းဟာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့အေနအထားနဲ႔ကမ္းေျခမွာရွိေနတာကိုျမင္လိုက္ရတယ္.....
ခဏၾကာေတာ့လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္...သူကအေလာင္းကိုရြံရွာစြာၾကည့္ျပီး
လ်င္ျမန္စြာျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္.....
အခ်ိန္အေတာ္ေလးၾကာေတာ ့ေနာက္လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာျပီး အဲ့ေကာင္မေလး အေလာင္းကိုေတြ႕သြားျပန္တယ္...ဒီလူကေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီးသူ႔ရဲ႔အပၚရံုအကၤ်ီကိုခြ်တ္လို႔ျခံဳေပးျပီးခရီးဆက္ထြက္သြား တယ္....
အဲ့လိုနဲ႕ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ့ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာျပန္တယ္... ဒီလူကအေပၚရံုျခံဳထားျပီးလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ပံုစံ ကိုစိတ္၀င္စားျပီးျခံဳထည္ကို လွန္ၾကည့္ေတာ့မိန္းကေလးအေလာင္းကို ေတြ႔သြားျပီး အရမ္းသနားစိတ္၀င္လာကာ ေျမျမဳပ္ေပးလိုက္ဖို႔ဆံုး
ျဖတ္လိုက္တယ္...
ဒါေပမယ့္သူ႔ဆီမွာ ေျမက်င္းတူးဖို႔ ဘာပစၥည္းမွပါမလာဘူး.... ေနာက္ဆံုးမွာသူ႔ရဲ႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အသံုးျပဳဖို႔သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္....လူရြယ္ဟာသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေျမေတြကိုယက္ျပီး တေျဖးေျဖးခ်င္း တူးလာလိုက္တာ ညေနေစာင္းအခ်ိန္မွာ မိန္းကေလး အေလာင္းကို ျမဳပ္ဖို႔လံုေလာက္တဲ့က်င္းတစ္က်င္းကို တူးလို႔ျပီးသြားတယ္....
အဲ့လူလည္း မိန္းကေလးအေလာင္းကို ေကာင္းမြန္စြာျမဳပ္ႏွံေပးခဲ့ျပီး ခရီးဆက္ထြက္ခြာသြားတယ္... အဲ့ဒီေနာက္မွာ မွန္ထဲမွာမိန္းကေလးအေလာင္းရဲ႔ မ်က္ႏွာပံုျပန္ေပၚလာျပီး အဲ့မ်က္ႏွာကေနသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးရဲ႔ မ်က္ႏွာကိုေျပာင္းသြားခဲ့တယ္.... လူမမာေကာင္ေလးလည္းအလြန္အမင္းအံ့ၾသေနစဥ္မွာပဲ ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့လူရြယ္ရဲ႔မ်က္ႏွာျပန္ေပၚလာျပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ မ်က္ႏွာအျဖစ္ေျပာင္းသြားျပန္တယ္...
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့မွန္ထဲကပံုရိပ္ေတြအကုန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္.... ေကာင္ေလးလည္းအံ့ၾသစြာနဲ႔ မင္သက္ေနတုန္းမွာပဲ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကခုလိုပဲမိန္႔ၾကားေတာ္မူလိုက္တယ္..."ခုဆိုရင္ဒကာေလးလည္းသေဘာေပါက္ေလာက္ျပီထင္တယ္...အဲ့မိန္းကေလးအေလာင္းက ဒကာေလးရဲ႔ခ်စ္သူမိန္းကေလးျဖစ္တယ္..ဘ၀တစ္ခုမွာသူမရဲ႔အေလာင္းကို ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့ကုသိုလ္ကံေရစက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီလူငယ္ဟာ ဒီဘ၀မွာေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းခြင့္ရခဲ့တယ္... ဒကာေလးကေတာ့သူမရဲ႔ အေလာင္းကိုအပၚရံုနဲ႔လႊမ္းျခံဳေပးခဲ့တဲ့ေရစက္ကံေၾကာင့္ဒီဘ၀မွာသူမနဲ႔သံုးႏွစ္တာခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့တယ္.. ခုသံုးႏွစ္ျပည့္လို႔ေရစက္ကုန္ခ်ိန္မွာခြဲခြာရတယ္"
ဘုန္းေတာ္ၾကီးရဲ႔စကားအဆံုးမွာ ေကာင္ေလးလည္း အျမင္မွန္ရျပီးနားလည္ သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္.. ေနာက္ပိုင္းမွာေကာင္ေလးလည္းျပန္လည္က်န္းမာလာျပီး ေလာကီကိုစြန္႔လို႔သကၤန္း၀တ္သြားေတာ့တယ္...
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္…

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေကာင္ေလး သာသနာ့ ေဘာင္ဝင္တာ သူ႕ေကာင္မေလး သူမ်ားေနာက္ပါလို႔ ၊ မိန္မ မရလို႔ဝင္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္….
အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ … ဒါမွမဟုတ္ သေဘာထားျခင္းမတိုက္ဆိုင္လို႔ လမ္းခြဲးခဲ့ၾကရတဲ့
သူမ်ားရွိရင္လဲး… ေသာကအပူကို ခံစားေနမယ့္အစား ( ငါက အေပၚအိကၤ်ီေလး ခ်ံဳေပးရံု
ခ်ံဳေပးခဲ့တဲ့ သူ) လို႔ သေဘာထားလိုက္… ေနာက္တစ္ခါ ဒီလုိ မျဖစ္ရေလေအာင္ ဆိုျပီး ေျမပါ
အျပီးျမွဳတ္ေပးၾကေပေတာ့…. (ပို႔မယ္ပို႔ ဘယ္ထိပို႔ ဆိုလဲး ???? …. စကားပံုေတာင္
ရွိေသးတယ္… အဲ့လိုပဲ ေရာက္ေအာင္သာပို႔ၾက)
ဘဝတစ္ခုခုက ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေရစက္ကံေၾကာင့္ လက္ရွိဘဝမွာ ေတြဆံုၾကတယ္.. ပံုစံအမ်ိဳးနဲ႔ နဲ႔ ပတ္သတ္ၾကတယ္.. ေဆြးမ်ိဳးေတာ္စပ္ၾကတယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကတယ္ ၊ ရန္သူအျဖစ္နဲ႔ လည္း ေတြ႕ဆံုေနၾကရတယ္.. ဘ၀တစ္ခုခုကျပဳခဲ့တဲ့ေရစက္ကံေၾကာင့္သာဤမွ်မ်ားျပားလွေသာလူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္... အဲ့လိုပဲေရစက္ကုန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မွ
ဆြဲထားလို႔မရပဲေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ခြဲခြာၾကရမွာပါ.....အဲ့ဒါေၾကာင့္ခုမခြဲခြာရခင္အခ်ိန္ေလးမွာမိ္မိနဲ႔ပတ္သက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့သူေတြအေပၚမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြ..ေမတၱာေတြေပးႏိုင္သေလာက္ေပးႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားသင့္ပါတယ္..... ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့လူတိုင္းလူတိုင္းဘယ္သူကမွဘယ္သူ႔ကိုဘယ္အခ်ိန္မွာေရစက္ကုန္လို႔ခြဲခြာ ၾကရမယ္ဆိုတာကိုမသိႏိုင္ၾကလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္......

မမီး

ေရးေတာ့ေရးေပးပါေသးတယ္ေနာ္… ပ်င္းတာရယ္ ေနမေကာင္းတာရယ္.. မအားတာရယ္ေရာသြား.. ဆင္ေခ်ေပးတာေတာ့ဟုတ္ဘူး… တကယ္တမ္း ဝန္ခံရရင္ ပ်င္းတာကပိုမ်ားမယ္… ဟီးးး

1. What is your name – သတိသာထားၾက.. ေလာင္တတ္တယ္ေနာ္
2. A four letter word – ျဖစ္တတ္ပါတယ္ (မမီးအျမဲးသံုးေနက် အျမဲလဲး လူအျမင္ကပ္ခံရတယ္)
3. A boy’s name – မင္းလူ (စာေရးစရာနာမည္ေနာ္.. ဟီးး တမ္းတၾကည့္တာ)
4. A girl’s name – မမီးေလ :P
5. An occupation – ေမာ္ဒယ္(လ္) (ျဖစ္ျခင္တာေပါ့ေနာ္)
6. A color – မိုးျပာေရာင္
7. Something you’ll wear – မရမ္းေရာင္ အိကၤ်ီ
8. A food – မာမီးေခါက္ဆြဲး..(ေကာင္းမွမေကာင္း)
9. Something found in the bathroom – မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါ
10. A place – ေမျမိဳ႕ (အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ေလ)
11. A reason for being late – ေမေမ အိပ္ယာကမႏိႈးလို႕ပါ… (ႏိုးရင္လဲး ျပန္အိပ္တတ္တယ္..)
12. Something you’d shout – မသိဘူး
13. A movie title – မီးျပတိုက္နဲ႔ ညပင္လယ္
14. Something you drink – mocha (flavoured coffee) ေသာက္ခ်င္တာေျပာတာ.. ဒီမွာေတာ့ မေသာက္ဘူး ေစ်းၾကီးတယ္….ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္ဘူး… :P
15. A musical group – ေျမပဲယို… (စားခ်င္လာျပီေနာ္..)
16. An animal – ေမ်ာက္ ( ဟဟ ..စဥ္းစားစရာမလိုပဲ ေခါင္းထဲးတန္းဝင္လာတယ္ ဒါက်ေတာ့)
17. A street name – မိုးမခလမ္း
18. A type of car – မာစီဒီး (လိုခ်င္တာေျပာတာပါေနာ္.. )
19. The title of the song – မင္းေၾကာင့္
20. A verb – မမီးအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္..

မွားတတ္ပါတယ္ေလ....

မနက္အိပ္ရာထကတည္းက ေခါင္းကမူးေနာက္ေနာက္နဲ႔ ဘာျဖစ္တာမွန္းမသိဘူး… ခဏပဲးျဖစ္တာေနမွာပါ..အိပ္ရာထခါစမို႔လို႔ေနမွာပါဆိုျပီး ေရခ်ိဳး မနတ္စာ စားျပီး ရံုးသြားရာတယ္.. စေနေန႔ဆို အလုပ္ကသြားရအံုးမယ္မသြားမျဖစ္ဘူးေလ.. မသြားရင္ အလုပ္ျပဳတ္မွာေပါ့… ရံုး ေရာက္ေတာ့လည္း ေခါင္းေနာတ္တာက မေပ်ာက္ႏိုင္ဘူး… နည္းနည္းေလးေခါင္းၾကည္လို႔ၾကည္ျငား ေကာ္ဖီေသာက္ေတာ့လည္း ကုန္သာသြားတယ္.. မသတ္သာဘူး..
ေန႔လည္အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေလးကေရာက္ေနတယ္္…
“မမၾကီး ဘာမုန္႔ပါလဲး သားအတြက္” ..
“ ဘာမွမပါဘူး… မမၾကီးေခါင္းမူးေနလို႔ ဘာမွမဝယ္ခဲ့ႏိုင္ဘူး..”
“teacherၾကီး ဆီသြားမွာလား” ( English ဆရာမက အသက္ၾကီးျပီဆိုေတာ့ teacher ၾကီးလို႔ေခၚျဖစ္ေနေတာ့တာ)..
“အင္း….သြားမွာ သားငယ္လိုက္မလို႔လား”
“ဟာ… မလိုက္ပါဘူး” (လိုက္ရင္ စာသင္ရမွာေလး ဘယ္လိုက္မလဲး)
(မသြားလို႔လဲးမျဖစ္ျပန္ဘူး.. IELTS ကိုတတ္တာမွာ ၁ ပတ္မွာ စေန တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္တတ္တာ.. ပ်က္ရင္ အိမ္တိုင္ယာေရာက္ လာရုိက္လိမ့္မယ္.. )
ဆရာမၾကီးဆီေရာက္ေတာ့ .. ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္..
သူတို႕သင္တာ မျပီးေသးတာေနမွာ ဆိုျပီ အိမ္ထဲးဝင္လိုက္မွ..
“ သမီးေရာက္လာျပီလား….. sorry ပါသမီးရယ္ ..ဒီအခ်ိန္သမီးအခ်ိန္ျဖစ္ေပမယ့္.. ဒီကေလးေတြက O level ျမန္မာစာ ကေလးေတြ… သူတို႔စာေမးပြဲးက ၁၄ ရက္ေန႕ အရမ္းနီးေနျပီ.. ကေလးေတြ စာနည္းနည္းပိုရရ ..ေလ့က်င့္ျပီးျဖစ္ေအာင္ သမီးအခ်ိန္မွာေခၚတားတာ… သမီးအတြက္ေတာ့နည္းနည္းကသိကထ ႏိုင္မယ္ထင္တယ္..”
“ရပါတယ္.. သမီးက ကိစၥ မရွိပါဘူး.. ျဖစ္ပါတယ္.. သူတို႕က အေရးၾကီးေနတာေလ..”
“အဲ့ဒီေတာ့ ဒီေန႔ သမီး writing မလုပ္နဲ႔ေတာ့ reading ပဲလုပ္ရေအာင္.. သူတို႔နဲ႔ ဆိုသမီးစာေရးလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူး… teacher လည္း သမီးကို background knowledge ေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး.. သူတို႔ေလးေတြေရာရွိေနေတာ့ ..”
မမီးကိုေတာ့ စာဖတ္ခိုင္း ..မသိတဲ့ အဓိပၸါယ္ေမးခိုင္းျပီးေတာ့ .. ကေလးေတြကိုေတာ့ ဘာသာျပန္နဲ႔ essay ေရးခိုင္းေနတယ္… သူတို႔ဘာသာျပန္က အဂၤလိပ္လိုေရးထားတာကို ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ေပးရတယ္.. essay ကလည္းေခါင္းစဥ္ကို အဂၤလိပ္လိုေပးထားျပီး ျမန္မာလိုေရးရတယ္.. ေခါင္းစဥ္ အဂၤလိပ္လိုေပးထားတာကို လည္း ျပန္ျပီး ျမန္မာလို ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းတပ္ေပးရတယ္.. ကေလးေတြက ငယ္ငယ္ကတည္းကၾကီးျပင္းလာတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ သင္ခဲ့ရတဲ့ စာေၾကာင့္ ျမန္မာစာမွာေတာ္ေတာ္ေလးခတ္ခဲးၾကတယ္.. အိမ္မွာ ေျပာေနက်ျဖစ္ေနလို႔ စကားကို ေျပာႏိုင္ေပမယ့္.. စာက်ေတာ့ အခက္အခဲးရွိၾကတယ္.. အဂၤလိပ္စာမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္… သူတို႔ေရးေနရင္းနဲ႔ သူတို႔မေရးတတ္တာကို ဆရာမၾကီးကို စာလံုးေပါင္းေမးၾကတယ္.. မမီးတို႔လည္း ျမန္မာလိုေျပာျပီး အဂၤလိပ္လို အဲ့ဒီစာလံုးကို ဘယ္လိုေခၚလည္းေမးသလုိ ေပါ့
(မွင္) ကို မေပါင္းတတ္လို႔ (ink) ကဘယ္လိုေရးရလဲးေမးသလို (- ွ) ဟတ္ထိုး ဆိုတာကို ဘယ္လွည့္ေပးရမလား (- ု) တစ္ေခ်င္းငင္လို ညာလွည့္ေပးရမလား မသိလို႔ေမးတာလဲးရွိတယ္.. သူတို႔စာထဲးမွာပါလာတဲ့ (ဒုန္းေပကပ္သတ္ နဲ႔ ဗ်ဳတ္စဗ်င္းေတာင္း) ဆိုတဲ့ စကားကို ဘာအဓိပါၸယ္လဲးေမးေတာ့ မမီးေတာင္ဘာေမးလိုက္ပါလိမ့္လို႔ျဖစ္မိတယ္… ဗ်ဳတ္စဗ်င္းေတာင္း ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ ဆိုလုိရင္းကို သိေပမယ့္ …ဒုန္းေပကပ္သတ္ ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈံုးကို မမီးတစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးသလို ၾကားလည္းမၾကားဖူးဘူး.. ဆရာမၾကီးက သိလားေမးေတာ့ ဗ်ဳတ္စဗ်င္းေတာင္းကို သိတယ္ဆိုေတာ့ ..ဘာလဲးေျပာျပဆိုေတာ့ မမီးကေျပာလိုက္တယ္.. (တိုလီမုတ္စ) ကိုေျပာတာဆိုေတာ့ (တိုလီမုတ္စ) ကဘာလဲးတဲ့… ပစၥည္း အမ်ိိဳးအစားမ်ားျပီး အေရအတြက္နည္းနည္းေလးေတြ စုေနတာကိုေျပာတာလို႔ေျပာလိုက္တယ္..( မမီးနားလည္သလိုေျဖလိုက္တာေလ…) အဲ့ဒီစကားက ဘယ္ကေန အေျခခံျပီး ဆင္းသတ္လာတာလဲးတဲ့ ထပ္ေမးျပန္တယ္… မမီးလည္းသိမွမသိတာ “မသိဘူး”လို႔ေျဖလုိက္တယ္.. (ဟုတ္တယ္ေလ… ျမန္မာစာ အထူးျပဳျပီး PHD ရလာတာမွမဟုတ္တာ… ဒီကေလးေတြလုပ္မွ ေခါင္းမူးေနတာ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး) ေနာက္ေတာ့သူတို႔ကို ဒုန္းေပကပ္သတ္ ဆိုတာ.( တစ္ျခားဟာကို လုပ္ရင္ ရရတ္နဲ႔ ဒီဟာကို ပဲမရမေနလုပ္ေနတယ္…… တစ္ျခားအိကၤ်ီရွိရက္နဲ႔ ဒီအကၤ်ီ တစ္ထည္ ကိုပဲး ဝတ္ေနတယ္.. ) ဆိုျပီး ဥပမာ ျပျပီးရွင္းျပေပးလိုက္တယ္… အဲ့ဒီက်မွ မမီးလည္းနားလည္တာ.. (ေတာ္တယ္ေနာ္.. မမီးတို႔မ်ား…)
သူတို႔ ဘာသာျပန္ေတြျပီးျပီဆိုေတာ့ ဆရာမၾကီးက စစ္ေပးတယ္… အဲ့ဒီထဲးမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ဘာသာျပန္ထားတာကို ဆရာမၾကီးက သူ႕အမွားကိုေထာက္ျပရင္းနဲ႔ ဖတ္ျပလိုက္တယ္…. (ကၽြႏ္ုပ္၏ ခ်ိဳသာေသာ ႏုတ္မွ ထြက္ေသာစကားသည္ အေမ့အတြက္ အားျဖစ္ေစသည္ )တဲ့.. (ခ်ိဳသာေသာကို အထူးျပဳမွားလိုက္တာ… သူ႕ႏုတ္က ခ်ိဳေနသလိုျဖစ္ေနျပီ..) “မင္းႏုတ္က ခ်ိဳေနတယ္ေပါ့ေလ ..ဟုတ္လား” လို႔ ဆရာမၾကီးက ေမးလိုက္မွာ ဝိုင္းရယ္ျပီး သူ႕စာေၾကာင္း ဆိုလိုရင္းမွားေနမွန္းသူသိေတာ့တယ္..
ရွိေသးတယ္… ေနာက္တစ္ေယာက္က ( ကိုင္းကၽြန္းမွွီ ကၽြန္းကိုင္းမွီ) ကို (ကိုင္းပင္နဲ႔ ကၽြန္းပင္)ကို အျပန္အလွန္မွီခိုင္းေနတာ.. သူသိတဲ့ ကၽြန္း က ကၽြန္းပင္ ျဖစ္ေနတယ္… ဆရာမၾကီးက ကၽြန္းပင္နဲ႔ ကၽြန္းေျမာကို ရွင္းျပတယ္ ျပီးေတာ့ ကိုင္းပင္ရဲ႕သေဘာသဘာဝကိုရွင္းျပ ျပီးမွ.. “ကၽြန္းေျမာ မရွိရင္ ကိုင္းပင္မေပါက္ဘူး… ကိုင္းပင္ကလည္း ကၽြန္းေျမာရွိုလုိ႔ေပါက္တာ… ကၽြန္းေျမာ ကကိုင္းပင္ ကိုအမွီသဟဲျပဳသလို ကိုင္းပင္ကလည္း ကၽြန္းေျမာက္ို အမွီ သဟဲးျပဳတယ္… ကိုင္းပင္ကကၽြန္းပင္ကိမွီတာ မွီလို႔ရပါတယ္.. ကၽြန္းပင္က ကိုင္းပင္ကို မွီရင္ေတာ့ ေသပါျပီ” လို႕ရွင္းျပရတယ္…မမီးတုိ႕အေနနဲ႔ေတာ့ ဒါေတြက မမွားတတ္ေတာ့ေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ေတာ့မွားတတ္တဲ့ အမွားျဖစ္ေနတတ္တယ္… အဂၤလိပ္စာမွာ သူတို႕အတြက္ မမွားတတ္တဲ့အရာေတြက မမီးမွာတတ္တဲ့အရာေတြျဖစ္ျခင္ျဖစ္ေနမွာ… ျမန္မာစာမွာ သူတို႕မွားေတာ့ မမီးအတြက္ရယ္စရာျဖစ္ေနသလို အဂၤလိပ္စာမွာ မမီးမွားရင္လည္း သူတို႔ရယ္ေနၾကမွာေတာ့ ေသျခာတယ္… အဲ့ဒါေၾကာင့္ (ငါေရးထားတဲ့ essay ေတြ ကေလးေတြ ေရွ႕မွာ မစစ္ပါေစနဲ႔) လို႔ စိတ္ထဲးကေန ၾကိဳတ္ဆုေတာင္းေနတာ..အမွားပါရင္ သူတို႔ရယ္ေတာ့မွာ..
ျပီးေတာ့ (၏ နဲ႔ ဤ )ကို လည္းမကြဲးၾကတာေတြရွိေသးတယ္… (ဤအရာသည္) ဆိုတာကို (၏အရာသည္) လို႔ ေရးေသးတယ္.. (၏) ကို (-‘s) ေနရာမွာ နဲ႔ (end of the sentient) မွာသံုးတယ္ လို႔ရွင္းျပမွနားလည္တယ္..
“သမီး ဒီမွာၾကည့္စမ္းပါဦး… သူေရးထားတာ… စကားေျပာသလိုေရးထားတယ္…”
“ဟာ..ဟုတ္ပါ့… (ဘာလုပ္ကမလဲး) (ဟုတ္တယ္မလား).. (မဟုတ္လား) လို႔မေရးပဲ (မလား)လို႔ေရးလိုက္တာေနာ္..”
မမီးတို႔လည္း တစ္ခါတစ္ေလ.. အင္းးးးးး တစ္ခါတစ္ေလေတာင္မဟုတ္ပါဘူး အျမဲးလိုလိုပါပဲ..အဂၤလိပ္စာကို အသံထြက္သိျပီး စာလံုးေပါင္းမသိရင္ ..အသံထြက္အတိုင္းလိုက္ေရးလိုက္သလိုေပါ့… အဲ့လိုေရးလိုက္ရင္ မွန္တဲ့ခါလဲး မွန္ေပါ့ မွားတဲ့ခါလည္း မွားတာေပါ့… (t) နဲ႔ (d) ၊ (e) နဲ႔ (a) မွားတာေတြလည္း ရွိတတ္တယ္ေလ… အသံထြက္ကိုလုိက္ေရးတာဆိုေတာ့ သူမ်ားရဲ႕ pronunciations က ေကာင္းရင္ေကာင္းမယ္.. မမီး pronunciations ကေတာ့ ေသျခာတယ္ မေကာင္းဘူး… ငါးပိ သံ တင္မကဘူး.. မုန္႔ညွင္းခ်ဥ္ သံ ပဲပုတ္ သံေတြပါ ေရာေနေတာ့ ျပီးေရာ…. မွားတာမွ ေသာက္ေသာက္လဲးပဲ…
သူတို႕လည္းအဲ့လိုပဲေနမွာ အိမ္မွာေျပာေနက်စကားကို အသံထြက္အတိုင္းခ်ေရးလိုက္တာ.. စကားက မပီေတာ့ မွားေရာေလ…
ေနာက္ထပ္ သူတို႔ျပႆနာက ရွိေသးတယ္…ေကာင္းေကာင္းၾကီးကို သူတို႔ခ်င္းျငင္းခုန္ေနၾကတာ.. (ေဈ း) (ဈ) ဇမ်ၪ္ဇြဲး ကို (စ်) စလံုး ယ ပင္း နဲ႔ မွားေနတယ္… (“က” ကေန “အ” အထိ) ဗ်ည္းေတြမွာ “ဈ” ဆိုတာ ပါမွန္းသိေပမယ့္.. (ေဈ း) ကို (စလံုး ယ ပင္း)နဲ႔ ေရးထားတယ္လို႕ထင္ေနၾကတယ္..(ဈ) ဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းကလည္း ေတြ႕ခဲးတာကိုး … သူတို႕ ႏွစ္ခုကလည္းတူေနၾကတယ္ေလ..မွားမွာေပါ့… ဘယ္ (စ) စလံုး ကိုမွ ယ ပင္း ထည့္ျပီးမသံုးဘူး စလံုးကို ယပင္း လုပ္ထားရင္ အဲ့ဒါ (ဈ) ပဲး.. စလံုး ယ ပင္းမဟုတ္ဘူး လို႔ teacher ေျပာမွာ ျငင္းတာရပ္ေတာ့တယ္.. သူတို႔ေလးေတြနဲ႔ စာသင္ရတာေကာင္းလည္းေကာင္းပါတယ္.. မမီးတစ္ေယာက္ထဲးဆို ပ်င္းေနတာေလ.. အခုေတာ့ေပ်ာ္တာေပါ့…. မမီးမသိတဲ့ ဗဟုသူတလည္း သူတို႔က ေလွ်ာက္ေမးတဲ့ထဲးကေနသိရတာေပါ့…

သတင္းစာ ဆ၇ာၾကီး ေၾကးမႈံဦးေသာင္း ၏ စာေပလက္ရာ

သတင္းစာ ဆ၇ာၾကီး ေၾကးမႈံဦးေသာင္း ၏ စာေပလက္ရာ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ျမန္မာမ်ား ေက်းဇူးတင္ရမည့္ အေမရိကန္ တစ္ဦး ကို မမီးအေနနဲ႔ ဗဟုသူတ တစ္ခုရလို ေသာ စိတ္နဲ႔ ေရးလိုက္ခ်င္းျဖစ္ပါတယ္…
အဂၤလိပ္လို ေကာင္းေကာင္း ေျပာႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ဗမာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒီေမးခြန္း အေမးခံရေလ့ရွိပါတယ္… အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ ကိုလိုနီဘဝမွာ အႏွစ္ ၁၀၀ ေလာက္ေနခဲ့ရတဲ့ ဗမာျပည္မွာ အဂၤလိပ္ စာဟာ ရံုသံုးျဖစ္ခဲ့ဖူး လို႔ပါလို႔ေရဘူယ ခပ္လြယ္လြယ္ ေျဖခ်င္ေျဖႏိုင္ပါတယ္.. တစ္ခါမွာေတာ့ ဆရာၾကီးက သူအပါအဝင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အဂၤလိပ္စာ ဗဟုသုတ ရွိခဲ့ၾကတာဟာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ႏွင့္ အေမရိကန္ လူမ်ိိဳးတစ္ဦးတို႕ရဲ႕ ေက်းဇူးလို႔ မိတ္ေဆြတစ္ဦးကို ေျပာခဲ့ပါတယ္.. ဆရာၾကီး ပံုၾကီးခ်ဲ႕ေျပာတယ္ထင္လို႔ ဆရာၾကီးက သမိုင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္…
၁) ပံုႏွိပ္စက္နဲ႔ ဗမာစာလံုးေတြ ဗမာျပည္ကို ယူလာတာ အေမရိကန္လူမ်ိဳး
၂) ပထမ ဆံုး ဗမာစာအုပ္ကို ပံုႏွိပ္ထုပ္ေဝခဲ့တာ အေမရိကန္လူမ်ိဳး
၃) ပထမဆံုး ဗမာသတင္းစာကို တည္းျဖတ္ခဲ့တာ အေမရိကန္ လူမ်ိဳး
၄) ပထမဆံုး ျမန္မာ အဂၤလိပ္အဘိဓါန္
၅) ပထမဆံုး အဂၤလိပ္ ျမန္မာ အဘိဓါန္ စသည္တို႔ကို ျပဳစု ပံုႏွိပ္ထုပ္ေဝခဲ့တာ အေမရိကန္လူမ်ိဳး
၆) ပထမဆံုးနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသံုးျပဳခဲ့ရတဲ့ ခရစ္ရန္ ဓမေဟာင္း ဓမသစ္ က်မ္းစာတို႔ကို ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ ပံုႏွိပ္ ထုပ္ေဝခဲ့တာ အေမရိကန္ လူမ်ိဳး လို႔ရွင္း ျပခဲ့ပါတယ္…
၆ ခ်က္ထဲးက ၅ ခ်က္ဟာ အေမရိကန္တစ္ဦး ထည္းရဲ႕ ၾကိဳးစားအားထုပ္မႈလို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္.. သူ႕နာမည္ကေတာ့ အဒိုေနဒမ္ ဂ်က္ဆင္.. ဗမာလို ဖလွယ္ ထားတာကေတာ့ ဆရာယုဒသန္ လို႔ေခၚပါတယ္…
ဆရာ ယုဒသန္ ဟာ စိတ္ေရာကိုယ္ ပါ ဘဝတစ္ခုလံုးကို ဗမာျပည္မွာ ျမွဳပ္ႏွံခဲ့ပါတယ္ .. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္က ေပးခဲ့တဲ့ သူေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေတြဟာ ယေန႔ထိရွင္သန္အသံုးဝင္ေနစဲး ျဖစ္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္လို စာသမားတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ ဆရာယုဒသန္ ျပဳစုခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြကို ၃၅ ႏွစ္လံုးလံုး သံုးခဲ့သလို ေနစဥ္အျမဲးသံုးေနတာမို႔လို႔ တစ္သက္လံုး သံုးရမယ့္ လက္ေဆာင္လို႔ ေျပာရမွာပါ..ဟု ဆရာၾကီး ေက်းမႈံဦးေသာင္းက ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္…
ဆရာယုဒသန္ ၁၈၂၀ ခုႏွစ္ ကေန ၁၈၅၀ ခုႏွစ္ထိ ျပဳစုခဲ့တဲ့ အဘိဓါန္ ဟာ ၁၈၅၂ ခုႏွစ္က်မွ ပံုႏွိပ္ျဖစ္လို႔ စာအုပ္ျဖစ္တာေတာင္ သူမျမင္သြားရရွာပါဘူး.. သူယံုၾကည္သလို သူ႕အဘိဓါန္မ်ားဟာ ဗမာေတြ အတြက္ တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္.. ဆရာ ယုဒသန္ ကို မေမရိကန္ ႏိုင္ငံ မာဆက္ခ်ဳးစက္ျပည္နယ္ ေမာ္လ္ဒန္းျမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္… ဘေရာင္းတကၠသိုလ္ အန္ဒိုဗာ ခရစ္ယန္က်မ္းစာေက်ာင္းတို႔မွာ ပညာသင္ၾကားခဲ့ျပီး ၁၈၁၃ ခုႏွစ္ အသက္ ၅၂ ႏွစ္ အရြယ္မွာ သူ႕ဇနီးႏွင့္ အတူ ဗမာျပည္ ရန္ကုန္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္.. ေရာက္တာနဲ႕မဆိုင္း ႏွစ္ခ်င္းခရစ္ယန္ က်မ္းစာသင္ျခင္း ႏွင့္ သာသနာျပဳလုပ္ငန္း စတင္ခဲ့ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ သူ႕အလုပ္မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး.. ဗမာစကားမွ မေျပာတတ္ေသးပဲကုိ… ဒါေၾကင့္ အခ်ိန္ေပးျပီး ဗမာစကားကို သင္လိုက္တာ ၃ ႏွစ္ရွိေတာ့ ဗမာ သဒၵါ က်မ္းငယ္တစ္ေစာင္ေရးႏိိုင္တဲ့ထိ တတ္ကၽြမ္းသြားပါတယ္.. ၁၈၁၆ ခုႏွစ္ ေဂ်ာ့အိပ္ခ်္ေဟာ့ က ဗမာစာလံုးနဲ႕ ပံုႏွိပ္စက္ေတြ ျမန္မာျပည္ကို ယူေဆာင္လာတဲ့အတြက္ အဲ့ဒီႏွစ္ထဲးမွာပဲ ပထမဆံုး ဗမာစာအုပ္ကို ထုပ္ေဝခဲ့ပါတယ္.... “ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ သြားရာလမ္း” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ဟာ စမ်က္ႏွာ ၇ မ်က္ႏွာပဲရွိေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ရဲ႕ အကုူအညီနဲ႕ ဆရာယုဒသန္ သာသနာျပဳခဲ့ တဲ့အခါ ေအာင္ျမင္စျပဳလာပါတယ္.. အဲ့ဒီတုန္းက ရန္ကုန္ဟာ ျမိဳ႕ငယ္သာသာ ေလးပဲရွိပါေသးတယ္… ရန္ကုန္မွာ သာသနာျပဳတာ ေအာင္ျမင္တာနဲ႔ ၁၈၁၉ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာဘုရင္ နန္းစိုက္ရာ အင္းဝေနျပည္ေတာ္ကို ဆန္တတ္သြားျပီး သာသနာျပဳခြင့္ေတာင္းခံေတာ့ အခြင့္မသာလို႔ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္ဆင္းခဲ့ရပါတယ္… သံုးႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ အင္းဝေနျပည္ေတာ္ကို ျပန္တတ္သြားျပီး ၾကိဳးစားျပန္တယ္ … ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘုရင္က ခြင့္ျပဳ ရံုတင္ မကလို႔ ေျမတစ္ကြက္ေပးသနားလို႔ အဲ့ဒီမွာသာသနာျပဳလုပ္ငန္း ခ်ဲ႕ထြင္ေအာင္ျမင္လာခဲ့တယ္.. ဘုရင္ ၊ မင္းညီမင္းသား ၊ မူးမတ္ ၊ နန္းတြင္းသားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးခင္မင္ မိတ္ေဆြျဖစ္လိုက္ေသးေပမယ့္ စစ္ျဖစ္လာလို႔ သိပ္ၾကာၾကာမခံလိုက္ပါဘူး…. ၁၈၂၆ ခုႏွစ္မွာ ပထမ အဂၤလိပ္ ျမန္မာ စစ္ပြဲးျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္..သူလွ်ိဳထင္ျပီး မယံုရတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားမွန္သမွ်ကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်လို္က္တဲ့ အထဲး ဆရာၾကီး ယုဒသန္လည္း ပါသြားပါတယ္.. လက္မရြံ႕ေထာင္ထဲးမွာ (၁၁)လ ေနခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ဟာ သူ႔ဘဝရဲ႔ အေမွာင္မိုက္ဆံုး အခ်ိန္မ်ားလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္… သူ ေထာင္ က်ေနတုန္း သူ႕ဇနီးသည္နာမက်မ္းျဖစ္ေတာ့လည္း ႏို႔စို႔ အရြယ္သမီးငယ္ေလး အတြက္ ဗမာမိခင္ ဆီကေန ႏို႕ရပါေစမယ့္ အေၾကာင္း ေန႔စဥ္ကေလးပိုက္ျပီး အလွဴခံ ရတဲ့ အျဖစ္ကိုလည္း သူ႔တုိ႔ခမ်ာ ၾကံဳခဲ့ရရွာတယ္… ဒီလိုနဲ႔ ပထမ အဂၤလိပ္ ျမန္မာ စစ္ပြဲးၾကီး ျပီးသြားပါတယ္.. စစ္ေျပျငိမ္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရန္ဒဗိုလ္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဖို႔ ဆရာယုဒသန္ ကို ေထာင္က ထုတ္ျပီး စကားျပန္အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေစပါတယ.္.. အဂၤလိပ္ေတြရဲ႕ တစ္ဖတ္ေစာင္းနင္းေရးထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ကို ဗမာျပည္အတြက္ ကာကြယ္မေပးႏိုင္ေပမယ့္ ဆရာယုဒသန္ ရဲ႕ဘာသာျပန္ဟာ ဂႏၷဝင္တြင္ေလာက္ေအာင္ သမိုင္းမွာ က်န္ခဲ့ပါတယ္… စစ္ၾကီးျပီးတဲ့ အခါ အဘိဓါန္ျပဳစုရင္း ၁၈၅၀ ခုႏွစ္ ဆရာယုဒသန္ ဟာ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႔ မွ တဆင့္ ေရေၾကာင္းခရီးထြက္ေနတုန္း ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အတြက္ သူ႔ကို ေရမွာ သကၤ်ဳိလ္ ခဲရတယ္.. “ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ သြားရာလမ္း” စာအုပ္မွာ ဆရာယူဒသန္ ကဒီစာအုပ္ကို ေရးသားျပဳစုသူမွာ မူလႏိုင္ငံမွ ထြက္ခြာျပီး ေဝးကြာလွတဲ့ ပင္လယ္ခ၇ီးကို ျဖတ္ျပီး အမ်ားအက်ိဳးျပဳရန္ ရည္ရြယ္ျပီး သေဘၤာျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္..ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားဖို႔ ခ်မ္းသာဖို႔ေတြကို စာေရးသူအလိုမရွိပါ.. လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားေအာင္ ရွာေဖြဖို႔လာတာလဲးမဟုတ္ပါ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ တပည့္အျဖစ္ တစ္ပါးသူေတြ ကိုယ္လိုပဲေကာင္းျမတ္ပါေစ ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ ေရာက္ပါေစလို႔ ဗမာေတြကို ကယ္ယူလိုေသာ ဂရုနာ ေစတနာ ႏွင့္ အပင္ပမ္းခံကာ သာသနာျပဳျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ လို႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ အတိုင္း သူ႕ဘဝကို သာသနာျပဳလုပ္ငန္းတြင္သာ ႏွစ္ျမဳတ္ခဲ့ပါတယ္… သူ႕အလုပ္ေတြကို ေလးစားသတိရတဲ့ အေနျဖင့္ ရန္ကုန္ မွာ ေကာ္လိပ္ အေဆာက္အဦး ကို အမွတ္တရ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္.. အဲ့ဒီေကာလိပ္ကို ဂ်က္ဆင္ေကာလိပ္လို႔ အမည္ေပးခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေရးသားလိုက္ပါတယ္…..
ဝန္ခံခ်က္ ။ ။ အဂၤလိပ္နာမည္မ်ားကို ျမန္မာလို အသံထြက္ျဖင့္ ေရးသားတားသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လြဲးေခ်ာ္ မွားယြင္းမႈ ရွိပါက စာေရးသူ၏ ေပါ့ေလ်ာ့ အားနည္းမႈသာျဖစ္ပါသည္။

ဝက္ဝံေလးရဲ႕ တက္ဂ္

တက္ဂ္ထားတဲ့သူေတာင္ေမ့ေနေလာက္ျပီ..
ဟဲးဟဲး..ေျပာလည္းခံရံုပဲ..ကိုယ္တိုင္ကိုက ပ်င္းတာကိုး..
“အျမင္ကပ္ၾကေသာ အေၾကာင္းအရင္းမ်ား” တဲ့… ေရးရရင္ေတာ့ တစ္ခုမွေကာင္းဖြယ္ရာမရွိပါ..အပ်င္းၾကီးေနတာကို လည္း အျမင္ကပ္ၾကမွာပဲေနာ္… အျမင္ကပ္ခံရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းထဲးမွာ အပ်င္းၾကီးျပီး စာမေရးတာပါ ပါေလာက္တယ္..
သူမ်ားအျမင္ကပ္ရင္လည္း ကပ္ခ်င္စရာပဲေလ.. လုပ္သမွ်က လူျမင္ကပ္စရာျဖစ္ေနေတာ့လည္း သူမ်ားအျမင္ကပ္တာ ဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး.. ခဏတာေတြ႕ဖူးသူဆို မမီးကို ေတာ္ေတာ္မာနၾကီးတယ္ထင္ၾကတယ္.. စကားလည္းေကာင္းေကာင္းမေျပာ မ်က္ႏွာထားကလည္း အသက္မပါသလိုျဖစ္ေနတတ္ေတာ့ ဒီလိုထင္တာမွားေတာ့မမွားပါဘူး.. အမွန္မွာေတာ့ စကားစေျပာရမွာကို ဝန္ေလးတာမဟုတ္ပါဘူး… စကားကို ဟတ္ဟတ္ပတ္ပတ္မေျပာတတ္တာရယ္.. မရယ္မျပံဳနဲ႔ မ်က္ႏွာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္လူျမင္ကပ္စရာျဖစ္ေနတာေပါ့… (ေနာက္အေၾကာင္းသိလာရင္ေတာ့ မမီးက ေအးေအးေလးနဲ႔ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ ဆိုတာသိလာလိမ့္မယ္..)
ဘယ္ဘဝရဲ႕ အေၾကာင္းတရားပါလာမွန္းမသိေပမယ့္ လက္ရွိဘဝမွာေတာ့ အၾကိဳးတရားက ေကာင္းေကာင္းၾကီးကို ခံစားေနရတယ္ .. အနီးပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ ၇၀ % ႏုႈန္းရဲ႕ အျမင္ကပ္ခ်င္းကို ခံေနရျမဲပါ.. သူတို႕စိတ္မွာ မမီးကို ဘယ္လို ျမင္ေနတယ္.. ဘယ္လိုထင္ေနၾကတယ္ဆိုတာ မမီးသိရခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈနည္းလာသလို သိမ္ငယ္စိတ္ေလးေတာ့ ဝင္လာမိတယ္.. အခုေတာ့ ဘယ္လိုမွမေနေတာ့ဘူး.(ရိုးသြားျပီေလ.. :P) ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေနတတ္ေအာင္ ေနႏိုင္ခဲ့တာရယ္.. ကိုယ္ကမွ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ယံုၾကည္မႈအားနဲး ေနရင္ ဘယ္သူက ယံုၾကည္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အသိစိတ္ရယ္.. လူတိုင္းမွာ ေကာင္းတ့ဲ စိတ္ေလးရွိေနသလို မေကာင္းတဲ့စိတ္ေလးလည္းရွိမယ္.. ငါ့ရဲ႕မေကာင္းတဲ့စိတ္ကို ေတြ႕ေနေသးရင္ေတာ့ သူ႔စိတ္မွာ ငါဟာအဆိုးပဲ.. ေကာင္းတဲ့စိတ္ေလး ရွားရွားပါးပါးေလးကို သူေတြ႕ရင္ေတာ့ သူ႕စိတ္မွာ ငါ့ကို အျမင္ကပ္တဲ့ စိတ္ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးလိုက္ေတာ့ .. ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္သက္သာရာရတယ္.. သူမ်ားေပၚလည္း စိတ္မကြက္မိေတာ့ဘူး.. ငါ့ကို ဒီလိုျမင္ရေကာင္းလား ထင္ရေကာင္းလားဆိုတဲ့ ေဒါသလည္း ေရာ့သြားတယ္လို႔ထင္မိတယ္ေလ.. မမီးကို အျမင္ကပ္မယ္ဆို ကပ္ခ်င္စရာေတြ အမ်ားၾကီး.. ေနာက္တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သိလာၾကလိမ့္မယ္.. မမီးကေတာ့ ေနတတ္ေနျပီ..

ဝက္ဝံေလးရဲ႕ တက္ဂ္

မိမိအၾကိဳက္ႏွစ္သက္ဆံုး သြားလည္ေနက် ဘေလာ့ ၅ ခု ႏွင့္ ဘာေၾကာင့္ ထိုဘေလာ့မ်ားအား ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရသလဲ
ကဲး….. ေရးခိုင္းေတာ့လည္း ေရးတာေပါ့ေနာ္… မမီးသြားလည္ေနက် blog ဆိုေရးရမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္.. ဘာလို႔ ဆို အားေနရင္ ေရာက္ေနတာေလ.. မအားမွ သာ ေျခက ျငိမ္တာ… စာဆိုလည္း အသစ္ေလးေရးထားရင္ ဖတ္တာပဲ.. တစ္ခုမွမ ခ်န္ဘူး အားလို႔ ကေတာ့ post အေဟာင္းေတြေရာ.. အကုန္ဖတ္တယ္.. အဲး တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္… ကဗ်ာဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္နည္းနည္းယူ ျပီးွမွ ဖတ္တတ္တယ္.. ပါရမီပါလြန္းေတာ့ တစ္ေခါက္ေလာက္ဖတ္ရံုနဲ႔ နားမလည္သလို ခံစားလို႔မရဘူး.. အဲ့ဒီေတာ့ အၾကိမ္ၾကိမ္ဖတ္ရတယ္… အဲ့လို အၾကိမ္ၾကိမ္ဖတ္တာေတာင္ တစ္ခ်ိဳေနရာမွာ နားမလည္တာေတြက ပါတတ္ေသးတယ္.. ပညာအရာမွာ ေဒဝဒတ္ ရထားတာ… အထင္မေသးေလနဲ႔ေနာ္..

မမီး blog ေတြထဲးစာေတြ စျပီးဝင္ဖတ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဝင္ျဖစ္တဲ့ blog ကေတာ့ ကိုဘိုဘို blog ျဖစ္ကို ဝင္ျဖစ္တယ္.. အရင္ကေတာ့ အားရင္စာဖတ္တယ္..စာအုပ္မရွိရင္ internet ကေနရွာဖတ္တယ္..ဦးပုည ကဗ်ာေတြရွာရင္း ေရာက္တာေလ… မမီး Blog ေလးလည္းစတင္ျပီးေနာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဝင္ဖတ္မိတယ္.. စာအေဟာင္းေတြကစ ျပန္ဖတ္တယ္.. အကို႕အေတြးသိပ္ေကာင္းတယ္..

ေနာက္ေတာ့ မမမယ္ကိုး Blog ကိုေရာက္ျဖစ္တယ္.. မမမယ္ကိုးက အဲ့ဒီခ်ိန္မွာ လံုးခ်င္းေလး ေ၇းေနခ်ိန္ မမမယ္ကိုးစာနည္းနည္း ပ်က္သြားရင္ အေဟာင္းေတြ ျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္… အစ္မက စာေရးတာေကာင္းတယ္..

မမေမေလး Blog လည္းေရာက္ျဖစ္တယ္.. မမေမေလးကိုလည္း အားက်တယ္.. သူက ကူးညီတတ္တယ္.. သူမ်ားကိုလည္း ကူညီခ်င္စိတ္ရွိေအာင္ေရးတတ္တယ္.. အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြ ေျပာျပထားေတာ့ မမီးမသိတာ သိရတာေပါ့..

လသာညေလး ဆီလည္းေရာက္တယ္.. လသာညေလးကေတာ့ စာေတြပ်က္သြားတယ္မရွိဘူး..အျမဲးတင္ေနတယ္..မမီလိုေပါ့ေနာ္.. စာေတြကလည္း ဗဟုသုတရတယ္.. မမီးမသိတာေတြ သိရတာေပါ့..

ဝက္ဝံေလး ဆီလည္းေရာက္တယ္..သူေရးတဲ့စာေတြဖတ္ရတာ..မမီးေၾကာက္တယ္..သူေရးေနက်စာေတြက ဘဝျခားေနတဲ့ အေၾကာင္းေတြမ်ားတယ္..မမီးကလည္း သိပ္ေၾကာက္တတ္တာ… ဖတ္ျပီးမွ ေၾကာက္ရေကာင္းမွန္းသိေတာ့ ဖတ္မိတာေပါ့..ျပီးမွ မအိပ္ရဲးေတာ့တာေပါ့ေနာ္…

Blog ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ေရာက္ျဖစ္တယ္.. သူငယ္ခ်င္းေတြ အသစ္တင္ရင္ေတာ့ မမီးအခ်ိန္ရရင္ စာဝင္ဖတ္ျဖစ္တယ္.. အားေနရင္ေတာ့ ေရာက္ျဖစ္တယ္.. ကိုယ္တိုင္သာစာမေရးတယ္.. သူမ်ားစာေတာ့ သြားဖတ္ျဖစ္တယ္.. အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ဝက္ဝံေလးက စာေရးပ်င္းတဲ့ မမီးကို စာေရးေအာင္ဖန္လိုက္တာ.. ဒါေတာင္မေရးေသးလို႔ လာေအာ္ရတယ္..အဲ့ေလာက္ပ်င္းတာ…ဟီးးးးးးးးးးးးးးးးးး

မ်က္ဝန္း တစ္စံု

လသာညေလး တက္ဂ္ထားတာေလး..ဟီးးးး တက္ဂ္ထားတဲ့ သူေတာင္ေမ့ေနေလာက္ ျပီ.. မမီးတို႕မအားတာေရာ.. ပ်င္းတာေရာ ေပါင္းျပီး စာ မေရးျဖစ္ေနတာ..

ငယ္ငယ္ကတည္းက ေမေမ့မ်က္စိေအာက္မွာ ၾကီးျပင္းလာခဲ့တာပါ.. ေက်ာင္းတတ္ေတာ့လည္း ေမေမက အလယ္တန္းျပဆရာမ ဆိုေတာ့ ေမေမတတ္တဲ့ေက်ာင္းမွာ တတ္ခဲ့တာေပါ့… (ဆရာမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ သမီးဆိုေတာ့ ဆရာဆရာမ အားလံုးက သိရံုသာမက ပဲ ေက်ာင္းသာဦးေရ နည္းတဲ့ နယ္ေက်ာင္းေလး ဆိုေတာ့ တစ္ေက်ာင္းလံုးက သိတယ္.. စာေလးကလည္း သင့္ရံုတင့္ရံုေတာ္ ျပီး ဆရာမရဲ႕ သမီးလည္းျဖစ္ေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္း မာနေလးနဲ႔ေပါ့ေလ..) ေမေမ့မ်က္စိေအာက္ ကလြတ္တဲ႔အခ်ိန္က စေန တနဂၤေႏြ ဆရာလတ္ ဆီမွာ English grammar သြားတတ္တဲ့အခ်ိန္ပဲရွိတယ္.. ဆရာလတ္က ေက်ာင္းဆရာမဟုတ္ေပမယ့္ English စာမွာ သင္တာ နာမည္ေတာ္ေတာ္ၾကီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဆရာလတ္ဆီမွာတတ္ကၾကတယ္..အဲ့ဒီမွာေတာ့ ေက်ာင္းေပါင္းစံုက ေက်ာင္းသားေက်ာင္သူေတြစုေနတာေပါ့.. ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီ English စာသင္တန္းမွာထိုင္ရင္ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ထိုင္လုိ႔မရဘူး.. သင္တန္းအပ္ကတည္းက ခံုနံပါတ္ေပးတယ္ အဲ့ဒီနံပါတ္မွာပဲထိုင္ရတာ.. တစ္တန္းမွာ ၃ ေယာက္ထိုင္ရတယ္ .. ၃ေယာက္ကိုေတာ့ ေယာက်ၤားေလး၃ ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ မိန္းခေလး၃ ေယာက္ ထားေပမယ့့္ ေယာက်ၤားေလးတန္းေတြ မိန္းခေလးတန္းေတြေရာေနတာေပါ့.. ဆရာကလည္း စာသင္တာေတာ္းသလို ဆူတဲ့ဆဲးတဲ့ေနရာမွာလည္း သိပ္ေတာ္တယ္..စည္းကမ္းကလည္းသိပ္ၾကီးတာပဲ.. အိမ္းစာေတြထပ္တဲ့စာအုပ္မွာလည္း အတန္းခ်ိန္နာရီ နဲ႔ ခံုနံပါတ္ကိုေရးရတယ္.. တနဂၤေႏြေန႔မွာေတာ့ အိမ္စာလာထပ္ရတယ္.. မမီးကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္စာအုပ္ကိုယူျပီး ထပ္ေပးလိုက္တယ္ လူေတြက မ်ားေတာ့ တိုးေနရတယ္..မမီးက အေကာင္ေသးေသးဆိုေတာ့ တိုးလို႔လြယ္တာေပါ့.. စာအုပ္ထပ္ျပီးလို႕ေနာက္လွည့္ခါရွိေသးတယ္ စာအုပ္တစ္အုပ္မ်က္ႏွာနားေရာက္လာျပီး မမီးနာမည္ကိုေခၚျပီး “ငါ့စာအုပ္ေရာထပ္ေပးစမ္းပါ” တဲ့ .. ကိုုယ့္ဟာကိုထပ္လို႔ေျပာလိုက္ ျပီးေရွ႕ဆက္တိုးျပီး လူၾကားထဲးက ထြက္ဖို႕ၾကိဳးစာေပမယ့္ထြက္လို႔္မရဘူး.. မမီးေရွ႕ကေနပိတ္ရပ္ျပီး သူ႕ရဲ႕ လက္တံအရွည္ၾကီးနဲ႔ ေခါင္းေပၚကေန စာအုပ္ကိုထပ္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ေျပာေသးတယ္ “ ငါ့စာအုပ္ထပ္ျပီးမွ နင္ထြက္လို႔ရတာ မဟုတ္လား” တဲ့ မမီးမွာ စိတ္တိုလိုက္တာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိလို႕ မ်က္ေစာင္းထိုး့ျပီးထြက္ခဲ့တယ္.. သူငယ္ခ်င္း အစုတ္ပလုပ္မေတြက ဘာျဖစ္လာတာလဲးဆီးေမးေတာ့ (ငါ့ကို အဲ့လို အေပါက္မ်ိဳးလုပ္လိုက္တယ္ .. သူကဘာေကာင္မို႕လို႕လဲး) ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ စြာၾကယ္စြာၾကယ္နဲ႔ ျပန္ေျပာျပတာေပါ့..(တကယ္တမ္းေတာ့ ကိုယ္က မ်က္ေစာင္းပဲးထိုးခဲရတာ.. လူက သူ႕စာအုပ္မထပ္ျပီးမခ်င္း ျပန္ထြက္လာလို႔မရလို ေဒါသဘဲးထြက္ခဲ့ရတာ) သူက မမီးနာမည္ကို သိေနေပမယ့္ မမီးကေတာ့ သူ႕နာမည္ကို မသိဘူး ေနာက္မွ သူထိုင္တဲ့ ခံုနံပါတ္ကို မွတ္ထားျပီး လက္မွတ္ထိုးတဲ့ စာအုပ္မွာ ခိုးၾကည့္လိုက္တာ “ မိုးျမင့္ေအာင္” တဲ့ .. (သူလည္းမမီးနာမည္ကို အဲ့လိုပဲ ခိုးဖတ္တာေနမွာေပါ့) သူကေတာ့ နာမည္နဲ႕ လူနဲ႕လိုက္ပါတယ္.. အရပ္ ကေတာ္ေတာ္ရွည္တယ္.. အသားလတ္ျပီး ပိန္တယ္.. မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခု လံုးမွာ ဆြဲးေဆာင္မႈအရွိဆံုးနဲ႕ ထူးျခားေနတာကေတာ့ နက္ေမွာင္ေနတဲ့ မ်က္ခံုးေမႊး ထူထူ ၾကီးေတြနဲ႔ ေတာက္ပေနတဲ့ သူရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ဆြဲးေဆာင္မႈတဲ့ အျပင္ မရယ္ မျပံဴး နဲ႕ ထည္ၾကည္ျပီး ေယာက်ာၤးျပီသတဲ့ မ်က္ႏွာက စြဲးလမ္းမႈ တစ္ခုလိုျဖစ္ခဲ့ရတယ္.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သူ႕အေၾကာင္းေျပာ မိတိုင္းမွာ သူ႕ကို ငွက္ရိုး လို႔ သူနာမည္အစားသံုးခဲ့တယ္..(ပိန္ျပီး အရပ္ရွည္ေတာ့ ပိန္မွန္းသိသာတာေပါ့) သူ႕ေရွ႕မွာေတာ့ မေခၚရဲးပါဘူး.. သူ႕ကိုေခၚတယ္ ဆိုတာသိမွာရယ္ မမီး သူ႕ကိုေၾကာက္တာရယ္ေၾကာင့္ေပါ့.. စေန တနဂၤေႏြ သင္တန္းသြားတတ္တိုင္းမွာ သူသင္တန္းကိုေစာေစာေရာက္ေလ့ ရွိပါတယ္..ေရာက္တိုင္း အျပင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာေနေလ့ရိွိတယ္.. မမီးတို႕လည္းေစာေစာေရာက္ရင္ မုန္႕စာရင္း သစ္ပင္ေအာက္ကခံုတန္းမွာ ထိုင္ျပီး သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ တြတ္ထိုးေလ့ ရွိတယ္.. တစ္ခါတစ္ခါ စကားေျပာေနရင္ မဆီမဆိုင္ သူနဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုတဲ့ အခါတိုင္းမွာ မမီးမေနတတ္ခဲ့ပါဘူး… သူၾကည့္ေနမွန္းသိရက္နဲ႔ ကိုယ္က ျပန္မၾကည့္ရဲးတဲ့ အျပင္ သူ႕မ်က္လံုးေတြကို မမီးရင္ မဆိုင္ရဲးပါဘူး.. သူ႕ရဲ႕အၾကည့္ေတြကို မမီးအရမ္းေၾကာက္ခဲ့တယ္.. ဒါေပမယ့္ မမီး တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေတာ့ သူ႕ကို ခိုးၾကည့္ခဲ့ပါတယ္.. သူ႕ကိုလည္းေၾကာက္တယ္. ခိုးမၾကည့္ပဲလည္း မေနႏိုင္ဘူး.. ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတာ့ ျဖစ္သလိုေနတတ္တဲ့ မမီး အေနအထိုင္ေတြ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲးလာခဲ့ပါတယ္.. အရင္က ဆို ဘယ္သူ႕မွ ဂရုမစိုက္ပဲး လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တတ္တဲ့သူ က ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂရုစိုက္လာသလိုုျဖစ္သလလဲး မေနေတာ့ပါဘူး.. အရင္က ဆို ဆရာေရွ႕က ေနစာသင္ေနေပမယ့္ ဆရာမျမင္ေအာင္ တိုးတိုးနဲ႔႔ စာသင္ခ်ိန္မွာေခါင္းသံုးလံုးပူးျပီး စကားေျပာ တတ္တဲ့ မမီး အက်င့္လည္း မရွိေတာ့ပဲ..ေျပာစရာရွိရင္ေတာင္ စာသင္ခ်ိန္ျပီးမွ ေျပာေတာ့တယ္.. အရင္က ဆို ဖိနပ္အသစ္ လွလွေလး ဝယ္ျပီးတိုင္း သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ ေခါင္းေတြေအာက္စိုက္လို႔ ဖိနပ္ကလည္း ထိုင္ခံုေအာက္မွာ လည္ေနေအာင္ ဖိနပ္ကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ စီးၾကည့္ ျပီး ဘယ္သူနဲ႔ ပိုလိုက္တယ္ဆိုၿပီးၾကြားေနၾကတာလည္းမရွိေတာ့ဘူး .. အုန္းကပ္စီးလို အနီေရာင္ အျပားေလးေတြ စားျပီး ဆိုးေဆးေတြေၾကာင့္ နီေနတဲ့ လွ်ာကို ထုပ္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြစတတ္တဲ့ က်င့္လည္းေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စကားေျပာရင္းကေန သူ႕အေၾကာင္းေျပာမိတိုင္းမွာ မမီးကေတာ့ သူ႕ကိုမေကာင္းတာေတြ ျခည့္ေျပာခဲ့တယ္.. သူ႕အျပဳအမူေတြနဲ႔ သူစာၾကိဳးစားတာေတြ စာေတာ္တာေတြကို ေျပာတိုင္းမွာ မမီးကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အျပိဳင္ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုတတ္လာတယ္.. တကယ့္စိတ္ထဲးမွာေတာ့ သူ႕ကိုၾကိဳတ္ျပီး ခ်ီးက်ဴးမိ သလို ေလးလည္းေလးစား မိတယ္ ... ဒါေပမယ့္ လည္း အရွိကို အရွိတိုင္းလက္မခံခ်င္ခဲ့ဘူး..

လာေရာက္ အားေပးၾကသူမ်ားအား ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္.... မမီးမအားေသးတာကို နားလည္ေပးထားေသာ လသာညေလး ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္... လာမယ္ေနာ္ ဒုတိယ ပုိင္း... ေတာ္ေတာ္ရွည္ေနလို႔ ျဖတ္ထားတာ.. မဟုတ္ရင္ ေမာကုန္မွာဆိုးလို႔...

ကဲးကဲး လာျပီ ဒုတိယ ပိုင္း... ဟီးးးး... မေရးလို႔မရေတာ့ဘူး.. ေရးလက္စနဲ႔ ဆက္ပဲေရးလိုက္ေတာ့တယ္..

မမီးတို႕ ၈တန္းႏွစ္ စာေမးပြဲးေတြလည္း ေျဖျပီးေရာ..ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ၉ တန္းအတြက္ စာေတြၾကိဳသင္ၾကတယ္.. က်ဴရွင္ေတြ တတ္ၾကတယ္.မမီး ကအလယ္တန္းေက်ာင္းက ဆိုေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္း ေျပာင္းရမွာေပါ့ ..ေမေမက ၉ တန္းနဲ႕ ၁၀ တန္းကို အေဆာင္မွာထားမယ္ဆိုေတာ့ မမီးကေတာ့ အေဆာင္က အပ္တဲ့ေက်ာင္းမွာေနရမွာေပါ့.. သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေက်ာင္းေျပာင္းရလြယ္တဲ့ အ.ထ.က (၄) ကိုေျပာင္းၾကေပမယ့္ မမီးကေတာ့ စိုးစံက အပ္တဲ့ အ.ထ.က (၁) မွာေနရမွာေပါ့.. အေဆာင္ကလည္ April လကုန္ေလာက္မွ စလက္ခံတာ ဆိုေတာ့ ေမေမ က ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဝုိင္းမွာ ထားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္.. ပညာတံခြန္ ဆိုတဲ့ ဝိုင္းမွာ ေမေမက အပ္ေပးတယ္.. ဝိုင္းက လူ ၁၀ ေယာက္ပဲလက္ခံတယ္ တစ္ေယာက္က အပ္ေတာ့ထားတယ္ April ျပီးမွာ လာတတ္မွာ ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီတစ္ေယာက္ေနရာမွာ မမီးကို သြင္းေပးမယ္ေျပာတယ္.. လက္ခံတဲ့ ဆရာက လည္း သူကိုယ္တိုင္ ၉ တန္း ၁၀ တန္း သခ်ၤာသင္ေနတာဆိုေတာ့ ရတဲ့အခ်ိန္မွာ မမီးကို ေကာင္းေကာင္းသင္ေပးမယ္လို႔ လို႔ေျပာလိုက္တယ္ .. ေမေမ နဲ႕ စကားၾကိဳေျပာထားျပီးျဖစ္ေတာ့ ေမေမက ေနရာျပဖို႔နဲ႕ ဆရာနဲ႔ေတြဖို႔ဆိုျပီး ညေနပိုင္းမွာ ဆရာ႕ အိပ္သြားခဲ့တယ္.. ဆရာက လည္း ထံုးစံအတိုင္း စာအုပ္ေတြ ထုပ္ေပးတယ္ .. ေက်ာင္းသား card ထုပ္ေပးျပီး .. အခ်ိန္ဇယားေတြ စာေမးပြဲးရွိတဲ့ရက္ေတြနဲ႔ .. ဆရာမေတြ အေၾကာင္းေျပာျပေပးေနတယ္.. အေနာက္ကေန ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသာေတြ ဆူဆူညံညံ နဲ႕ထြက္လာေတာ့မွ.. ဒါ Physic ဆရာမ အခ်ိန္ျပီးလို႔ နာရီဝက္ အနားေပးတာ.. ညေနစာ အစာေျပ တစ္ခုခု စားလို႔ရေအာင္လို႔ ခဏေနရင္ ဂိုက္ ဆရာမ လာေတာ့မွာ လို႔ေျပာလိုက္တယ္.. ဆရာမကလည္း ဆရာ့ကို ႏုတ္ဆက္ျပီးျပန္ေတာ့မယ့္ အေၾကာင္း.. မမီးနဲ႕လဲး မိတ္ဆက္ေပးျပီး မနက္ဖန္လာမယ့္ ေက်ာင္းသူျဖစ္ေၾကာင္း..ေျပာေနတုန္းမွာ အေနာက္ကေန ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ စာအုပ္ထုပ္နဲ႔ ဆရာမ ပိုက္ဆံအိပ္ကို ပိုက္ျပီးလိုက္လာတယ္ .. ဆရာမနဲ႕ စကားေျပာေနရင္ မ်က္စိက အဲ့ဒီေက်ာင္းသာ ဆီေရာက္သြားေတာ့ မိုးျမင့္ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္…
အစကေတာ့ ဘယ္သူနဲ႕မွလည္း မသိ ..သူငယ္ခ်င္းခလဲးမရွိပဲး ဒီဝိုင္းကိုတတ္ရမွာ ဖာသိဖာသာေနတတ္တဲ့ မမီး ေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲးျဖစ္ေနေတာ့မယ္ ထင္ေပမယ့္ .. အခုေတာ့ မမီး မခင္ေပမယ့္ သိေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ရွိတယ္ ဆိုေတာ့ မမီး အေနနဲ႕ နည္းနည္းေတာ့ ေပ်ာ္မိတယ္.. ဒီလို နဲ႕ မမီး အဲ့ဒီ ဝိုင္းမွာ တတ္ေနရင္း တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းေလး ေတြနဲ႔ ဟတ္ဟတ္ပတ္ပတ္ စကားမေျပာေပမယ့္ မုန္႕အတူထြက္စား တာ.. စာနားမလည္ရင္ ေမးတာ.. စာေမးပြဲးေျဖတဲ့ စာအုပ္ေတြကို မမီးမေရာက္ခင္မွာ ၾကိဳယူထားေပးတာရွိၾက ေပမယ့္.. သူကေတာ့ မမီးကို လိုတာေလာက္ပဲေျပာတယ္ .. အပို မေျပာဘူး.. အဲ့လိုေနေတာ့ မမီးက သူ႕ကိုပိုေၾကာက္တယ္.. အစ ကတည္းက ေၾကာက္တာ သူအဲ့လိုေနေတာ့ပိုေၾကာက္တာေပါ့.. မမီး သူ႕ကိုေၾကာက္မွန္းလည္း သူသိတယ္.. ဒါေပမယ့္ သူၾကည့္ၾကည့္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ေတာ့ ေျပာင္းမသြားေသးပါဘူး… ဆရာမက စာေမးပြဲးေျဖထားတဲ့ စာအုပ္ေတြ စစ္ျပီးလို႔ သူ႕ကိုျပန္ေဝခိ္ုင္းရင္ သူ ထျပီးလိုက္ေဝမေပးဘူး.. နာမည္ေခၚျပီးမွ လွမ္းေပးတာ.. မမီးနာမည္ေခၚတိုင္းမွာ မမီး “ရွင့္” လို႔ ျပန္ထူးျပီးမွ စာအုပ္ကို လွမ္းယူမိရင္ သူကရယ္တယ္..ေတာ္ေသးတယ္ မသိမသာ ေနာက္လွည့္ ျပီးရယ္တာ မမီးက သိတာေပါ့.. အစကေတာ့ စိတ္တိုတယ္ .. ေနာက္ေတာ့ ရယ္လဲးရယ္ေပါ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ.. အက်င့္ကျဖစ္ေနတာကို .. မမီးက ရယ္စရာျဖစ္ေနလို႔ ရယ္တာေနမွာလို႕ေတြးလိုက္ေတာ့တယ္.. သူကစာလည္းေတာ္ပါတယ္.. ျဖတ္ထိုးဥာဏ္လည္းရွိတယ္.. အဂၤလိပ္စာလည္းေတာ္တယ္.. အဂၤလိပ္ ဆရာမက စေန ေန႕တိုင္းမွာ essay မဟုတ္ရင္ letter တစ္ပုဒ္ေရး ခိုင္းေလ့ရွိတယ္..အဲ့လိုေရးခိုင္းတိုင္းမွာ သူအမွတ္အမ်ားဆံုးပဲး..
ေနာက္ေတာ့ သူက အ.ထ.က(၃) ကေက်ာင္းသား သူ႕အေဖက စစ္ေဆးရံုက ဗိုလ္မႈး တစ္ေယာက္ဆိုတာ သိရတယ္..
ဒီလိုနဲ႔ မမီး လည္း အေဆာင္ေရာက္ေတာ့ သူနဲ႕မေတြ႕ျဖစ္ပါဘူး အေဆာင္မွာ ၉ တန္း ၁၀ တန္း ၂ ႏွစ္ေလ… ၁၀ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ မမီးက ဂုဏ္ထူး တစ္ခုမွမပါဘူး.. သူကေတာ့ ၃ ဘာသာပါတယ္ဆိုုတာကို ဝိုင္းတတ္တုန္းက သင္တဲ့ chemistry ဆရာမေျပာလို႔ သိရတယ္.. ဆရာမကလည္း မမီးကို ၾကြားမွာေပါ့… သူသင္တဲ့ chemistry ပါတာကို ..မမီးကိုလည္း အေဆာင္မွာေနလိုက္ေတာ့ အမ်ားနဲ႕မို႔ေကာင္းေကာင္းမရတာဆိုျပီး အျပစ္တင္တာေပါ့ေလ.( အတတ္ႏိုင္ဘူး သူ႕ကံနဲ႔ သူေပါ့ေနာ္..)
ေက်ာင္းတတ္ေတာ့ ေက်ာက္ဆည္မွာ .. ေနတာကေတာ့ မႏၲေလး အိမ္မွာေနျပီး ေက်ာက္ဆည္ကို ေန႕ခ်င္းျပန္သြားတာေပါ့.. မမီး ေက်ာင္းပိတ္တုန္း ျပင္ဦးလြင္ျပန္တယ္.. ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္တာေတာင္ ေက်ာင္းသြား အပ္ထားတယ္ မတတ္ေသပဲ .. ျပန္လာတယ္.. ေက်ာင္းဖြင့္ျပီး လဝက္ေလာက္ေနမွ မမီးက ေက်ာင္းတတ္တာ.. အဲ့ဒီေလာက္မွ မႏၲေလး ကိုသြားတာေပါ့..သြားမယ့္ေန႔မွာ ေမေမက ကားဂိတ္ကိုသြားမစီးနဲ႔ေတာ့ ေမေမလည္းလိုက္မပို႔ ရဲးဘူး ..မိုးေတြ တအားရြာေနတယ္… van ကားဂိတ္ကို Ph ဆက္ေခၚလိုက္ေတာ့ ဆိုလို႔ မမီး Ph ဆက္ေတာ့ ကံေကာင္းစြားနဲ႕ ေရွ႕ခန္းတစ္ေယာက္ပဲေနတာ .. အခုလာဝင္ေခၚျပီးထြက္မယ္ေျပာေတာ့ အိမ္လိပ္စာေပးလုိက္တယ္.. မၾကာပါဘူး နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ ကားတစ္စီးေရာက္လာတာနဲ႕ မမီးလည္း ဖြြားဖြြား ကို ကန္ေတာ့ျပီး အိပ္ျပင္ထြက္လာတယ္.. ကားသမား က ပစၥည္း ေတြမ်ားမယ္ထင္ျပီး ကားေနာက္ဖံုးကိုဖြင့္ ထားတယ္.. မမီးကလည္း ဘာမွယူစရာမရွိဘူးေလ.. ပစၥည္း ေတြက မႏၲေလး အိမ္မွာ တစ္ဝက္ ျပင္ဦးလြင္ အိမ္မွာ တစ္ဝက္ဆိုေတာ့ ဘာမွ သယ္စရာမရွိဘူး.. ေမေမ ဝယ္ေပးတဲ့ မုန္႔နဲ႔ ဖြားဖြား က သူ႕ကို ကန္ေတာ့ထားတဲ့ထဲးက ကတီပါ ဖိနပ္ နက္ျပာေလးက မမီးေက်ာင္းလံုခ်ည္ အေရာင္နဲ႔ လိုက္တယ္ဆိုျပီး အေမြေပးလိုက္တဲ့ ဖိနပ္ရယ္ လြယ္ထားတဲ့ ေက်ာပိုးအိပ္ရယ္ .. ဒါပဲပါတယ္.. ဖိနပ္နဲ႕ မုန္႕က ၂ အိပ္ကြဲးေနေတာ့ ကိုင္ရတာ ရႈပ္ေတာ့ မုန္႕အိပ္ထဲး ဖိနပ္ပါေပါင္းထည့္လိုက္တာေပါ့.. အိပ္က အၾကည္ဆိုေတာ့ ဖိနပ္နဲ႔ မုန္႔နဲ႕ေရာေနတာ အျပင္ကေနေတာ့ ျမင္ေနရတယ္.. ( ဖိနပ္က အသစ္ပဲ ဘာျဖစ္လဲး) ျခံဝလည္းေရာက္ေရာ.. ကားသမားၾကည့္လိုက္တာ.. ကားေပၚတတ္ရမွာေတာင္လန္သြားတယ္.. မမီးေနရာ က ေရွ႕ခန္းမွာ ေနာက္ခန္းမွာ မိန္းမၾကီး ၃ ေယာက္ ထုိင္ေနတယ္.. ကား Driver က မိုးျမင့္ေအာင္… ဒီလိုပဲ ေမေမ တို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ကားေပၚတတ္လိုက္တယ္.. မုန္႔အိပ္ကိုျမင္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မမီးမသိေအာင္ ျပံဳးစိစိနဲ႔ ေပါ့ေလ.. သူအရင္ကလိုေတာ့ မပိန္ေတာ့ဘူူး.. ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ေတာ့ ဝလာ တာကလြဲးရင္ ဘာတစ္ခုမွ မေျပာင္းလဲးသြားပါဘူး.. ေက်ာင္းကဖြင့္ျပီးလားလို႔ သူေမးမွ ေက်ာင္းကဖြင့္ေနတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔ သူဘာ တတ္ေနတယ္ဆိုတာ ကို ေမးမိတယ္.. သူက သြားေဆး မွာတတ္ေနတယ္ ဆိုတာ သိရတယ္.. သုူ႕ေက်ာင္းက မဖြင့္ေသးလို႔ မသြားေသးတဲ့ အေၾကာင္းေျပာတယ္.. “ နင္က ကားသမား လုပ္ေနတာ ေပါ့ေလ” လို႔ မမီးကေျပာေတာ့ .. "အိမ္က ကားေထာင္ထားေတာ့ ငါကားသမားလုပ္ေနတာ ဆန္းသလား.. ဒီကားေမာင္းတဲ့ driver က မိန္းမေဆးရံုတင္ထားရလို႔ မအားလို႔ မလာႏိုင္လို႔ ငါဝင္ေမာင္းေနတာ”တဲ့..့
အဲ့ဒီ စကားအျပင္ ဘာမွ ထပ္မေျပာျဖစ္ပဲေနလာခဲ့တယ္.. ညေန ၄ နာရီေလာက္ က ျပင္ဦးလြင္ ကထြက္ခဲ့ၾကတာ.. ၄ နာရီဆိုတာ ပံုမွန္ မေမွာင္ေသးေပမယ့္ .. ရာသီဥတု အေျခအေနက ဆိုးေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေမွာင္လြယ္ေနတယ္.. မိုးဖြဲးေလးပဲက်ေနေပမယ့္.. ျမဴႏွင္းေတြ တအားပိတ္ေနလို႔ ကားကို မီးဖြင့္ျပီးေမာင္းေနရတယ္.. သူလည္း အဆင္လမ္းလဲးျဖစ္ ၆ ထပ္ေကြ႕က အဆင္းလမ္းကလည္း နည္းနည္းၾကမ္ မိုးကလည္း မိုးဖြဲးေလးက်ေနေတာ့ ကားကို စလစ္မျဖစ္ေအာင္ သတိထားျပီးေမာင္ေနရံုအျပင္ ျမဴေတြက ပိတ္ေနေတာ့ ပိုျပီး သတိထားရတယ္.. ေနာက္ခန္းထဲးမိန္းမၾကီး ၃ ေယာက္ေတာ့ ရာသီဥတု က သူတို႕ဖတ္ပါေနေတာ့ ငိုက္ေကာင္းေနေလရဲ႕… တအိအိနဲ႕ ဆင္းေနတဲ့ ကုန္တင္ကား (၁၂ ဘီးကားေတြ) တျဖည္းျဖည္းေက်ာ္တတ္လာတာ ..မမီးကလည္း ေက်ာ္တတ္လာ သမွ်ကားေတြမွာ ကား အေနာက္ကေနေရေတြတန္းက်ေနတာျမင္လို႔.. ကားေတြက ေရေတြက်ေနတယ္ဆိုတာကို ပါးစပ္ကေန လႊတ္ကနဲးထြက္ သြားမိတယ္..(ဘာေၾကာင့္က်ေနတယ္ဆိုတာ မမီိးလည္း မသိဘူးေလ.. )သူ က ရွင္းျပပါတယ္.. "လမ္းက အဆင္းလမ္းျဖစ္ေနတယ္ေလ.. ကုန္ရဲ႕ ဝိတ္နဲ႔ ကားရဲ႕ ဝိတ္ကို လည္းၾကည့္ အံုး နည္းတာမဟုတ္တာ.. သူထိမ္းျပီး ဆင္းေနရတာေလ.. အျမဲး brake ကို အျမဲးသံုးေနရတယ္.. ၁၂ ဘီးကားတို႕လို ကုန္တင္ကားေတြမွာ သံုးတဲ့ brake က hydraulic brake ကို မသံုးဘူး.. drum brake ကို သံုးတယ္.. brake အုပ္ပါမ်ားေတာ့ brake drum ေတြက ပူမွာေပါ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ေရအျမဲးဖ်န္းေပးေနတာ” လို႕ရွင္းျပတယ္.. အစကေတာ့ ဟုတ္သလိုလုိနဲ႕ေနာက္ေတာ့ မမီးရွက္ေတာင္ရွက္မိတယ္.. မမီး က Mechanical Engineer ေလာင္း သူက သြားဆရာဝန္ေလာင္း… ေကာင္းေရာ... မမီးတို႔ေတာ္လိုက္ပံုကေတာ့.. (ပတ္ဝန္းက်င္ေလ့လာမႈမ်ားတယ္ေနာ္.. ဒါေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္.. ျပန္ေတြးမိရင္ေတာင္ရွက္တယ္..)
၂၁ မိုင္ေရာက္ေတာ့ ခဏနားတယ္.. ေနာက္ခန္းက မိန္းမၾကီးေတြလည္း အဲ့ဒီမွာပဲ ဆင္းသြားတယ္.. သူတို႔အိမ္က အဲ့ဒီမွာေလ.. မမီးလည္း နာရီ ၾကည့္ေတာ့ ညေန ၆ နာရီထိုးေနျပီ.. အမွန္ဆို ၁ နာရီခြဲး အလြန္ဆံုး ၂ နာရီေလာက္ ကားေမာင္းရံုနဲ႔ ေရာက္တဲ့ ခရီး က မလိုအပ္ပဲၾကာေနတယ္.. ေမေမ စိတ္ပူေနမွာ ဆိုးလို႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကေန အိမ္ကို ph ဆက္ေျပာတယ္.. မႏၲေလး ေလးလည္းေျပာထားရေသးတယ္.. စိတ္ပုူေနမွာဆိုးလို႔ .. သူကေတာ့ သူ႔ hand ph နဲ႔ ဆက္ဖို႔ေျပာပါတယ္.. မမီးလည္း အဲ့ဒီဆိုင္က ဖိုထားတဲ့မီးဖိုနားမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္ထိုင္ေနတယ္..သူလည္းသူ႕ကားကိုေရေတြျဖည့္ ေရနည္းနည္းေဆးျပီးတာနဲ႔ ၂၁ မိုငိကေနျပန္ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္.. အဲ့ဒီကေန အျပန္မွာေတာ့ ကားေပၚမွာ မမီးနဲ႔ သူပဲပါတယ္… အဆင္းလမ္းက နည္းနည္းေျပေတာ့ သူလည္း မမီးကို စကားေျပာႏိုင္တာေပါ့.. ေက်ာင္းမွာ အဆင္ေျပလားေမးျပီး.. အားရင္ သူ႔ ေက်ာင္းကိုလာလည္ဖို႔.. ေက်ာင္းပိတ္ရက္ သြားစရာရွိရင္ သူလိုက္ပို႔ေပးမယ္ အားမနာဖို႔ေျပာေနတယ္.. ေနာက္ေတာ့ သူသိခ်င္ေနတာကို မသိမသာေလး ေမးလိုက္တယ္.. “လြမ္းရမယ့္သူရွိေနလို႔ အိမ္က အေမက ျပန္ေတာ့လို႔လႊတ္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း မႏၲေလး ကိုျပန္လာတာလား”တဲ့.. ေမးစရာရွိတာမ်ား တည့္တည့္မေမးဘူး.. မမီးလည္းဘာမွ မေျပာပဲရယ္ပဲေနလိုက္တယ္..သူလည္းထပ္မေမးေတာ့ပါဘူး… အရင္တုန္းက အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာရင္း.. သူမမီး ကို ခ်စ္တဲ့ အေၾကာင္း.. သူဖြင့္ေျပာခ်င္ေပမယ့္ .. ပညာေရးကို ထိခိုက္မွာ ဆိုးတဲ့ အေၾကာင္း.. သူ႕ေၾကာင့္ မမီး စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာ ဆိုးတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာရင္ .. သူ ၁၀ တန္းေျဖျပီးေတာ့ မမီးဝိုင္းတတ္တုန္းက ဆရာ့ဆီမွာ ရွိတဲ့ မမီးလိပ္စာ ကိုေတာင္းထားလို႔ သိေနတဲ့ မမီးအိမ္ကို သူ ၁၀ တန္းေျဖျပီးေတာ့ ခဏခဏလာတဲ့ အေၾကာင္း မမီးသူငယ္ခ်င္းေတြကို ေမးတိုင္းမွာ မမီး မႏၲေလး ေလးမွာဆိုတာကလြဲးျပီး သူဘာမွ မသိတဲ့ အေၾကာင္းေတြေျပာျပေနတယ္.. ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သူ႕ကို ထည့္စဥ္းစားေပးပို႔ ေျပာျပီး… သူက မမီးကြယ္ရာမွာ မမီးကို မွည့္ေလး လို႔ေခၚတဲ့ အေၾကာင္းကိုေျပာျပတယ္.. ဘာေၾကာင့္ေခၚလဲးသိလားလို႔ ေမးေတာ့ ..မမီး ထင္တာက မမီး ဘယ္ဘက္ပါးမွာ ရွိေနတဲ့ မွည့္ေလးကို သူေတြ႕လို႕ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ ..အဲ့ဒါေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ.. မမီး ညာဖတ္မ်က္လံုးထဲး က အပိုပါေနတဲ့ မ်က္ဆံေလးလို မွည့္ေလးကို သူျမင္လို႔ လို႔ေျပာခဲ့တယ္.. မမီးလည္းေျပာတာေပါ့..မမီးက သူ႕ကို ကြယ္ရာမွာ ငွက္ရိုးလို႔ေခၚတဲ့ အေၾကာင္းကို … ေတာ္ေသးတာေပါ့ တဲ့ မမီးက သူ႕ကိုေၾကာက္ေတာ့ သူ႕ရုပ္က မမီးမ်က္စိထဲးမွာ ဘီလူးျဖစ္ေနတယ္ထင္တာ… ငွက္ရိုးေလာက္ သတ္မွတ္လို႔တဲ့..
မႏၲေလး ေလးေရာက္ေတာ့ သူအိမ္ထိလိုက္ပို႔ပါတယ္..ကားေပၚက မဆင္းခင္မွာေတာ့ မမီး မွာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခေနေၾကာင့္ စိတ္ထဲးမွာ မထားဖို႔နဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ မထားဖို႔ေျပာျပီး ကား ခ ၃၀၀၀ ထုပ္ေပးျပီး ကားေပၚက ဆင္းခဲ့တယ္.. သူ႕ရဲ႕ အၾကည့္ေတြ ကေတာ့ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. အမွန္တိုင္းေျပာရင္ မမီး ကိုသူ႕ကို လက္မခံႏိုင္စရာ ဘာမွ မရွိပါဘူး.. မမီးကိုယ္တိုင္ ကလည္း သူ႕ရဲ႕ အၾကည့္ေတြ ကို ေၾကာက္တယ္ဆိုေပမယ့္ လိုခ်င္ေနခဲ့မိတာေလ.. ကြယ္ရာမွာ သူ႕ကို ၾကိဳတ္ျပီးေလးစားေနမိတာေတြ.. သူမမီးကို ေလွာင္ျပီးရယ္တဲ့ အရယ္မ်ိဳးေတြကိုေတာင္ မမီးစိတ္မဆိုးပဲ. ရွိေနခဲ့တာေလ.. သူ႕ကို မစဥ္းစားခဲ့တာ သူ႕ကို ျငင္းခဲ့တာက ေတာ့ ဖြင့္ေျပာလို႔မရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခုေၾကာင့္ပါ …..
အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ မမီးနဲ႔ သူနဲ႔ လဲးထပ္မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ဘူး.. မမီးလည္းထပ္မေတြ႔ခ်င္ေတာ့ဘူး..

မ်က္ဝန္း တစ္စံု

လသာညေလး တက္ဂ္ထားတာေလး..ဟီးးးး တက္ဂ္ထားတဲ့ သူေတာင္ေမ့ေနေလာက္ ျပီ.. မမီးတို႕မအားတာေရာ.. ပ်င္းတာေရာ ေပါင္းျပီး စာ မေရးျဖစ္ေနတာ..
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXx

လာေရာက္ အားေပးၾကသူမ်ားအား ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္.... မမီးမအားေသးတာကို နားလည္ေပးထားေသာ လသာညေလး ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္... လာမယ္ေနာ္ ဒုတိယ ပုိင္း... ေတာ္ေတာ္ရွည္ေနလို႔ ျဖတ္ထားတာ.. မဟုတ္ရင္ ေမာကုန္မွာဆိုးလို႔...

ျဖစ္ပ်က္ေနပံု

လသာညေလးက Tag ထားတယ္.. မမီးရဲ႕ အခုတေလာကို သိခ်င္ေနရွာတယ္... မမီးရဲ႕ ခုတေလာကေတာ့ ေဗ်ာင္းကိုဆန္ေနတာပဲ..ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး..အလြဲးေတြေရာ..အေျပာင္းအလဲးေတြေရာ...စိတ္ဖိစီးမႈေတြေရာ..ပင္ပန္းမႈေတြေရာ..စံုေနတာပါပဲး…တစ္ခါတစ္ေလ မသိမသာေျပာင္းလဲးသြားတဲ့ ေျပာင္းလဲးမႈမွာ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္.သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲးသြားတဲ့ေျပာင္းလဲးမႈမွာကိုေတာ့ မမီးသိပ္ေၾကာက္တယ္..ၾကိဳတင္တြက္စမထားတဲ့ေျပာင္းလဲးမႈမ်ိဳးကို ပိုေၾကာက္ပါတယ္.. ေျပာင္းလဲးလာတာေကာင္းသြားတာျဖစ္ ဆိုးသြားတာျဖစ္ျဖစ္ မမီးေတာ့ေၿပာင္းလဲးမႈ ကိုေၾကာက္တယ္..
အခုလက္ရွိက ဆိုးေနသည္ျဖစ္ပါေစ မမီးဒီအေျခအေနမွာ ေနသားက်ေနတယ္.. ပိုေကာင္းလာတဲ့ေျပာင္းလဲးမႈေပၚမွာေတာ့ မမီးစိတ္ပင္ပန္းရတယ္.. အဲ့ဒီေပၚမွာ ေနသားမက်သေရြ႕ မမီး စိတ္ပင္ပန္းရပါတယ္…
မမီးရဲ႕ အခုတေလာ ကေတာ့ ဖတ္မိတဲ့သူတိုင္း စိတ္ညစ္မိေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္…

ေတြးေနမိတာက-- ငါ ဆံုးျဖတ္တာ မွားသြားၿပီလား ( ေၾကာက္တတ္တဲ့ သူေတြ ေတြးေလ့ရွိတဲ့ အေတြးမ်ိဴး) ။

ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက- ငါဘာဆက္လုပ္သင့္သလဲး ။

က်န္းမာေရး- အိပ္ယာေပၚ မလဲးသေရႊ႕ ၊ ေဆးရံုေပၚမေရာက္ တာကို မမီး က်န္းမာေရးေကာင္းတယ္ လို႔ေၿပာလို႕ရတယ္.. (ဘာမွမျဖစ္တဲ့ေန႕က ထီေပါက္တဲ့ေန႕လို႕ သတ္မွတ္လို႕ရတယ္..) ။

ဖတ္ၿဖစ္တဲ႔စာအုပ္ေတြက-- ဖတ္ေနတာကေတာ့ ရံုးမွာ ရွိတဲ့ file ထဲးက စာေတြ ၊ ေလ့လာေနရတာ company က လုပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ project ေတြ ၊ အလုပ္က အသစ္ဆိုေတာ့ ေလ့လာရတာ မ်ားေနတယ္ ။ တစ္စ တစ္စ ပိုပို ေလ့လာရတာမ်ားလာၿပီ ။ အခုတေလာ စာမၾကည့္ပဲ စာဖတ္ေနရင္ ဆရာမၾကီးက ရိုက္မယ္တဲ့..ေမေမကေတာ့ စာအုပ္ေတြမီးပံုရွိဳ႕မယ္တဲ့..

ေရာက္ၿဖစ္ေနတာက-- အလုပ္ ၊ ေက်ာင္းနဲ႕ အိမ္ေအာက္က ကေလးကစားကြင္း (ကေလးေတြနဲ႔ သြားကစားတယ္မထင္နဲ႔ ကေလးကစားတာ သြားၾကည့္တာ.. သူတို႕ဘဝေလးေတြက အပူပင္ ကင္းတယ္.. စိတ္ထင္တိုင္းေဆာ့ေနလို႔ရတယ္.. မမီးမွာ တျခား အပူအပင္မရွိေပမယ့္ အလုပ္ထဲးက စိတ္ပင္ပန္းမႈမ်ားတယ္.. စိတ္ထဲးအတိုင္းလုပ္လိုက္ရရင္ ကေလးေတြနဲ႔ သြားေစာ့ေနမွာ) ။

ေရးၿဖစ္ေနတာက-- ဘာမွကိုမေရးျဖစ္တာ။

နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက-- ခ်စ္တဲ့ေတာင္ေပၚသူ..

ရြတ္ေနမိတဲ႔ကဗ်ာက-- ဘာကဗ်ာမွ ေခါင္းထဲးေရာက္မလာပါ။

ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက-- ကိုယ့္ ကံကို ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ႏိုင္သူ (ျဖစ္ခ်င္တာေျပာတာေလ) ။

စားၿဖစ္ေနတတ္တာက--ေမေမ ခ်က္တဲ့ ထမင္းနဲ႔ ဟင္း..မၾကိဳက္ရင္ ဂ်ီက်လို႕ရတယ္။

သနားေနမိတာက-- ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ( ဘယ္သူမွ သနားမယ့္သူမရွိလုိ႕)

လြမ္းေနမိတာက-- ေမြးရပ္ေျမ .. ေမၿမိဳ႕။

ေမ႔ေလ်ာ႔ပစ္ေနမိတာက--ငယ္ငယ္ကေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာေလးေတြ..(ျပန္ေတြးမိတိုင္း ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တာကို ႏွေမ်ာမိလို႔ပါ..ေမ့ထားလိုက္တာပိုေကာင္းမွာပါ..)

ခါးသက္ေနမိတာ-- ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပ္အထင္ၾကီးတဲ့ လူေတြ ။ (အဲ့လို လူကို မမီးသိပ္မုန္းတယ္) ။

တမ္းတေနမိတာက-- ေမျမိဳ႕က စေတာ္ဘယ္ရီ ေဖ်ာ္ရည္.. ( မမီးေတာင္ တမ္းတေနရတာ ကိုဘိုဘို ေရ.. စေတာ္ဘယ္ရီေဖ်ာ္ရည္ မေသာက္ရေသးလို႔ စိတ္ဆိုးမေနနဲ႕)

ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက-- ကိုယ္ပိုင္ အရည္အခ်င္း မရွိတဲ့သူေတြကိုေပါ့ ။

ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဳးမိေနတာက-- ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ မမီးကို သည္းခံၿပီ ေပါင္းသင္းေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို...

ဆႏၵမရွိတဲ႔ေနရာ-- လူေတြ သိပ္မ်ားလြန္းတဲ့ေနရာ.. လူေၾကာက္တတ္တာ ငယ္ငယ္ကထည္းက (ေျပာရင္ေတာ့ လူေတာမတိုးရဲးတာေပါ.. မထူးေတာ့ဘူး ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ဝန္ခံတာေကာင္းပါတယ္ေနာ္..) ။

ဆႏၵရွိေနတဲ႔ကိစၥ-- ျမန္မာျပည္ ျပန္ခ်င္တယ္။

မုန္းတီးေနမိတာက-- ေနာင္တ ။

ခ်စ္ေနတာက-- ပထမေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေပါ့ ။ ဒုတိယေတာ့ မိသားစု ။ ဟဲးးးး တတိယကေတာ့ မရွိေသးဘူး။

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက-- ကိုယ့္ကိုကို္ယ္။ ( စိတ္အလုိမက်ျဖစ္ေနလို႔)

လိုအပ္ေနတာက-- အကုန္လံုးပဲ... မလိုခ်င္တာဘာမွမရွိ။

ေတာင္းေနမိတဲ႔ဆု-- စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့ ဘဝကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။

ထပ္ၿပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက-- ငါျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္။ (မျဖစ္လာရင္ေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္လုပ္မွာ)

လသာည ေရ...မမီးေရးေပးၿပီေနာ္..ေက်နပ္ႏိုင္ပါေစ....

ဝဲလည္လည္..

ေအာ္...ငါထြက္သြားရင္ေနာက္လူအဆင္ေျပပါေစေတာ့ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔..မမီးလုပ္လက္စအလုပ္ေတြကို လက္စသတ္ေပးေနခဲ့တယ္.. မနက္ဖန္ဆို 1 August ဒီေန႕လကုန္ဆိုေတာ့ဒီေန႕ေနာက္ဆံုးေလဆိုၿပီး အားလံုး အကုန္ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးခဲ့တယ္ ..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္က အဆင္ေျပေနတယ္. Boss နဲ႕လဲးအဆင္ေၿပတယ္.. လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖတ္ေတြနဲ႔ လဲးအဆင္ေျပေနတယ္.. အစစ အရာရာ သြန္သင္ေပးခဲ့တယ္..အလုပ္စလုပ္ကတည္းက တကယ္ဘာမွမတတ္သူ အေတြ႕အက်ံဳဆိုတာဘာမွကိုမရွိတဲ့သူကို တတ္လာေအာင္သင္ေပးျပီးအလုပ္ခန္႕ခဲ့တာ နည္းတဲ့ေက်းဇူးမွမဟုတ္တာ မထြက္မျဖစ္မို႔သာ မမီးထြက္ရတယ္.. ေရွ႕ဆက္ျပီး ၾကိဳးစားစရာကရွိေသးတယ္ေလ..
ထြက္ခဲ့ရလို႕ အားလည္းနာေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္... မရည္ရြယ္ခဲ့ေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့.. ကံၾကမၼာရဲ႕ အတတ္ကက်က သိပ္ျမန္လြန္းေတာ တစ္ခါတစ္ေလေၾကာက္ဖို႕ေတာင္ေကာင္းပါတယ္.. အားလံုးအေနနဲ႔ကလည္း သူတို႔နဲ႔တြဲးၿပီး ေနာက္ ၄ ၊ ၅ ႏွစ္ေလာက္တြဲးလုပ္သြားမယ္ထင္ထားခဲ့တယ္.. Boss အေနနဲ႔လဲး သူ႕ company မွာ ၾကာၾကာလုပ္ေနလိမ့္မယ္ ေမွ်ာလင့္ခဲ့ေပမယ့္ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းျဖစ္မလာေတာ့ စိတ္ဆိုးမွာေပါ့.. ေနာက္ထပ္လူထပ္ေခၚရင္ သူ႕အတြက္ အခ်ိန္ေတြအလကားျဖစ္သြားသလို ေနာက္တစ္ေယာက္ကို သင္ေပးရမယ္ အဆင္ေျပမယ္မေျပဘူးဆိုတာ သူစိတ္ပူမိမွာပဲ.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ မမီးကိုပညာေတြသင္ေပးလိုက္တဲ့ company ကိုေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူး..
မထြက္ခင္ထိ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးေနခဲ့တယ္.. Project file တစ္ခုထဲးက material specification ေတြမထုတ္ရေသးတာ သတ္ိရၿပီး အဲ့ဒါေတြထုတ္ၿပီး ခြဲးတယ္.. သိပ္မက်န္ပါဘူး flange နဲ႕ fitting နဲ႕ပဲးမ်ားတယ္ က်န္တာက stranless steel pipe ပဲရွိတာ ကိုခြဲးၿပီး file ေတြထဲးထည့္ေနရင္ file တစ္ခုကို အထုတ္မွာ ေျခေထာက္ေပၚကို ပစၥည္းတစ္ခုျပဳတ္က်လာတယ္..(နာလိုက္တာ)...ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာေပ်ာက္ေနတဲ့ staypler ျဖစ္ေနတယ္.. ေထာင္ရက္ျပဳတ္က်တာဆိုေတာ့ေတာ္ေတာ္နာတယ္.. က်တာကလည္းေျခဖမိုးေပၚ.. (ဒီ staypler ကလည္း ငါ့ဟာ.. ဒီ္ file ကလည္း ဘယ္သူမွ မကိုင္ဘူး ငါဘဲးကိုင္တာ.. ဒါ file ေတြကိုလည္း ဘယ္သူမွမကိုင္ဘူး လိုရင္ေတာင္ငါ့လာေတာင္းတာ ..ငါပဲ ဒီstaypler ကို ဒီ file ထဲးထည့္ထားတာ) လို႔ ေတြးမိလို္႕သာ ေအာ္မငိုတာ..သူမ်ားလုပ္တာဆိုေအာ္ငိုၿပီး ၿပီး..ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကိုယ္မို႔ နာေနတာကို ၾကိဳတ္ခံေနရတာ..

Company တစ္ခုကိုေတာ့ CV တစ္ခုပို႔ထားတယ္.. ဘယ္လိုလာမယ္မသိဘူး.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအးေအးေဆးေဆးေတာ့ အိမ္မွာနားမယ္..ေမေမတို႕ အိမ္သြားၾကည့္ရင္လိုက္မယ္.. ေမေမ့မိတ္ေဆြေတြ လာလည္စရာလည္းရွိေသးတယ္ သူတို႔ကို ေမေမနဲ႔ အတူလိုက္ပို႕ရင္ လည္လိုက္အံုးမယ္ေတြးထားတာ.. မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္နဲ႔က မကိုက္ပါဘူး..ခဲးေလသမွ် သဲးေရက်ပါပဲ.. ညေနမွာပဲ Ph ဝင္လာတယ္.. မနက္ဖန္မနက္ ၉ နာရီ interviewလာႏိုင္မလားတဲ့ .. CV ပို႔ထားၿပီးေတာ့ သြားမွာေကာင္းမွာေလ..
လာႏိုင္ပါတယ္ေျဖလိုက္တယ္.. လိပ္စာေပးၿပီး မနက္ မနက္ဖန္ေတြ႕မယ္ေၿပာၿပီး Ph ခ်သြားတယ္..
ညေရာက္ေတာ့ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ့ကိုေၿပာၿပေတာ့ သြားေပါ့တဲ့..
ေနာက္ေနမနက္ interviewသြားရမယ္ဆိုေတာ့မနည္းအိပ္ရာက ေစာေစာ ထရတယ္.. ေမာင္ေလးကလည္း လိုက္ခဲ့မယ္တဲ့ .. interviewၿပီးရင္ သူ႕ေက်ာင္းကိုသြားမယ္လိုက္ခဲ့တဲ့ Interview က Outrampark မွာ .. သူ႕ေက်ာင္းက Bugist မွာ ..
မထူးပါဘူး လိုက္ခဲ့မယ္ေၿပာလိုက္တယ္.. Interview ေတာ့လဲး Boss ကေၿပာတယ္.. (အခုလက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ engineer က NTU ကိုဆက္တတ္မွာမို႔ ထြက္မွာတဲ့.. Manager ကလဲးကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းလုပ္မယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားၿပီတဲ့ အဲ့ဒီေတာ့ manager ရဲ႕အလုပ္ကို မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ လုပ္ရမွာတဲ့.. Manager က (၇ )ႏွစ္ေလာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ ကာလမွာ ငါျပန္ၾကည့္စရာမလိုခဲ့ဘူး..မင္းၾကိဳးစားႏိုင္မယ္ထင္တယ္..ငါလည္းကူေပးမယ္တဲ့.....လစာကေတာ့ ေတာင္းထားတာမ်ားတယ္.. ေလွ်ာ့ေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ေကာင္းပါတယ္ မိသားစုနဲ႔ တိုင္ပင္ခ်င္တိုင္ပင္ပါ.. လုပ္လိမ့္မယ္ လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္.. မလုပ္ရင္ သူ႕အတြက္ အလုပ္ပိုလာမွာ interview ေခၚရမွာ..သူ႕မွာ manager မရွိေတာ့မအားဘူး..) တဲ့ ဟူးးးးး ... အားနာတတ္တဲ့ မမီးေတာ့.... ဘာေၿပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္.. ျငင္းလိုက္ရင္လဲး မ်က္ႏွာပ်က္စရာကရွိ.. လုပ္မယ္ေၿပာရင္လည္း မျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္မိတယ္.. ညေနအေၾကာင္းျပန္မယ္ေျပာၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္.. ေမာင္ေလးေက်ာင္းသြား.. ျပီးေတာ့ သူ႕ေမြးေန႔မွာ CD တရားေခြ ေဝခ်င္တယ္ဆိုလို႔ CD အလြတ္ အေခြအိတ္ ေတြဝင္ဝယ္ၿပီး ၿပန္မယ္လုပ္မွ ေမေမက PH ဆက္ေၿပာတယ္ panisula Plaza မွာ ျမန္မာျပည္ကေန ေဖေဖ့ေဆးပို႔ခ်င္လို႔ရမရ ေဒၚသန္းသန္းႏု ဆီမွာ ေမးခဲ့တဲ့.. ေသေရာ.... ေမာင္ေတာ္ေလးက မမီးကို Bugist ကေန City Hall ကို လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္ရွင္.. staypler ၿပဳတ္က်လို႔နာေနတဲ့ ေျခဖမိုးမွာ ဖိနပ္ေပါက္လို႔ အရည္ၾကည္ဖုေတာင္ ထေနတယ္.. အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမေမ တို႕က အလုပ္ကိုလုပ္လိုက္ပါဆိုလို႔ တနလၤာေန႔မွာ အလုပ္စဆင္းရေတာ့တယ္.. အိုးနင္းခြက္နင္း နဲ႔ေပါ့.. ပ်ာယာကို ခတ္ေနတာပဲ..မတတ္ႏိုင္ဘူး လုပ္ရေတာ့တာပဲ... အလုပ္အသစ္က တန္းရတာ ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလားကို မသိေတာ့ဘူး..
အလုပ္စဝင္ၿပီး တစ္ပတ္မျပည့္ခင္မွာပဲး ကိုင္ေနတဲ့ Ph က ဘာထေဖာက္မွန္းမသိဘူး.. သူမ်ား Ph လည္းမဝင္ ေခၚလို႔လဲးမရျဖစ္ေနတယ္.. card ကို ေမာင္ေလး Ph နဲ႕စမ္းေတာ့မရဘူး.. မမီး ph ကို ေမာင္ေလး card ထည့္ေတာ့ရတယ္.. ေတာ္ေသးတယ္ Ph ဘာမွမၿဖစ္ပဲ card ကၿဖစ္ေနေတာ့ Service center သြားရၿပန္တယ္.. Contract က ျပည့္ေနၿပီးျဖစ္ေတာ့ သူတို႔က contract အသစ္ယူမလားေမးတယ္..မထူးေတာ့ဘူး..contract အသစ္ေတာ့မယူေတာ့ဘူး ပ်က္လက္စနဲ႔ ၿဖတ္လိုက္တာေအးတယ္ဆိုၿပီး card အသစ္မယူပဲ prepaid card ကိုပဲသံုးေတာ့မယ္ ဆိုၿပီးျပန္လာခဲ့တယ္.. သူငယ္ခ်င္းေတြကို အကုန္လံုးကို ph နံပါတ္အသစ္ပို႔ေပးၿပီးၿပီထင္ၿပီး မနက္အလုပ္သြားလိုက္ ညေနေက်ာင္းသြားလိုက္ အိမ္ၿပန္လိုက္နဲ႔ေနလာတာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို Ph ေၿပာင္းထားတာမေၿပာမိမွန္းသိတယ္.. အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့နဲ႕ေမ့ေနခဲ့တာေလ သူလာေမးမွ မေပးမိမွန္းသတိထားမိတယ္ .. ဒါလည္း သိသိခ်င္း ခ်က္ခ်င္းမေပးမိေသးပါဘူး..ဘာေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး ..
ေသာၾကာေန႔ကေနမွာ online ဝင္ရင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေနမေကာင္းတာသိခဲ႔ရတယ္.. Ph ဆက္ၿပီးသတင္းေမးအံုးမွလို႔ေတြးမိေပမယ့္ ညမွာမေမးမိဘူး..
ေနာက္ေန႔မနက္ အလုပ္သြားမွ သတိရၿပီး ph ေကာက္ဆက္လိုက္တယ္.. Ph ကို answer လုပ္ေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူး အသံနဲ႔ .. ေၿပာေနရင္းမွ.. (မမီး ဆီမွာေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္မွန္းမသိဘူး ဒီမွာေတာ့ မနက္ ၃ နာရီ)တဲ့ ph ဆက္ၿပီးမွ အားနာစရာျဖစ္ေတာ့တယ္.. သူေနတာ ကာတာမွာ သူ႕ႏိုင္ငံဘယ္ခ်ိန္ဆိုတာ မမီးသတိမထားမိဘူး ငါသတိရတုန္း အားတုန္းဆိုေခၚလိုက္တာ ေနမေကာင္းတဲ့လူမွာသနားစရာ..လူနာကို သတင္းေမးတဲ့သူ ေတာ္ေတာ္ အလုိက္သိတတ္တယ္.. မနည္းေတာင္းပန္ရတယ္.. ဒါတင္မကေသးဘူး.. အလုပ္အျမဲးေနာက္က်တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ph noအသစ္မေပးရေသးတာ သတိရၿပီး ph ဆက္ၿပီး ဘယ္မွာလဲး ေမးလိုက္တာ.. သူလည္းအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ေၿဖရွာတယ္ (မမီး အိပ္ေနတယ္.. ျပန္အိပ္ေတာ့မယ္....)တဲ့.. ဒီေန႕စေနေန႕ေလ.. သူမ်ားေတြအလုပ္နားေတာ့ အိပ္မွာေပါ့ ..မမီးသာ Half day သြားရတာ.. မမီးအလုပ္သြားတုိင္း သူမ်ားအလုပ္သြားမယ္ထင္ၿပီး Ph ေခၚလိုက္တာေလ.. အားေတာင္နာတယ္.. မစဥ္းစားပဲ လုပ္လိုက္မိၿပန္ၿပီလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္တင္ရံု အျပင္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး.. ေနာက္ေန႕မွ ေတာင္းပန္ေတာ့မယ္ လိုပဲေတြးရေတာ့တယ္.. မမီးတို႔လုပ္လိုက္ရင္ဒီလိုပဲ.. လြဲးၿပီးရင္ လြဲးေနတာ.. ၿပီးၿပီ မထင္နဲ႔ ရံုးေရာက္ေတာ့ ရံုးေသာ့ေတာ့ပါပါတယ္.. security ကဖြင့္ရမယ့္ တခါးက မဖြင့္ေသးေတာ့ ရံုးေသာ့ပါလည္း မမီးမွာ မဝင္ႏိုင္ေသးဘူး. အလုပ္ကဝင္တာမၾကာေသးေတာ့ ဘယ္နားက security ကို သြားေၿပာရမွန္းမသိဘူးေလ.. အျပင္မွာ မတ္တပ္မတ္တပ္နဲ႔ေစာင့္ေနရတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွာ လာဖြင့္တယ္.. ေျပာသြားတယ္ sorryတဲ့..သူကေတာ့ sorryတဲ့ ဒီမွာေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ေနရတာ ေတာ္ေတာ္ အီသြားတယ္..

မမီးမွာ အခုလို အေၿပာင္းအလဲးေတြ ကို႕ယို႕ကားယားေတြေၾကာင့္စာလည္းမေရးႏိုင္.. အလုပ္ကအသစ္ဆိုေတာ့ အလုပ္ထဲးမွာ လည္း မသိတာေတြေလ့လာရ.. အိမ္ေရာက္ေတာ့ ပင္ပန္ၿပီးအိပ္.. ဒီၾကားထဲး အခုလို ျပသနာေသးေသးေလးေတြက ထထလာေတာ့ မမီးမွာ စာလည္းမေရးႏိုင္.. စာလည္းမဖတ္ႏိုင္.. ဘာေတြနဲ႔ရႈပ္ေနမွန္းမသိ အလုပ္ကေတာ့ ရႈပ္ေနတယ္..ျပန္ေတြးမိရင္ ငိုရမလား ရယ္ရမလား ေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး...
အခုေတာ့ အလုပ္က လုပ္တာ ၂ ပတ္ရွိၿပီဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ stable ၿဖစ္လာပါၿပီ.. ေနာက္ထပ္အလြဲးေတြလဲးမျဖစ္ေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္.. မယ္မီး ငပ်င္းလို႔ ေအာ္ခံရေပါင္းလဲးမ်ားေနၿပီေလ...ဟီး အဲ့ဒါလဲး အရွက္ကေတာ့မရွိပါဘူး..:P

ေမြးရပ္ေျမ

ေမၿမိဳ႕၊ ပန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ၊ ေတာင္ေလွကားၿမိဳ႕၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ လို႔ အမည္တြင္တဲ့ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးက မမီးရဲ႕ ။ေမြးရပ္ေျမျဖစ္တယ္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံ မႏၲေလး တိုင္းမွာပါဝင္ၿပီး မႏၲေလး၏အေရွ႕ွ ၆၇ ကီလိုမီတာ ( ၄၂ မိုင္)ကြားေဝးပါတယ္။ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ၁၀၇၀ မီတာ (၃၅၁၀ ေပ)အျမင့္မွာတည္ရွိတဲ့ ေတာင္စခန္းၿမိဳ႕ေလးေပါ့ ။ရာသီပန္း ၊ ေမျမိဳ႕ပန္း ၊ စေတာ္ဘယ္ရီ ၊နာနတ္ ၊ ေကာ္ဖီျခံ ႏွင့္ မက္မန္းသီး အစရွိတဲ့ ျခံစိုက္ျခင္းလုပ္ ငန္း အျပင္ ေဒသထြက္ကုန္ ျဖစ္တဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီယို ၊ နာနတ္ယို ၊ မက္မန္းဝိုင္ ႏွင့္ ျပင္ဦးလြင္ ဆြယ္တာလုပ္ငန္း တုိ႔ျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳၾကတယ္။

(ေမျမိဳ႕ ေျမပံု )

( ေမျမိဳ႕ သဘာဝ အလွ)

(ဒီဇင္ဘာ ခရစ္စမတ္ပန္းတို႔ နဲ႔ ေမျမိဳ႕)

(မဟာအံ့ထူးကံသာ ဘုရားေတာင္ေပၚမွ မႏၲေလး - လားရႈိးကားလမ္း ျမင္ကြင္း)

(ေမၿမိဳ႕ အလွ သဘာဝ )

(ေမၿမိဳ႕ အလွ )

(ႏွစ္ေပါင္း ၇၃ ႏွစ္ရွိတဲ့ ေမၿမိဳ႕နာရီစင္ )

က်ားႏႈတ္ခမ္းေမြး ႏုတ္တဲ့ မယ္မယ္

တခါတုန္းက မယ္မယ္ လို.ေခၚတဲ. အမ်ုဳိးသမီးငယ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ တေန.မွာ သူဟာ ဟိုးေတာင္ေပၚမွာ တစ္ကိုယ္တည္း တရားအားထုတ္ၿပီးေနထိုင္တဲ. ပညာရွိအဘုိးအိုတစ္ဦးဆီကို အကူအညီေတာင္းဖို.တက္သြားတယ္ ။ အဘိုးအုိဟာ ဥာဏ္ပညာႀကီးၿပီး အေဆာင္လက္ဖြဲ.နဲ.အစြမ္းထက္တဲ.ေဆး၀ါးေတြကိုစီရင္ေပးႏုိင္သူၿဖစ္တယ္ ။ အဘိုးအိုဆီေရာက္သြားေတာ. ေကာင္မေလးက "ပညာရွိဘုိးဘုိးရယ္ ၊ ကၽြန္မအတြက္ ေဆးတခြက္ေလာက္ စီရင္ေပးဖို. လာၿပီးေတာင္းပန္တာပါ""လာၿပန္ၿပီလား ေဆးတစ္ခြက္ ၊ဟုိလူလာလည္း ေဆးတခြက္၊ ဒီလူလာလည္း ဒါပဲ၊ တေလာကလံုးရဲ.ေရာဂါေတြကုိကုဖုိ. ငါဘယ္လုိလုပ္တတ္ႏိုင္မွာလဲ" လို.အဘုိးအိုက ၿပန္ေၿပာလုိက္တယ္ ။ အဲဒီခါမွာ မယ္မယ္က ထိတ္လန္.သြားၿပီး "ကၽြန္မရဲ.ခင္ပြန္း အတြက္ပါ ဘိုးဘိုးရယ္၊ ကၽြန္မအလြန္ခ်စ္ရတဲ.ေယာက္က်္ားတေယာက္ပါ ၊ သူသံုုးႏွစ္လံုးလံုး စစ္ထဲလိုက္သြားၿပီးၿပန္လာခ်ိန္မွာ စကားကုိခ်ဳိခ်ဳိသာသာမေၿပာေတာ.ဘူး ၊ ထမင္းေကၽြးလုိ. သူမႀကိဳက္တဲ.ဟင္းပါရင္ထမင္းပြဲကိုတြန္းပစ္ခဲ.ၿပီး ေဒါသတႀကီးနဲ.ထြက္သြားေလ.ရွိတယ္ ၊ ၿပီးေတာ.လယ္ထဲမွာအလုပ္လုပ္ရမယ္.အခ်ိန္မွာလည္း မလုပ္ပဲ ဟုိးေတာင္ထိပ္ေပၚကိုတက္ၿပီး ပင္လယ္ဖက္ကို သြားေငးေနတတ္တယ္ " လုိ.သနားစဖြယ္ေၿပာၿပတယ္ ။ ' ဟုတ္တယ္ ၊ စစ္ပြဲက ၿပန္လာတဲ.လူငယ္ေတြတခါတေလ ဒီလုိၿဖစ္တတ္တာပဲ" လို. အဘိုးအိုက ဆိုတယ္ ။ ၿပီးေတာ. အဘိုးအိုကဆက္ေၿပာတယ္.." အင္း ၊ လြယ္ပါတယ္ကြာ၊ ေဆးတခြက္တုိက္ရင္ ရပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ. ေဆးေဖာ္ဖို.အတြက္ အေရးႀကီးဆံုး ေဆးတစ္မည္ လုိေနတယ္ ၊ အဲဒါက ေတာ.အသက္ရွင္ေနတဲ. က်ားတစ္ေကာင္ရဲ. ႏႈတ္ခမ္းေမြး တစ္ေခ်ာင္းပဲ ၊ အဲဒါသာမင္းရလာရင္ မင္းေယာက္က်္ားအတြက္ ေဆးေဖာ္ေပးလုိ.ရၿပီ "လို.ေၿပာတယ္" ဟင္.....က်ားအရွင္ဆီက ႏႈတ္ခမ္းေမြး ဟုတ္လား ၊ အဲဒါကၽြန္မ ဘယ္လုိလုပ္ ရႏူိင္မွာလဲ " လုိ.စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ. ေၿပာတာေပါ. ။ အဘုိးအိုကလည္း" ေဆးက သိပ္အေရးႀကီးေနရင္ေတာ. ရေအာင္ရွာခဲ.ေပါ.ကြာ " လို.ေၿပာၿပီး သူ.အလုပ္သူ ဆက္လုပ္ေနေတာ.တယ္ ။ မယ္မယ္ကလည္း က်ားႏႈတ္ခမ္းေမြး ရႏို္င္မဲ.နည္းလမ္းေတြက္ုိ အၿပင္းအထန္ စဥ္းစားရတာေပါ. ၊ စဥ္းစားေနရင္း အၾကံတခုရလာတယ္.............သူ.အၾကံကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို.အတြက္ သူ.ေယာက္က်္ားအိ္ပ္ေနတုန္းမွာ ထမင္းေတြ ဟင္းေတြယူၿပီး က်ားရွိရာ ဂူကိုသြားတယ္ ။က်ား ရဲ.ဂူကိုေရာက္ေတာ. ခပ္ေ၀းေ၀းကေနၿပီး စားစရာထမင္းဟင္းေတြကို သူၿမင္ေအာင္ခ်ထားခဲ.ၿပီး ၿပန္လာတယ္ ၊ ဒီလိုပဲ ညတုိင္းဆက္သြားတယ္က်ားကလည္း သူ.ကိုညတုိ္င္းၿမင္ေနရလုိ. တစတစပုိၿပီး ရင္းႏွီးလာၿပီ ၊ က်ားႀကီးက အစာစားေနတဲ.အခ်ိန္မွာ မယ္မယ္က သူ.ကိုရပ္ၾကည္.ေနတယ္ဒီလိုနဲ. တၿဖည္းၿဖည္း က်ားႀကီးနဲ.အနီးဆံုးေနရာကို ေရာက္လာၿပီးက်ားႀကီးကို ႏူူူူူးႏူးညံ.ညံ. ၾကင္ၾကင္နာနာ စကားေတြ ေၿပာတယ္ ။ေနာက္ေန.ေတြမွာ အခ်ိန္မွန္ သြားေနတာမ်ားလာေတာ. သူသြားလိုက္တုိင္း က်ားႀကီးဟာ သူ.ဂူ၀ကေန ထြက္ၿပီးေမွ်ာ္ေနတတ္တာကို ေတြ.လာရတယ္ ၊ ဒီလိုနဲ. ေၿခာက္လေလာက္ ၾကာသြားၿပီး တညမွာေတာ. က်ားႀကီးရဲ.ဦးေခါင္းကိုပြတ္သပ္ေနရင္း မယ္မယ္က ၊"သေဘာေကာင္းတဲ. က်ားႀကီးေရ ၊ ငါ.မွာမင္းရဲ. ႏႈတ္ခမ္းေမြး တစ္ေခ်ာင္းရမွၿဖစ္မွာမုိ. ႏုတ္ပါရေစ ၊ ငါ.ကိုစိတ္မဆိုးပါနဲ.ကြယ္ ၊" လုိ.ေၿပာၿပီး က်ားႀကီးရဲ. ႏႈတ္ခမ္းေမြးတစ္ေခ်ာင္းကို ဆတ္ခနဲဆြဲႏုတ္လိုက္တယ္ ။ ဒါေပမဲ. သူစိတ္ပူသလို က်ားႀကီးက စိတ္ဆိုးမသြားဘူးတဲ.ေလ ၊ ဒါေၾကာင္. ၀မ္းသာအားရနဲ. အိမ္ၿပန္ၿပီး ေနာက္ေန.မနက္မွာပညာရွိ အဘိုးအိုဆီ အၿမန္သြားေတာ.တာပဲ ။ " ဘိုးဘိုးေရ ၊ ကၽြန္မ က်ားႏႈတ္ခမ္းေမြးကို ရလာၿပီ ၊ ကၽြန္မေယာက္က်္ား နဲ.ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနလုိ.ရေအာင္ ေဆးေဖာ္ေပးပါေတာ." လို.ေၿပာတယ္ ။ဒါနဲ. အဘုိ္းအိုက က်ားႏႈတ္ခမ္းေမြးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ယူၾကည္.ၿပီး ၊ " မွန္တယ္ ၊ ဒါ က်ားႏႈတ္ခမ္းေမြး အစစ္ပဲ " လို.ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ.အဲဒီက်ားႏႈတ္ခမ္းေမြးကို သူ.ေရွ.ကမီးလင္းဖိုထဲ ပစ္ထည္.လုိက္တယ္ ။ "ဟင္......ဘယ္လုိလုပ္လိုက္တာလဲ ဘိုိုးဘုိးရယ္ ၊ လုိ.မယ္မယ္ က အလန္.တၾကားေမးေတာ. " ဒီ က်ားႏႈတ္ခမ္းေမြး ကို မင္းဘယ္လုိရလာသလဲ ဆိုတာ ငါ.ကုိေၿပာပါ " အဘုိးအိုက ဆိုတယ္ ။ " ဘယ္မွာ အလြယ္တကူ ရႏုိင္ပါ.မလဲ အဘိုးရယ္ ၊ကၽြန္မ ညတုိင္းေတာထဲကို ပန္းကန္တလံုးနဲ. အစာေတြထည္.ၿပီးသြားတယ္ ၊ ပထမေတာ.က်ားနဲ.ခပ္ေ၀းေ၀းမွာေနၿပီး သူၿမင္ေအာင္ အစာခြက္ကိုခ်ၿပရတယ္ ၊ ေနာက္ပိုင္း တၿဖည္းၿဖည္းနဲ.သူ.အနားကိုေရာက္ေအာင္တုိးၿပီး စကားကုိလည္းၾကင္ၾကင္နာနာ နဲ.ေၿပာေပးရတယ္ ၊ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာေတာ. သူက ကၽြန္မကုိထြက္ႀကိဳတယ္ ၿပီးေတာာ. ကၽြန္မလက္ထဲက အစာကိုစားတယ္ ၊သူေခါင္းေလးပြတ္ေပးေတာ. ေၾကာင္ကေလးလုိ ညီ္းၿပီး ၿငိမ္ခံေနတယ္ ၊ အဲဒီလို ရင္းႏွီးမႈရေအာင္လုပ္ၿပီးမွ သူ.ဆီက ႏႈတ္ခမ္းေမြးကုိ ႏူတ္လို.ရတာပါ" အဘိုးအိုက " ေကာင္းတယ္ ၊ သိပ္ေကာင္းတယ္ က်ားဆိုးႀကီးကို ယဥ္ပါးေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ. သူ.ဆီက အၾကင္နာ နဲ. သူ.ရဲ.ယံုၾကည္မႈကုိမင္းရယူခဲ.တာပဲ " လို. အဘိုးအုိက မွတ္ခ်က္ခ်တယ္္ ။ "ဒါေပမဲ. ခုေတာ.အဘုိ္းက အဲဒီက်ားႏႈတ္ခမ္းေမြးကုိ မီးထဲပစ္ထည္.လုိက္ၿပီေလ ၊ ကၽြန္မႀကိဳးစားခဲ.သမွ် အလဟသ ၿဖစ္ရၿပီေပါ.လုိ. "မယ္မယ္က ဆုိေတာ. အဘိုးအုိက ၿပံဳးၿပီး အခုလုိၿပန္ေၿပာတယ္ ။ "ဟာ....ဘယ္ဟုတ္မလဲ ၊ အလဟသလုိ.ငါမဆုိပါဘူး ၊ ဒီက်ားႏႈတ္ခမ္းေမြးက မလုိေတာ.လုိ. ပစ္လုိက္တာ ၊ ဒီမွာ မိန္းကေလး မင္းေၿပာစမ္းပါေယာက္က်္ားတေယာက္ဟာ က်ားတစ္ေကာင္ေလာက္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းမလား ၊ သူ.အေပၚထားရွိတဲ.မင္းရဲ.အၾကင္နာတရားေတြကိုက်ားတစ္ေကာင္ေလာက္မွ မခံယူတတ္ပဲေနမလား ၊ အင္မတန္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ. သားရဲတေကာင္ရဲ. ခ်စ္ခင္ယံုၾကည္မႈကိုေတာင္ ၾကင္နာမႈေတြ ၊စိတ္ရွည္ဇြဲရွိမႈ စြမ္းအားေတြနဲ. မင္းရေအာင္ယူႏူိင္ခဲ.ရင္ မင္းခင္ပြန္းရဲ. ခ်စ္ၿခင္းတရားကို မင္းၿပန္မရႏူိင္စရာ အေၾကာင္းဘာရွိသလဲ " လုိ.အဘုိးအိုက စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ. ရွင္းၿပတယ္ ။ အဘုိးအို ရဲ.စကားေတြကို ၾကားၿပီးေတာ. အဲဒီေနရာမွာ မယ္မယ္တစ္ေယာက္ မလႈပ္မယွက္ ၿငိမ္သက္ၿပီး စဥ္းစားေနေတာ.တယ္ ။ေနာက္ေတာ.မွ တၿဖည္းၿဖည္းၿပံဳးလာၿပီး ၀မ္းသာအားရစြာနဲ. ေတာင္ေအာက္ကို ေၿပးဆင္းသြားေတာ.တာေပါ.................။

Alpine အစုတ္ပလုပ္ေလး ေျပာၿပတဲ့ ပံုျပင္...

သတိထားၾကေနာ္.. ကိုက္တတ္တဲ့က်ားေတာင္ ႏုတ္ခမ္းေမႊးႏုတ္ခံရတယ္......

တနဂၤေႏြ တစ္ရက္

“မီးမီး.. နင္ခုထိအိပ္တုန္းလား.. ထေတာ့ေရခ်ဳိးေတာ့ေလ.. ၿပီးရင္ေနာက္က်မယ္.. အန္တီတို႕ဆီသာလာခဲ့ေတာ့ ဟန္နီနဲ႔ သူ႕အေဖက ဓါတ္ပံုသြားရိုက္တယ္ log one ကို.. ဟန္နီ P1 အပ္ဖို႕လိုေနလို႔.. အဲ့ဒီကေနၿပန္လာမွ မီးမီးကို ဝင္ေခၚရင္ ေနာက္က်ေနမယ္.. boatက ၂ နာရီတဲ့.. ကားကေတာ့ ၂ စီးနဲ႕သြားမွာ.. ေအး... ေနအံုး passport မေမ့နဲ႔ေနာ္.. လိုလိုပိုပိုေပါ့..” ဟူး.... ဘာေတြမွာသြားမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး.. စံုစိေနတာပဲး.. နာရီထၾကည့္ေတာ့ ၁၁း၃၅ ရွိၿပီ..မၿဖစ္ဘူးထမွ.. ငါေရခ်ိဳးတာကလည္းၾကာတယ္ဆိုၿပီး မနည္းထရတယ္.. ဆက္အိပ္ခ်င္ေနေသးတာ.. ေတာ္ပါေသးတယ္.. အဝတ္အစားေတြ ကိုေတာ့ မေန႔ည ကတည္းကထည့္ထားလို႔.. passport ကေဖေဖ့ ဆီမွာ..ေဖေဖ့ဆီ တစ္ခါ ဖုန္းဆက္ရေသးတယ္. ဘယ္နားထားမွန္းမသိလို႔.. (ေအာ္... ေၿပာဖို႔ေမ့ေနတယ္..ဒီလိုၿပင္ဆင္ေနလို႔ ခရီးေဝးသြားမယ္မထင္နဲ႔.. ပင္လယ္ထဲးအေပ်ာ္ Boat သြားစီးမွာ.. သြားမယ့္ေနရာက ဂ်ိဳဟိုးနားဆိုေတာ့.. မေလးရွာေရပိုင္နက္ေရာက္လို႔ ရဲးကလာစစ္ရင္ passport ျပရေအာင္လို႔ .. အကၤ်ီေတြထည့္သြားတာေတာ့ မင္းသမီးဆိုေတာ့ အဝတ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ရေအာင္လို႔ထည့္ထားတာ.. ထည့္တာမွ.. တစ္လခရီးသြားမယ့္သူေတာင္ မမီးေလာက္ပါမွာမဟုတ္ဘူး.. ဟဟ) ေရခ်ိဳးၿပီး ဟိုဟာ ဒီဟာေလွ်ာက္လုပ္ ္ၿပင္ဆင္ေနတာနဲ႕ကို ေန႕လည္ ၁၂ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ.. Chaw Cho Kong ကို ၁ နာရီေလာက္ေရာက္မွ အဆူမခံရမွာၿဖစ္လို႔ ၿမန္ၿမန္ေျပးရတယ္.. ေတာ္ပါေသးတယ္.. ၁ နာရီေရာက္သြားလို႔..ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲး Tuas က check point ကို ခ်ီတတ္ၾကတယ္.. (အန္တီတို႔လင္မယားရယ္.. ကေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္.. အန္တီအပ်ိဳၾကီးရယ္.. အန္တီ နီနီရယ္.. မမီးရယ္. မႏၲေလး ေလးကေနလာလည္တဲ့ အစ္မဝမ္းကြဲးႏွစ္ေယာက္ရယ္..ကေလးထိမ္းဖို႔ေခၚထားတဲ့ မမေမာ္ရယ္.. အားလံုး ၁၀ ေယာက္.. camera ကိုယ္စီနဲ႔.. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ ခ်ီတတ္ ကမ်င္းေၾကာထ ၾကတာ.. ) Boat ေပၚေရာက္ေတာ့ ေန႕လည္ ၂ နာရီ.. ေန ေကာင္းေကာင္းပူေနခ်ိန္.. boat စထြက္ကတည္းက ရိုက္လိုက္တဲ့ ဓါတ္ပံု ဘယ္သူတားတား တားလို႕ကိုမရဘူး.. အန္တီအပ်ိဳၾကီးက ေခါင္းေဆာင္လို႔.. အပ်ိဳေပါက္စ မမီးက ပိုဆိုးတယ္ထင္တယ္.. ထစ္ကနည္းရွိ မူးတတ္တဲ့သူက လိွဳင္းေလာက္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး မႈေတာင္မ မႈေတာ့ဘူး.. ပုိစ္႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ရိုက္လိုက္..အဝတ္အစား တစ္ခါဝင္လဲးလိုက္.. ေနပူလြန္းေတာ့ အသားမဲးမွာ စိုးၿပီး လိမ္းလိုက္ရတဲ့ ေနေလာင္ခံေဆးကလည္း မခံႏိုင္.. ကပ္ပတိန္ ကုလားေတာင္ ေတာ္ေတာ္မ်က္စိ ေနာက္ရွာမွာ.. နည္းနည္းေလးေမာလာေတာ့..အတြင္းထဲးဝင္လိုက္ အေအးေလးေသာက္လိုက္.. အာလူးေၾကာ္ေလးစားလိုက္.. ဦးဦးကေတာ့ Beer ေလးနဲ႔ ညိမ့္ေနေလရဲ႕..ၿပီးေတာ့ေၿပာေသးတယ္.. (ဒီေန႔ အိမ္မွာ Internet လိုင္းက်ပ္ေတာ့မယ္တဲ့ .. face book မွာ ဒီေကာင္မေတြ အၿပိဳင္တင္ၾကေတာ့မယ္တဲ့..) သူ႕တူမေတြအေၾကာင္းသိလို႕လိုက္ပို႕တာေနမွာ. .ညေနေဆာင္း တဲ့ထိေနဝင္ခ်ိန္မွာ ဓါတ္ပံုက ရိုက္လို႕ ကိုမၿပီးႏိုင္ေသးတာ.. ကမ္းကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ည ၈း၃၀ ရွိေနၿပီ.. အိမ္ၿပန္ေတာ့ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ အားလံုးက ပင္ပန္းေနၿပီ.. ဖြင့္ထားတဲ့သီခ်င္းသံ ေအးေအးေလးပဲ ၾကားေနရေတာ့တယ္.. ( မနက္ အလုပ္သြားရမယ္) ဆိုတဲ့ အေတြးဝင္လာေတာ့မွ တစ္ေနကုန္ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ အေပ်ာ္ေတြဘယ္ ေပ်ာက္သြားမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး..အိမ္ေရာက္ေတာ့ ၉း၃၀ ရွိေနၿပီ.. ခဏနား ေရးခ်ိဳးၿပီးအိပ္လိုက္တာ..တနဂၤေႏြတစ္ရက္ေတာ့ ကုန္သြားရွာတယ္..

မိုးေသာက္ၾကယ္

ပညာရွိရွိစား က်န္းမာေအာင္ေန

“အာေရာဂ်ံ ပရမၼံ လာဘံ” က်န္းမာခ်င္းသည္ လဘ္တစ္ပါး..
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝမွာ က်န္းမားေရးသည္ အေရးၾကီးဆံုး အပိုင္းမွာပါဝင္ေနသည္။ စိတ္ခ်မ္းသာမွ ကိုယ္က်န္မာမည္ ကိုယ္က်န္းမွ လူမႈေရး ဘာသာေရးတို႔တြင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ ၿဖစ္သည္။ ကိုယ္က်န္းမာ မွသာလွ်င္ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါႏိုင္မည္ ၿဖစ္သည္။
က်န္မာေရးတြင္ တစ္ကိုယ္ေရသန္႕ရွင္းေရးၿဖင့္ က်န္းမာေအာင္ေနသလို အစာကိုသင့္တင္မွ်တစြား စားသံုးၿခင္းၿဖင့္လည္း က်န္းမာေရးကို ထိမ္းႏိုင္သည္ ။
ယခုအခါ H1N1 ေရာဂါၿဖစ္ပြားမႈ အႏၲရာယ္ သည္တစ္ေန႕တစ္ခ်ားတိုးပြားလာသည္ႏွင့္အမွ် တစ္ကုိေရသန္႔ရွင္းမႈ သည္လည္း ပိုမိုအေရးၾကီးလာသည္။
လက္သည္ အရာရာတိုင္းႏွင့္ ထိေတြ႕ေနရသၿဖင့္ အစား စားခါနီးတိုင္္းတြင္ လက္ကို စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးေၾကာသင့္သည္။ အျပင္ကျပန္ေရာက္တိုင္း လက္ကို ဆပ္ျပာႏွင့္ စင္ၾကယ္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာသင့္သည္။
အစားအစာကိုလည္း သင့္တင့္မွ်တေအာင္ စားသံုးသင့္သည္။ တစ္ေန႕မွာ မွွ်တေအာင္ စားသံုးသင့္ေသာ အစားအစာေတြနဲ႔ ဗီတာမင္ေတြကိုတြဲးဖတ္ေဖာ္ၿပထားပါသည္...

၁။ ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္ (ကစီဓါတ္ မ်ားေသာ) ႏွံစား သီးႏွံမ်ား

ထမင္း၊ ေပါင္မုန္႔၊ cereals, Pasta, ေခါက္ဆြဲ စသည္ ဆန္၊ ဂ်ံဳ၊ ေျပာင္း တို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္ ထားေသာ အစားအစာ အကုန္လံုးပါ၀င္ၿပီး စားသံုး သင့္သည့္ ပမာဏကို ေအာက္ပါအတိုင္း သတ္မွတ္ၿပီး ငါးႀကိမ္ အထိ စားသံုး သင့္သည္ ဟု စံ သတ္မွတ္ ထားပါသည္။- ေပါင္မုန္႔ အခ်ပ္ျဖစ္ပါက ႏွစ္ခ်ပ္- ေပါင္မုန္႔အလံုးျဖစ္ပါက အေနေတာ္အရြယ္ တလံုး- ေခါက္ခြဲ၊ Pasta, cereal ႏွင့္ ထမင္း ျဖစ္ပါက ပန္းကန္လံုးတလံုးစာ ( ေယာင္းမ (သို) ထမင္းခူးဇြန္း အေန ေတာ္အရြယ္ႏွင့္ တခပ္စာ) သတ္မွတ္ထားပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထမင္းကို အဓိကစားေသာ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားအတြက္မူ ထမင္းကို ေယာင္းမႏွင့္ တခပ္စာကို တခါစားအျဖစ္ တင္းတိမ္ ႏိုင္မည္ မဟုတ္ သျဖင့္ ငါးခြက္စာကို မိမိ တေန႔့စာ သတ္မွတ္ၿပီး အႀကိမ္ကို မိမိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ သလို သတ္မွတ္ စားသံုး ႏိုင္ပါသည္။ အလုပ္ၾကမ္း လုပ္သူမဟုတ္ပဲ ထိုထက္ ပိုစားပါက အ၀လြန္ ေရာဂါရၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါမ်ားစြာ ရႏိုင္ ပါသည္။

၂။ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္မ်ား

ဟင္းသီး ဟင္းရြက္မ်ား ကိုလည္း စားသံုး သင့္သည့္ ပမာဏကို ေအာက္ပါအတိုင္း သတ္မွတ္ ထားပါသည္။- ဟင္းသီးဟင္းရြက္ အစိမ္း (သို႔) အက်က္ ၇၅ ဂရမ္ (သို႔) တခြက္စာ- ေရာေႏွာထားစသည့္ အသီးအရြက္ ျဖစ္ပါက တခြက္စာ- အာလူး (သို႔) ခရမ္းခ်ဥ္သီးကဲ့သို႔ အစားအစာ ျဖစ္ပါက တလံုးခန္႔ စသည္ျဖင့္ တခါစားကို သတ္မွတ္ထားၿပီး တေန႔စာအတြက္ ငါးႀကိမ္ စာခန္႔ စားသင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဟင္းသီးဟင္းရြက္သည္ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ အမ်ားဆံုး စားသင့္ ေသာေၾကာင့္ အစာအိမ္မွ လက္ခံ ပါက သတ္မွတ္ ထားသည္ ထက္ ပိုစား၍ ျပႆနာ မရွိပါ။

၃။ အသီး ႏွံမ်ား (Vitamin)

အသီးႏွံမ်ားကို အနည္းဆံုး တေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ခန္႔ႏွင့္ တခါစားကို ေအာက္ပါ စံ သတ္မွတ္ ထားသည့္ ဥပမာ အတိုင္း စားသံုးသင့္ပါသည္။- အေနေတာ္အရြယ္ ပန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီးႏွင့္ ကီ၀ီသီး စသည့္ တလံုး- အရည္ ျဖစ္ပါက ခြက္တ၀က္- စပ်စ္သီး၊ စထေရာ္ ဘယ္ရီကဲ့သို႔ အသီးမ်ားႏွင့္ အသီးမ်ိဳးမ်ိဳးကို စိတ္ၿပီး ေရာေႏွာထားပါက တခြက္စာ- အသီးေျခာက္မ်ား ျဖစ္ပါက ခြက္တ၀က္စာ ႏွင့္ စည္သြပ္ ထားသည့္ အသီးျဖစ္ပါက တခြက္စာ ကို တခါစားအျဖစ္ သတ္မွတ္ စားသံုး သင့္ပါသည္။အရည္ ဆိုသည္မွာ ေဆာ္ဒါႏွင့္ သၾကားပါ၀င္သည့္ Soft Drink ကို ဆိုလိျုခင္း မဟုတ္ပဲ ပန္းသီး (သို႔) တျခားအသီးႏွံမ်ားကို ေရအပါအ၀င္ မည္သည့္ အကူပစၥည္းမွ မေရာပဲ ၁၀၀% အရည္ ညွစ္ထားေသာ သစ္သီးရည္ ကိုသာ ဆိုလို ပါသည္။ အခ်ိဳဓါတ္ နည္းသည့္ အသီး ျဖစ္ပါက တေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ ထက္ ပိုစား ႏိုင္ပါသည္။

၄။ ႏို႔ထြက္ ပစၥည္းမ်ား(Mineral)

ႏို႔ႏွင့္ ႏို႔ထြက္ အစားအစာ မ်ားကို တေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ မွ ငါးႀကိမ္ ခန္႔အထိ စားသံုး သင့္ၿပီး တခါစားကို ေအာက္ပါ ဥပမာအတိုင္း စံ သတ္မွတ္ ထားပါသည္။- ပဲႏို႔ (သို႔) မလိုင္ဆယ္ၿပီးေသာႏို႔ (Skim milk) တခြက္စာ (၂၅၀ မီလီဂရမ္)- Cheese ႏွစ္လႊာ (သို႔) ၄၀ မီလီဂရမ္- ဒိန္ခ်ည္ ၂၀၀ မီလီဂရမ္

၅။ အသား၊ ငါး၊ ဥ၊ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အေစ့မ်ား (Protein)

အသားဓါတ္ကို အဓိက ေပးေသာ အစားအစာမ်ား ျဖစ္ၿပီး အသားဓါတ္သည္ ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ၇၀% ထုတ္လုပ္ေသာေၾကာင့္ တေန႔ကို ၁-၂ ႀကိမ္ခန္႔သာ စားသံုးသင့္ပါသည္။ တခါစားရန္ ပမာဏကို ေအာက္ပါအတိုင္း ဥပမာေပးပါသည္။- ခ်က္ျပဳတ္ထားေသာ အဆီႏွင့္ အေရျပားမပါသည့္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ အသား ေသးေသးႏွစ္တုံး (သို႔) ၆၅-၁၀၀ ဂရရမ္ခန္႔ (စဥ္းထားသည့္ အသား ျဖစ္ပါက ခြက္တ၀က္စာ)- ကင္ထားေသာ အသားႏွစ္လႊာ- ငါးအသား ၈၀ - ၁၂၀ ဂရမ္- ၾကက္ဥ ေသးေသး ႏွစ္လံုး- ေျမပဲ၊ ႏွမ္း၊ ေနၾကာေစ့ႏွင့္ တျခား အခံမာေစ့မ်ား ခြက္တ၀က္ခန္႔- အျပဳတ္ (သို႔) က်က္ၿပီးေသာ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး တခြက္စာ စားသံုး သင့္ပါသည္။

၆။ အဆီ (Fat)

အဆီကို ဟင္းသီးဟင္းရြက္မွရတဲ့ အဆီ ႏွင့္ ငါးမွရတေသာ အဆီတို႔ဟာက်န္းမာေရးအတြက္ ပုိမိုသင့္ေတာ္ပါသည္။

၇။ ေရ

ေရ ကလဲး လိုအပ္ဆံုးအရာတစ္ခုပါ။ ေရ ကိုတစ္ေန႔ ဖန္ခြက္ (၈) ခြက္ (သို႔ ) ၂ Liter ေသာက္သံုးသင့္သည္။

အသက္ရွင္စဥ္ ကာလ တြင္ က်န္းမာေရး သည္ လူတေယာက္ အတြက္ ပထမ အေရးႀကီးဆံုး လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ပါ သည္။ လူတေယာက္ က်န္းမာစြာ အသက္ရွင္ရပ္ တည္ရန္ အတြက္ အဟာရသည္ အေရးႀကီးဆံုး ျဖစ္ၿပီး ကာကြယ္ျခင္း သည္ ကုသျခင္း ထက္ ပိုမို ထိေရာက္သည္ ဟူသည့္ စကားႏွင့္ အညီ အာဟာရကို လံုေလာက္ မွ်တစြာ စားသံုးျခင္း ျဖင့္ အာဟာရ ခ်ိဳ႔တဲ့ျခင္းႏွင့္ လြန္ကဲျခင္း တို႔ကို ေရွာင္က်ဥ္ ႏိုင္ၿပီး ၎တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္လာ ႏိုင္သည့္ ေရာဂါ ေပါင္း မ်ားစြာ ကိုလည္း ကာကြယ္သင့္ပါသည္။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.. လသာည က က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ဆိုလို႕..ကိုုယ္ကိုယ္တိုင္ဂရုစိုက္ ရံုနဲ႕မလံုေလာက္ဘူး ထင္လို႔ တင္ေပးလိုက္တာ..

မွတ္ခ်က္။ ။ http://www.theaustralian.news.com/ for http://www.whattherapy.com/ မွရယူသည္ ။

မိုးေသာက္ၾကယ္

ငါ မေျဖတတ္ေသးပါ...

“ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲး ??? ”
“အခ်စ္ ကဘာလဲး ဆိုတဲ့အေၿဖကို ေၿဖႏိုင္တဲ့သူက ကမာၻေပၚမွာ တစ္ေယာက္ပဲးရွိတယ္.. အဲ့ဒါ ကိုယ္ကိုတိုင္ပါဘဲး..”
“ ခ်စ္ရတာ ခက္လား ??? ”
“ခ်စ္ရတာ မခက္ပါဘူး လြယ္ပါတယ္.. ခ်စ္ၿမဲးခ်စ္ေနဖို႔သာခက္တာပါ..”
“မင္းအခ်စ္က ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲး???? ”
ငါ့ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကဘယ္လိုမ်ိဳးလဲး ????
(သဝန္တိုတတ္မယ္.. ခ်စ္သူကကိုယ္ကိုပဲ ဂရုစိုက္ေစခ်င္တယ္.. ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ကိုယ့္ေဘးမွာဘဲးေခၚထားခ်င္တယ္ မ်က္စိေအာက္ကအေပ်ာက္မခံခ်င္ၾကဘူး.. အဲ့ဒါကေတာ့ အတၠၾကီးလြန္းတယ္ထင္တယ္..)
“ငါကေရာ.. ရယူပိုင္ဆိုင္ဖို႕ခ်စ္ခဲ့တာလား?? ”
(အရာရာေပးဆပ္ခ်င္တယ္.. သူခ်စ္ခ်စ္မခ်စ္ခ်စ္ ကိုယ္ကပဲခ်စ္ေနခ်င္တယ္..ခ်စ္သူအတြက္ဆိုအေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးခ်င္တယ္.. တစ္ဖတ္လူက ၾကိဳက္မွန္းမသိ မၾကိဳက္မွန္း မသိ .. ကိုယ္လုပ္ေပးခ်င္ရာကိုမစဥ္းစားဘဲးလုပ္ေပးေနတတ္တယ္..)
“ငါကေရာ.. ကိုယ္ကပဲ ခ်စ္ေနခ်င္တာလား ?? ”
(အခ်စ္မွာမ်က္စိမရွိဘူးတဲ့.. သူ႕အတြက္ဆို အရာရာကို စြန္႕လႊတ္ရဲးတယ္.. ရင္ဆိုင္ရဲတယ္.. ၿဖစ္သင့္ မၿဖစ္သင့္ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ ကို မစဥ္းစားမိၾကေတာ့ဘူး..)
“ ငါကေရာ.. စိတ္ကစားၿပီးခ်စ္တာလား??”
(ေအးခ်မ္းတဲ့အခ်စ္.. ေပးဆပ္ေနၿခင္းလည္းမဟုတ္သလို ရယူပိုင္ဆိုင္ၿခင္းလည္း မဟုတ္ဘူး.. အသဲးကြဲးတယ္ဆိုတာမရွိဘူး.. တစ္သက္လံုးရင္ထဲးမွာထားၿပီး ခ်စ္သြားႏိုင္ၾကတယ္.. တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ၅၂၈ နဲ႔ေတာင္ မွားတတ္ၾကတယ္တဲ့.. )
“ငါကေရာ.. ေမတၱာလို အခ်စ္မ်ိိဳးနဲ႔ ခ်စ္ႏိုင္လား??”
ဒါကိုေၿဖဖို႔က ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သံုးသပ္ၾကည့္ရမယ္.. ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ အနည္းငယ္ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္ထင္တယ္.. ...

မိုးေသာက္ၾကယ္..

စကၤာပူမွ စာၾကည့္တိုက္ငယ္..

ပုညသဂၤဟမိသားစု ကိုစတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ သည္မွာ ၂၀၀၉ ဇြန္လက ၇ ႏွစ္ၿပည့္ၿပီးၿဖစ္ပါသည္။ တစ္စက္ခ်င္း ရြာသြန္းခဲ့ေသာ မိုးေရစက္ငယ္မ်ားသည္ ရြာသြန္းခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္ အမွ် ေခ်ာင္းငယ္ေၿမာင္းငယ္မ်ားသာမက ပင္လယ္သမုဒၵရာ တို႔ပင္ ၿပည့္လႊမ္းေစႏိုင္သကဲ့သို႕ နီးစပ္ရာပုညသဂၤဟ မိသားစုမ်ား၏ ငါးေဒၚလာ ဆယ္ေဒၚလာ စသည္ၿဖင့္ လွဴဒါန္းမွဳ မ်ားအား စုလိုက္ေသာအခါ ပထမ စတင္တည္ေထာင္သည့္ တစ္ႏွစ္အတြင္းတြင္ ၿမန္မာေငြ (၁၃၀)သိန္း နီးပါး လွဴဒါန္းႏိုင္ခဲ့ၿပီးၿပီ ၿဖစ္ပါသည္။ ယခင္က စကၤာပူႏိုင္ငံဝိပႆနာရိတ္သာ (Vipassan Meditation Center ) ေက်ာင္းသို႕ ၂၈၀ ေဒၚလာ သာလွဴဒါန္းႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ လစဥ္ ေဒၚလာ ၅၀၀ လွဴဒါန္းႏိုင္သည့္ အၿပင္ ၿမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္ရွိ ဘာသာေရးအသင္းမ်ား ၊ ေက်ာင္းမ်ား၊ စာၾကည့္တိုက္မ်ား၊ သံဃာ့ေဆးကုခန္းတြင္ေဆးပေဒသာပင္စိုက္ထူခဲ့ၾကသည္။

ပုညသဂၤဟစာၾကည့္တိုက္

ပုညသဂၤဟမိသားစု၏ ပုညသဂၤဟ စာၾကည့္တိုက္မွ အပတ္စဥ္ စေနေန႔တြင္ (TOA POTAH) ၿမန္မာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၌ ညေန ၆ နာရီမွ ည ၉း၃၀ အထိ လည္းေကာင္း၊ ဝိပႆနာရိတ္သာ ၿမန္မာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း (VMC) တြင္ တနဂၤေႏြေန႔ ညေန ၆ နာရီမွ ည ၉ နာရီ အထိ လည္းေကာင္း ဖြင့္လွစ္ထားပါသည္။ ထို႔ၿပင္ (Bukit Batok Street 23 / Acocia Lodge ) တြင္ စာအုပ္ေရ ၁၀၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ စာၾကည့္တိုက္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေထရဝါဒဗုဒၶစာေပ သက္သက္မ်ားသာ ငွါးရမ္းၿခင္းၿဖစ္ပါသည္ က်မ္းၾကီး၊က်မ္းငယ္မ်ားသာမက၊ လစဥ္ထုပ္ ဘာသာေရးစာေစာင္မ်ားအား၊ အခမဲ့ ငွါးရမ္းဖတ္ရွဳႏိုင္ၾကသည္။

ပုညသဂၤဟႏွင္ ဒုလႅဘရဟန္းခံပြဲး

၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွစ၍ ဝိပႆနာ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱပညာနႏၵ၏ ၾကီးၾကပ္ညႊန္ၾကားမႈၿဖင့္ အခ်ိန္ၿပည့္ ဝိပႆနာရႈလိုသူမ်ား အတြက္ ဒုလႅဘရဟန္းခံပြဲးက်င္းပေပးခဲ့သည္။ ဝတ္လိုသူ ဦးေရမ်ားလွ်င္ မဟာဒုတ္ မဲးေဖာက္ ၍ ရဟန္းေလာင္းအား ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။

စေန ေန႔ အပတ္စဥ္တုိင္း ဘုန္ၾကီးေက်ာင္းသြားရာကေန သိရွိခဲ့ရတဲ့အသိကေလး မွ်ေဝလိုက္ခ်င္းၿဖစ္ပါတယ္...

ပုညသဂၤဟမိသားစုမွာလည္း မိသားစုဝင္မိတ္ေဆြမ်ား၏ ပံ့ပိုးမႈၿဖင့္သာ ရပ္တည္ေနရသၿဖင့္ စာဖတ္သူမိတ္ေဆြမ်ားမွ စြမ္းႏိုင္သမွ် ပံ့ပိုးေပးရင္း ကုသိုယ္ယူႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္ၿပီး တင္လိုက္ခ်င္းၿဖစ္ပါသည္။

မိုးေသာက္ၾကယ္...

ဝါဆိုသကၤန္း ႏွင့္ အက်ိဳးေက်းဇူး...

ၿမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ သည္ အခါၾကီး ရက္တြင္ အဓိကထား လွဴတန္းေသာ သကၤန္း ႏွစ္ မ်ိဳးရွိသည္။ တစ္မ်ိဳးမွာ ဝါဆိုသကၤန္းၿဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ ကထိန္သကၤန္း ၿဖစ္ၾကသည္။
ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္လွဴရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဝါတြင္းကာလသည္ မိုးရာသီတြင္ က်ေရာက္သည္။ မိုးမ်ားသည့္ ကာလၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ သကၤန္းမ်ား အေရာင္ပ်က္လြယ္၊ ေဆြးလြယ္၊ ပ်က္စီးလြယ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က ဆင္းရဲးေသာ ရဟန္းမ်ား အတြက္ မိုိးတြင္းကာလ သကၤန္းဖူလံုေရးအတြက္ ဝါဆိုသကၤန္းကို စီမံေပးခ်င္းၿဖစ္၏။ ဝါဆိုသကၤန္းသည္ ဘူရားရွင္ ခြင့္ၿပဳထားေသာ သကၤန္း ၉ မ်ိိဳးအနက္ တစ္မ်ိဳးအပါအဝင္ ၿဖစ္သည္။ ဝါဆိုသကၤန္းကို တနည္းဆိုေသာ္( မိုးေရခံ ) သကၤန္းဟုဆိုႏိုင္ေပသည္။ ဝါဆိုသကၤန္းကို ဝါတြင္းသံုးလသာ မက ဝါမဝင္ခင္ကတည္း ဝါဆိုသကၤန္းကို ရည္ရြယ္ၿပီး သကၤန္းကပ္လွဴႏိုင္ပါသည္။ (သီတင္းကၽြတ္လၿပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔ မွ တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္ ေန႔ ထိသည္ သီတင္းကၽြတ္ ကထိန္ကာလၿဖစ္ေသာေၾကင့္ ကထိန္သကၤန္းကိုသာ ကပ္ခြင့္ရွိသည္။) တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္ေက်ာ္ ကေန သီတင္းမကၽြတ္ခင္ထိ ေနာက္ဝါဆိုကို ရည္မွန္းၿပီး ဝါဆိုသကၤန္းကို ကပ္လွဴခြင့္ရွိ၏ .( ေနာက္ဝါဆိုအတြက္ ရည္စူးေၾကာင္း ေၿပာၾကားရန္လို).
ဝါဆိုသကၤန္းလွဴတန္းရေသာ အၾကိဳးေက်းဇူးကို..
(ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္လွဴတန္းက
ကတိၿမဲးလွ ဆူလေသာတာ
တူလွစြာေၾကင့္ ပယ္မွာမထိ
မေရာက္ရွိဘူး သုကတိၿမဲး
လူထူးကဲးသည့္ မွတ္စြဲးဝါဆိုသကၤန္း လွဴက်ိဳးတည္း.....)
ဟု စာခ်ိဳးေလးရွိခဲ့သည္။ ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္လွဴရေသာ အက်ိဳးေၾကာင့္ ဆူလေသာတာပန္ တည္ပါသည္။ ဆူလေသာတာပန္သည္ ေသာတာပန္ အငယ္ၿဖစ္သည္။ ေသေသာ္ အပယ္၄ပါး တံခါးပိတ္သည္ဟုဆိုပါသည္။ ဝါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴရေသာ အက်ိဳးကိုသာ စိတ္မွာ တည္ပါေစ.. အပယ္မေရာက္ႏိုင္ဟု သိရပါသည္။

မမီးကပ္လွဴေသာ ဝါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴရေသာ အက်ိဳးေက်းဇူး ကို မမီးႏွင့္ထပ္တူ. ၇ ရက္သားသမီးမ်ား အားလံုးမွ်ေဝခံစားႏိုင္ၾကပါေစ.. မမီးႏွင့္ ထပ္တူ သာဓု ေခၚဆိုႏိုင္ၾကပါေစ..

တပည့္ေတာ္ သိလုိေသာ ဝါဆိုသကၤန္း ႏွင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးကို မအားလပ္သည့္ၾကားက စိတ္ရွည္စြာေၿဖၾကားေပးခဲ့ေသာ ဆရာသခင္ ပဏိတာရာမ ေရႊေတာင္ကုန္းသာသနရိတ္သာ မွ ဆရာေတာ္ ဦးေခမိက (America) ၏ ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ သတိရလွ်က္ တပည့္ေတာ္ သိေသာ အသိပညာမ်ားအား မွ်ေဝရင္း ရတနာသံုးပါကို မေမ့ေလွ်ာ့ေသာ ဆရာေတာ္၏ေက်းဇူး ႏွင့္ မိဘေက်းဇူးကို ဆပ္ႏိုင္ေသာ သမီးေကာင္းရတနာၿဖစ္ပါေစလို႔ တပည့္ေတာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္ဘုရား ။

မိုးေသာက္ၾကယ္..

ဝန္ခံပါတယ္...

Blog ေလး တစ္လၿပည့္သြားတာေတာ့ နည္းနည္းၾကာပါၿပီ.. ဒါေလးတင္ခ်င္ေနတာလည္းၾကာၿပီ.. မအားတာေရာ.. ပ်င္းေနတာေရာေပါင္းသြားလို႔ မတင္ၿဖစ္ေနတာ... အခုေတာ့တင္ၿဖစ္ပါၿပီ..Blog ေလးတင္တာလည္း သိပ္မၾကာေသးသလို စာေရးတဲ့ သက္တမ္းကလည္း Blog ေလးတင္မွစေရးတာဆိုေတာ့ ဝါ ႏုေသးတယ္လို႔ေတာင္ မဆိုႏိုင္ .. ဝါ မရွိေသးဘူးလို႔ေတာင္ေၿပာႏိုင္ပါတယ္..ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေပါင္းကလည္း မ်ားတယ္လို႔မဆိုသာေပမယ့္ နည္းေတာ့မနည္းဘူးထင္တယ္.. ဒီ Blog ေလးမွာလည္း အဆင္မေၿပခ်င္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ေပါက္ဖြားလာခဲ့ရတာပါ.. ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ညီမေလး နဲ႔ ေမာင္ေလးတို႔ က blog မွာ သူတို႔ၾကိဳက္တဲ့ စာေလးေတြ ကဗ်ာေလးေတြ တင္ေနၾကေပမယ့္ စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး.. အားတဲ့ခ်ိန္မွာ စာဖတ္ၿပီး အလုပ္နဲ႕ အိမ္ကို ကူးရင္းသန္းရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ေစခဲ့တယ္..အခုေတာ့ Blog မွာ စာေလးေတြေရးဖို႔ စိတ္ပါလာတာနဲ႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ခဲ့တာပါ.. စိတ္သာကူးလိုက္တာ ဘယ္ကစလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ ေမာင္ေလးကို ေမးရတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေလးေလ့လာထားေတာ့လည္း ဒီလိုၿဖစ္ရတယ္ေလ.. စာကေရးခ်င္စိတ္ရွိတယ္ က်န္တာကိုမလုပ္ခ်င္ေတာ့ .. ညီမေလးၿမန္မာၿပည္မၿပန္ခင္က ေမာင္ႏွစ္မသံုးေယာက္ တင္ဖို႔ဆိုၿပီး triple aung ဆုိတဲ့ Blog ေလးရွိတယ္.. စာေတြးသြားေရးမေရးေတာ့ မသိဘူး.. မမီး password ေတာင္မသိဘူး..ညီမေလးကေက်ာင္းဖြင့္လို႔ေက်ာင္းစာနဲ႔ နပန္းလံုးေနရေတာ့ အဲ့ဒီ Blog ေလးကိုေမာင္ေလးက စာေတြတင္ေနတယ္ေလ.. အဆင္သင့္လိုခ်င္တဲ့ မမီးက အဲ့ဒီ blog ကို ေမာင္ေလးဆီကသြားေတာင္းတယ္.. ၿပီးေတာ့ Blog title ေတြေၿပာင္း template ေတြေၿပာင္း.. မမီးစိတ္ၾကိဳက္လုပ္ေနရာကေန.. သီခ်င္းတင္တာ အဆင္မေၿပၿပန္ဘူး.. ေမာင္ေလးကို လုပ္ခိုင္းေတာ့လည္း မရဘူး..လိုခ်င္တာမရရင္ ၿပသနာရွာတတ္တဲ့ အက်င့္နဲ႔ အဲ့ဒီ triple aung ဆိုတဲ့ blog ကိုဖ်က္လိုက္ေတာ့မယ္ေၿပာလို႔ ေမာင္ေလးမွာ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ တားေနရတယ္.. (blog အသစ္သာလုပ္ပါ.. သား သီခ်င္းရေအာင္တင္ေပးပါ့မယ္) ဆိုၿပီး.. သူ႕ blog ေလးခ်မ္းသာေပးဖို႔ေၿပာရွာတယ္.. (ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ မမီးေနာ္..)Template လွလွေလးနဲ႕ blog ေလးလည္းရလာပါၿပီ.. သီခ်င္းေလးလည္း အဆင္ေၿပသြားပါၿပီ.. စာရြက္သားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အဖံုးလွလွေလးရလာေပမယ့္ .. ဘာစာမွမေရးရေသးပါဘူး... ေရးခ်င္တာေတာ့သိတယ္.. ဘယ္ကစေရးရမွန္းမသိဘူးေလ..ဘာအေၾကာင္းအရာေရးရမွန္းလည္းမသိဘူးေလ.. စိတ္ကူးထဲးက ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာေလးကို Blog ေပၚမွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကည့္ပါတယ္.. ေရးခဲ့တာက coffee အေၾကာင္းေလးပါ.. တကယ္လဲးေရးလိုက္ေရာ.. တင္ထားတဲ့ post နဲ႔ template က ဘယ္လိုမွ သဟဇာတမၿဖစ္ပါဘူး.. template က စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္ဆန္ တေယာ ပံုေလး.. တင္ထားတဲ့ Post က coffee အေၾကာင္း.. ေတြးသာၾကည့္ၾကေပေတာ့..ႏွစ္ခုစလံုးကိုလည္းလိုခ်င္ တစ္ခုမွလည္းမၿပင္ခ်င္သူ ဆိုေတာ့.. “ ငါ့ၿမင္း ငါစိုင္း ၊ စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္” ေပါ့ ဆက္ေရးတယ္..နည္းနည္းပါးပါး တင္ၿပီးေတာ့ blog ေလးကိုလာလည္သူေတြရွိေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့.. (ဘာဘဲးၿဖစ္ၿဖစ္ အသိအမွတ္ေတာ့ၿပဳခံရတယ္ေလ.. ) သူတို႔မွာလည္း အဆင္မေၿပခ်င္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ မမီး blog ကို သည္းခံၿပီးလာလည္က်ရွာတယ္.. စာကလည္းရိုက္ေနေတာ္ေတာ္က်တယ္ဆိုေတာ့ အမွားကပါေသး.. (ကိုယ္တိုင္ၿပင္ဖတ္သြားၾကရရွာတယ္) မတတ္သာေတာ့တဲ့ခ်ိန္က်မွ "ေနာက္က တေယာ ေလးကရႈပ္ေနေတာ့ စာေတြကို သူနဲ႔လြတ္ရာ ေရႊ႕ဖတ္ေနရတယ္"တဲ့.. နည္းနည္းကိုယ္ခ်င္စာၿပီး ေၿပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..background အၿဖဴေပၚမွာ အနီေရာင္ရဲးရဲး စေတာ္ဘယ္ရီးသီးေလး.. 3D ပံုေလးတင္လိုက္တယ္.. အၿဖဴေရာင္ background နဲ႔ အနီေရာင္ စေတာ္ဘယ္သီးၾကားမွာ အဆင္ေၿပမယ့္ စာလံုးအေရာင္က ေတာ္ေတာ္ရွားတယ္.. အဆင္ေၿပလွတယ္မဟုတ္ေပမယ့္ ဖတ္လို႔ရမယ့္ အၿပာေရာင္ေလးတင္လိုက္တယ္...ဖတ္လို႔ၿဖစ္ရံုေတာ့ ရတာေပါ့... (ခဏ ခဏ ၾကည့္ရင္ေတာ့မ်က္စိမြဲးမွာ) အဲ့ဒီ template လည္းဘယ္ေလာက္မွမၾကာပါဘူး.. တစ္လံုးထဲးရႈပ္ေနတဲ့ ဒီ စေတာ္ဘယ္သီးေလးကို လာလာ ခလုပ္တိုက္ေတာ့လည္း ေနာက္ဆံုး template လို႔ ဆိုႏိုင္မယ္ ထင္ရေလာက္တဲ့ ဒီ ေနၾကာပန္းပံုေလးၿဖစ္ခဲ့ရတယ္..အလွၾကိဳက္တဲ့ မမီးက်မွဘဲး.. ၿပင္လြန္းေတာ့ ဘာၿဖစ္သြားတယ္မသိဘူး.. ေအာ္.. အဆင္ေတာ့ေၿပၿပီထင္တယ္.. စာေရးမယ္ၾကံေတာ့ cbox က နတ္သမီးေလးကရႈပ္ေနေတာ့ စာေတြမၿမင္ရဘူးဆိုေတာ့ နတ္သမီးေလးလည္းဖယ္ရၿပန္တယ္.. ဒါတင္ၿပီးၿပီမထင္နဲ႕ cbox မွာစာရိုက္ေတာ့ ေနာက္ခံအဝါေရာင္မွာ စာလံုးအရာင္က အစိမ္းေရာင္ဆိုေတာ့ ရိုက္ေနတုန္းစာေတြမၿမင္ရေတာ့ အမွားပါၾကလို႔ စာလံုးအေရာင္ၿပန္ေၿပာင္းရတယ္..အဲ့ဒါလည္းသူမ်ားေၿပာလို႔သိတာ.. မေၿပာရင္မသိဘူး.. အဲ့ေလာက္ေလ့လာတာေနာ္.. တစ္ေယာက္ထဲးလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး ရႈပ္ေနတာ မမီးဘဲး.. အဆင္မေၿပတာေတြၿပီးသြားေလာက္ၿပီ ထင္ေတာ့ စာေရးမယ္လုပ္ေရာ..ပါရမီက ပါရွာေတာ့ ဘာေရးရမွန္းကို မသိတာပါ.. ေရးသမွ်က အဆင္မေၿပ.. ဝထၳဳတိုေလးေရးမယ္ဆိုေတာ့လည္း အေၾကင္းအရာက မစီေလွ်ာ္ ၊ ဇာတ္ေကာင္ စရိုက္က မေပၚလြင္ နဲ႔ ေမ်ာေနတာ.. အဲ့ဒါနဲ႔ အတင္ၿဖစ္ၿပန္ဘူး... ဒါနဲ႔ဘဲး သူမ်ား blog ေတြသြား.. စာေတြေလွ်ာက္ဖတ္.. မမီး blog ကိုေတာ့ ပစ္ထားခဲ့တယ္.. အင္း... ေၿပာေနရင္း ခုမွ စဥ္းစားမိတယ္.. ဒီအေၾကာင္းေတြ သူမ်ားသိေအာင္ ေၿပာၿပေနတာ.. “ ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ ခုႏွစ္ပါး” ကတစ္ပါးတိုးၿပီး.. မမီးပါ ပါေနၿပီလားမသိဘူး..ဂုဏ္ေဖာ္ၿပီးေၿပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္.. အဆင္မေၿပတာေလးေတြကို နားလည္ေပးဖို႔.. ေနာင္ ထပ္ေတြ႕လာတဲ့ အဆင္မေၿပမႈေလးေတြနဲ႕ အမွားအယြင္းေလးေတြကို အားမနာတမ္းေၿပာၿပေပးဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါ...အခုေတာ့ blog ေလးက အဆင္ေၿပေနေပမယ့္. အႏွစ္သာရရွိတဲ့ Blog တစ္ခုရဲ႕ အဂၤါရပ္ တစ္ခုမွမပါေသးတာကိုေတာ့ ဝန္ခံပါတယ္.. c box မွာေၿပာၾကတယ္.. “ blog ေလးကလွလိုက္တာ” လုိ႔ခ်ီးမြန္းခံရတိုင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရွက္မိသလို ရင္နင့္ေအာင္လည္း ခံစားရပါတယ္.. “ စာရြက္သားေတာ့ ေကာင္းသားဘဲး " လို႔ အခ်ီးမြန္းခံရတဲ့ ဝထၳဳစာအုပ္လို ၿဖစ္ေနလို႔..လာလည္သူေတြကိုေတာင္ အားနာမိပါတယ္.. စာဖတ္မယ္ၾကံတိုင္း ဖတ္စရာ စာက မယ္မယ္ရရ မရွိေလေတာ့ ခ်ီးမြန္းၾကရရွာတယ္.. စာေတြေတာ့ေရးထားပါတယ္..ေရးၿပီးလို႔တင္မယ္လုပ္တိုင္း မမီးေရးထားတဲ့စာက စာဖတ္သူအတြက္ သုတ မရ ရသ မရ ၿဖစ္ေနမလား ဆိုတဲ့ သိမ္ငယ္စိတ္နဲ႔ မတင္ၿဖစ္တာရွိသလို.. ငါ့စာက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးေလဆိုတဲ့ အေတြးေတြေၾကာင့္ အၾကမ္းေတြ အၿဖစ္နဲ႔ ပံုေနခဲ့ပါတယ္.. ၾကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေတာ့ေရးေနမယ္.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့ေန႔တင္မယ္......
မိုးေသာက္ၾကယ္...

မိုးေသာက္ ရဲ႕ လက္ေဆာင္...

ၾကယ္ေတြေတာက္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေပၚကို မမီးတစ္ေယာက္ထဲးတတ္သြားၿပီး တစ္ဖ်က္ဖ်က္လက္ေနတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြခူးယူခဲ့ပါတယ္..မ်က္ခင္းစိမ္းေပၚမွာ ၾကယ္ေလးေတြနဲ႔ အလွခ်င္းၿပိဳင္ေနတဲ့ ပိုးစုန္းၾကဴးေလးေတြကို လည္း ဖမ္းလာခဲ့တယ္..ၿပီးေတာ့ မမ မယ္ကိုးဆီသြားၿပီး.. အေရာက္လက္ၾကိဳးေလးတစ္စ ေတာင္းယူလာခဲ့ၿပီး.. ၾကယ္ေလးေတြကို အေရာင္လက္ၾကိဳးေလးနဲ႔ ဆြဲးၾကိဳးေလး သီကံုးခဲ့တယ္.. ဆြဲးၾကိဳးေလးတစ္ကံုးကိုေတာ့ မမ မယ္ကိုး ကိုေပးၿပီး.. က်န္တဲ့ တစ္ကံုးကိုေတာ့ မမ ေမေလး ကို ေပးခဲ့မယ္.. အင္း(မ္)..... ပိုေနတဲ့ အေရာင္လက္ ၾကိဳးစေလးကိုေတာ့ အလင္းမဲ့ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေၾကြေတြ ေကာက္ေနတဲ့ အကို မိုးကုတ္သား ကို ေပးခဲ့မယ္.. (ေကာက္ၿပီးလက္ထဲးထည့္ရင္ မ်ားလာေတာ့ အကို႔လက္ ဘယ္ဆန္႕႔ေတာ့မလဲး.. အကို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ကို ခ်ည္တဲ့ၾကိဳးေလးနဲ႔လည္း လံုေလာက္မွာမဟုတ္ဘူးေလ..)
ေအးၿမတဲ့လေရာင္ေအာက္မွာ ၿမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ ပိုးစုန္းၾကဴးေလးေတြကိုေတာ့ အၿဖဴေရာင္ပိုးအိပ္ေလးထဲး ထည့္ၿပီး.. ငွက္မေလး ရဲ႕ စားဘူးေတာင္းေလး အလင္းရဖို႔အေရး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္..ကိုေရႊလမင္း နဲ႔ လသာည ကေတာ့ သူတို႔ကို လက္ေဆာင္မေပးလို႔ ေရႊစိတ္ေတာ္ ညွိဳးေနရွာတယ္..ေနာက္ေန႔မွေပးပါရေစေတာ့ေနာ္.. အခုေတာ့ မမီးမွာ တစ္ပြင့္ထည္းေသာ ဓူဝံၾကယ္ေလးတစ္လံုးသာ က်န္ေတာ့လို႔ပါေနာ္.. ဒီတစ္ပြင့္တည္းေသာ ဓူဝံၾကယ္ကိုေတာ့ မမီး အတြက္ ဆြဲးသီးကေလးအၿဖစ္ ပန္ဆင္ခြင့္ၿပဳပါေနာ္...

မမီးတို႔မ်ား ေတာ္ေတာ္ေလး အ တယ္ေနာ္.....

မိုးေသာက္ၾကယ္..

ယံုတမ္းစကားေတြကို ႏွစ္သက္သူ..

ငယ္ငယ္က ပံုၿပင္နားေတာင္ရတာကို အရမ္းေပ်ာ္တယ္.. ပံုၿပင္ဆိုတာမ်ိဳးက အၿပင္မွာ တကယ္မရွိတာ မ်ားတယ္ေလ.. ဒါေပမယ့္ လူၾကီးေတြက ကေလးေတြ လိမၼာေရးၿခားရွိလာေအာင္ သြန္သင္တဲ့ေနရာမွာ လြယ္ကူေအာင္ပံုၿပင္ေလးေတြနဲ႔ ဆံုးမၾကတာၿဖစ္တယ္.. တရိစၲာန္ေလးေတြ စကားေၿပာၾကတာ အၿပင္မွာမွမရွိတာ.. ယုန္ကေလးက လူစကားေၿပာေနတာ.. လိပ္ကေလးက လူစကားေၿပာေနတာ တကယ္မၾကားဖူးပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ မမီးကေတာ့ ဒီအရြယ္ထိ ပံုၿပင္ေလးေတြကို ၾကိဳက္တုန္းပါ.. ယံုတမ္းစကားေလးေတြကုိ ႏွစ္သက္ေနသူပါ..

မယံုရင္ စမ္းၾကည့္ပါလား.. ေၿပာသမွ်အကုန္ ယံုတယ္.. လိမ္ေၿပာလည္းယံုတယ္.. ညာေၿပာလည္းယံုတယ္.. ယံုေအာင္သာေၿပာ အကုန္ယံုတတ္တယ္..

မိုးေသာက္ၾကယ္..

ပုန္းညက္ပြင့္ ႏွင့္ လဝါဆို

ေႏြတာလ ၊ မလြယ္တာလ ၊ ၿမြတ္တာလ ၊ ႏြယ္တာလ ၊ နတ္ေလွ်ာင္လ ဟူ၍လည္း ေရွးကေခၚေဝၚၾကေသာ ဤဝါဆိုလတြင္ ပုန္းညက္မဥၥဴ သင္းၾကဴအနန္း လန္းလန္းစြင့္စြင့္ လႈိင္လႈိုင္ပြင့္ၾကသည္ ။
ပုန္းညက္ပန္းသည္ ဝါဆိုလ၏ ရာသီပန္းၿဖစ္သည္။ ဝါဆိုလ၏ သဘာဝကို “ ဝါဆို၊ ဝါေခါင္ႏွစ္လသည္ ဝႆာနဥတုမည္၏။ ဤ ဝႆာနဥတု၌ စိုစြတ္၏။ ပူတံု ေအးတံု ရွိ၏။ အိုက္၏။ ေကာင္းကင္၌ မိုးတမ္မၿပက္ရွိ၏။ အေနာက္ေလက်တတ္၏။ နတ္သမီးကြမ္းေဆးစေသာ ပိုး၊ မွတ္ ၊ ၿခင္၊ ဖား အစရွိသည္တို႔ ေပါမ်ားကုန္၏။ ထိမ္၊ မအူ ၊လက္ထုတ္ ၊ ဆပ္သြား၊ မုေလး ၊ ပုန္းညက္ စေသာ ပန္းတို႔သည္ ပြင့္ကုန္၏။ ၿမစ္ေရတို႔သည္ ၿပည့္လွ်ံကုန္၏။ ေရအိုင္ ၊ ေရကန္ စသည္တို႔၌ ၾကာၿဖဴၾကာညိုတို႔သည္ ပြင့္ၾကကုန္၏။ ေၿမၿပင္၌ မိုးေရၿဖင့္ မထင္ရွားကုန္ေသာ ကုန္းၾကည့္ရွိကုန္၏။ စပါးပင္တို႕ၿဖင့္ တင့္တယ္ကုန္၏။” ဟူ၍ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္းတြင္ ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ပုန္းညက္ပန္းသည္ ဝါဆိုလ၏ အဆင္တန္ဆာတစ္ပြင့္ၿဖစ္သည္ကို အထူးသတိေပးသည္။ ဒိပကၤရာၿမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ သုေမဓာရွင္ရေသ့တို႔ ခရီးလမ္းညွိဖို႔ရာ အရပ္သို႔ ၾကြလာေတာ္မူေသာအခါ လူတို႔က ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၿဖင့္ ၾကဲေၿမွက္ပူေဇာ္ၾကေလသည္ ။ ဤပန္းတို႔တြင္ ပုန္းညက္ပန္းလည္း ပါေလသည္။ ပန္းအမည္တို႔ကုိ ေထာက္ရႈေသာ္ ဝါဆိုလဆီတြင္ ၾကြလာသည္ဟု မွတ္ယူဖြယ္ရွိေပမည္။

စာေပပညာရွင္တို႔ မွတ္တမ္းရွိခဲ့သည္မွာ “ ပန္းမ်ားလႈင္ၾကဴဳ ၊ မဥၥဴေရႊခက္ ၊ ပုန္းညက္ၾကိဳင္သင္း ၊ ပဥၥင္းေတာ္ပြဲး၊ သဲးသဲးအုတ္ေအာ္ ၊ ရႊင္ေပ်ာ္လွည့္ပတ္ ၊ ကရကဋ္ႏွင့္” ဟူ၍ တစ္နည္း ၊ “ ပုန္းညက္အနန္း ၊ ႏွင္းဆီပန္းႏွင့္ ၊ စခန္းၾကိဳင္သင္း ၊ ရဂံုတြင္းမွာ” ဟူ၍ တစ္ဖံု ၊ “ဝါဆိုေခၚမွတ္ ၊ ကရကဋ္ဝယ္ ၊ နကၡတ္မိုးယံ ၊ ျပုဗၺာသာဠ္တို႔၊ လတံနီလ်က္ ၊ ေရာင္ၿခည္ယွက္က ၊ ပုန္းညက္ထိန္ထိန္ ၊ ပြင့္ခ်င္းလိမ္ခဲ့ ၊” ဟူ၍ တစ္ၿဖာ ေရွးပညာရွင္တို႔ စာေပမွတ္တမ္းၿပဳခဲ့ၾကသည္ ။

(ဝါဆိုလတြင္ ယုဂန္ေတာင္ အထြတ္အဖ်ာ၌ ၿပဳပၸာသန္နကၡတ္ႏွင့္ လၿပည့္ဝန္းတို႔ ႏွစ္ပါးသည္ ထြန္းေတာက္ၾကပါသည္ ။ ထိုအခါ ပုန္းညက္ပင္တို႔မွ အဖူးအငံုတို႔သည္ ညွာတံကေလးမ်ားႏွင့္ ထြက္ေပၚလာၾက၍ ပြင့္ၾကေသာေၾကာင့္ သင္းပ်ံ႕ေသာ ရနံ႕သည္ ၿဖာထြက္လ်က္ရွိပါေတာ့သည္။ ) ငယ္ငယ္ ကက်က္ခဲ့ရတဲ့ ၁၂ ရာသီပန္း ကဗ်ာက စကားေၿပေလးေလ.. မွတ္မိတာေလး ခ်ေရးထားတာ စာေရးသူကေတာ့ ကင္းဝန္မင္းၾကီး. ထင္တယ္..ေမ့သြားၿပီ.. ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိေတာ့ဘူး..
ဒီစာေလးကို ေရးေနရင္းငယ္ငယ္က ေက်ာင္းမွာက်င္းပတဲ့ ဝါဆိုပန္းကပ္ပြဲးကို သတိရမိတယ္.. ကိုယ္စီကိုယ္စီ ဝါဆိုပန္းေတြကိုင္ၿပီးသက္ဆိုင္္ရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို အတန္းသားအားလံုးနဲ႔ အတူ ဝါဆိုပန္းသြားကပ္ၾကတဲ့ ပံုရိပ္က မ်က္လံုးထဲးမွာလာေပၚေနတုန္းပဲး...

မိုးေသာက္ၾကယ္..

ဝါဆိုသကၤန္းကပ္ အလွဴ

မနက္ ၇ နာရီခြဲးမွ အၿမန္အိပ္ရာက ထၿပီး ေရခ်ိဳး ဘုန္ၾကီးေက်ာင္း( Vipassana Meditation Center / Lavender Street )ကိုေၿပးရတယ္.. အန္တီက ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္ဖို႔ေခၚထားတာေမ့ေနတာ..ဟိုလည္းေရာက္ေရာ.. အပ်ိဳၾကီးေတြထံုးစံ အရ ပူစရာမရွိရွာက်န္ပူၿပီး

ေနာက္က်ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကိုေမးၿပီး ဆူတာေပါ့..ေမ့ၿပီးအိပ္ေနေတာ့ ဆူခံထိတာေပါ့..သူလည္းၾကာၾကာေတာ့ မဆူႏိုင္ပါဘူး.. ေန႔ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ခ်က္ၿပဳတ္စီမံေနရေတာ့ မမီးသက္သာရာရသြားတယ္..ဘာမွလည္းသိပ္လုပ္စရာမရွိပါဘူး.. သူ႕သူငယ္ခ်င္း နာစ္မေတြလာကူၾကတယ္.. အန္တီကလည္းၾကြားလိုက္တာ (ဒါ အကိုၾကီးရဲ႕သမီးၾကီးေလ.. ႏြယ့္တူမေလး..သူကအားကိုးေနရၿပီ..) ဘာ ညာ နဲ႔ေပါ့..ဒီတူမေခ်ာေခ်ာေလးကိုၾကြားပံုက အဲ့လိုေလ..သူ႕မွာလည္း ဒီတူမေလးကို ၾကြားရတာ ဖတ္ဖတ္ကိုေမာလို႔ေနမွာ .. ၿပီးေတာ့ ၾကက္သြန္ၿဖဴႏႊာခိုင္းတာ.. ခိုင္းစရာရွားလို႔ ၾကက္သြန္ၿဖဴႏႊာခိုင္းရလား.. မလုပ္ခ်င္ဘူးနံတယ္ေၿပာေတာ့ အန္တီးသူငယ္ခ်င္းကေၿပာတယ္.. (အဲ့လိုဇီဇာေၾကာင္ ဂ်ီးမ်ားေနရင္ ႏြယ္ႏြယ့္လို အပ်ိဳၾကီးၿဖစ္မွာတဲ့.. )အပ်ိဳၾကီးေတာ့ အၿဖစ္မခံႏိုင္ဘူး.. ၾကက္သြန္ၿဖဴေတာ့မႏႊာဘူး ေဂၚရခါးသီးအခြံ ႏႊာေပးမယ္ဆိုၿပီး လုပ္လိုက္တာ.. ေဂၚရခါးသီးက အစီးေတြက လက္ကိုေလာင္ၿပီး အေရခြန္ေတြလန္ေနၿပီ..ဒီေန႔ထိေတာင္မေပ်ာက္ေသးဘူး.. ငိုခ်င္လိုက္တာေၿပာမေနနဲ႕.. ေနာက္ေတာ့ အပ်ိဳၾကီးၿဖစ္လဲးၿဖစ္ပါေစေတာ့ လုပ္ေတာ့ဘူး...

ဘုန္းၾကီး သကၤန္းကပ္ၿပီး ေဟာတဲ့ တရားက (အပ်ိဳၾကီးေတြကိုေဟာတဲ့ တရားေလ.ထပ္ၿပီးအပူမရွာေတာ့ဘဲး.. ကိုယ္အတြက္ကိုလုပ္ဖို႔ အေဖာ္မြန္ေကာင္းတရားကိုသာ ရွာဖို႔ ) ေဟာလိုက္တယ္...အပ်ိဳေလးမမီးပါေရာၿပီး သံေဝဂရခဲ့တယ္.. အခုခ်ိန္ေၿပာတာေနာ္.. ေနာက္ေတာ့ မသိဘူး..အခု ခ်စ္သူမရွိေသးေတာ့ ေၿပာအားရွိေသးတယ္.. ဟီး.. .

တရားနာ..ေရစက္ခ်.. ေန႔ဆြမ္းကပ္ၿပီးေတာ့ .. ဧည့္သည္ေတြ ဧည့္ခံရ ႏုတ္ဆက္ရ ၿပံဳးၿပရ နဲ႔ ေမာေနတာဘဲး..အားလံုးလဲးၿပီးစီးေရာ.. နာရီၾကည့္ေတာ့ ၃ နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီ.. အိမ္လည္းေရာက္ေရာ..ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး. ေရခ်ိဳးၿပီး နားေတာ့တယ္..

အန္တ့ီ ဝါဆိုသကၤန္ကပ္တာကလည္း အခ်ိန္က ကပ္ေနတယ္ ဆြမ္းရက္ကမရေတာ့ ရတဲ့ၾကားရက္ကိုလုပ္လိုက္ရတာ.. ၿပီးေတာ့ သူ႔ အလုပ္နားရက္ ေရြးလုပ္ေတာ့ ၾကားရက္ၿဖစ္ၿပီး ဘယ္သူ႔မွ ဖိတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရလိုက္ဘူး..အဲ့ဒါေၾကာင့္ မဖိတ္လိုက္တာေနာ္.. ၿပီးေတာ့ weekday ဆိုေတာ့ အားလံုးက အလုပ္ကိုစီ ေက်ာင္းကိုယ္စီ နဲ႔ဆိုေတာ့ အားမွာမဟုတ္ဘူးေလ.. ညမွာဖိတ္လိုက္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေတာင္ အလုပ္က ခြင့္ၾကိဳယူမွရတာဆိုၿပီး မလာႏိုင္ဘူး..ေန႔လည္ ထမင္းစာခ်ိန္ ဖုန္းဆက္ၿပီးလာခဲ့ဖို႔ေခၚတာေတာင္ အလုပ္မၿပီးေသးလို႔ မလာႏိုင္ရွာဘူး..
ေနာက္ၾကံဳမွေကၽြးေတာ့မယ္ေနာ္.. ေအာ္.. ေမ့လို႔ မဖိတ္လို႔မလာႏိုင္လည္း သာဓု ေတာ့ေခၚလို႔ရတယ္ေနာ္..

မိုးေသာက္ၾကယ္

မာရ္နတ္ဆိုး ၏ အိပ္မက္ကေလး...

အစ္မ မယ္ကိုး ဖြဲ႕ခ်ည္ခဲ့တဲ့ အေရာင္လက္စၾကိဳးစေလးက မမီးဆီေရာက္လာေတာ့ ဆက္ၿပီးခ်ည္ရံုေပါ့...
စြဲးစြဲး လမ္းလမ္း မက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေလးေတြၿပန္စဥ္းစားတိုင္းမွာ ၿဖစ္ခ်င္တာေတြၿဖစ္မလာႏိုင္ေသးေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ အားငယ္မိတယ္.. မနက္ဖန္ေပါင္းမ်ားစြာက်န္ပါေသးတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ အားေပးႏွစ္သိမ့္ေနခဲ့ရတယ္... မမီး ငယ္ငယ္ကတည္းက မက္ခဲ့တဲ့ အိမ္မက္ ႏွစ္ခုဘဲးရွိခဲ့ပါတယ္.. ငယ္ငယ္ကထည္းက ဟိုတယ္နဲ႕ခရီးသြား မွာ ဝါသနာပါခဲ့တယ္.. ကိုယ္တုိင္လည္း ခရီးသြားတာ ဝါသနာပါခဲ့တယ္.. (လြင္မိုးက ေနာက္မွအၾကံရၿပီး လြင္မိုးခရီးသြားေနသည္ကို ရိုက္တာ.) မမီးက အေစာၾကီးကတည္းက မက္ခဲ့ရတဲ့ အိမ္မက္ေလး.. Tourism တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္.. (ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးတယ္ . ေၿခေတာက္မွာ မွဲ႔ပါရင္ လမ္းဘဲးထြက္ေနရတယ္တဲ့.. အဲ့လိုသာဆို.. မမီး tourism ၿဖစ္အံုးမယ္လို႔ ယံုၾကည့္ရမယ္.. ဘာလို႔လဲးဆိုေတာ့ မမီး ေၿခဖဝါးအလယ္တည့္တည့္မွာ မွဲ႔ၾကီးမွ အၾကီး ၾကီး ငယ္ငယ္ကတည္းက ပါလာတာ.. ေၿခေထာက္မွာ ရွိသမွ် မွဲ႔ေပါင္းလိုက္ရင္ ၇ လံုးေလာက္ရွိတယ္.. )
ငယ္ ငယ္ ကတည္းက စိတ္ကူး ယဥ္တာေၿပာရရင္ ၿပင္ဦးလြင္ၿခံကို ဟိုတယ္ ဖြင့္ေနတာ..( အိမ္မွာရွိတဲ့ ဘဘ* ေဖေဖ႔၏ဖခင္* ရဲ႕ မက္မန္းသီးအိုးေတြကို မက္မန္းသီးေတြသြားသြားဝယ္တဲ့ အင္းပုတ္ ဆိုတဲ့ ရွမ္းရြာကို ပို႔ပစ္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့.. ၿခံထဲးမွာ လံုးခ်င္းအိမ္ေလးေတြေဆာက္လုိ႔ ..အေရွကအိမ္ကိုေတာ့ ဧည့္ခန္းေပါ့.. အဲ့ဒီအိ္မ္ကိုလည္းၿပင္လိုက္တာ အိမ္ကို သစ္လံုးေတြနဲ႕ ေဆာက္လိုက္တာ.. ဟိ..bar counter ပါထားေပးလိုက္ေသးတယ္..အိမ္ကထြက္တဲ့ မက္မန္းဝိုင္လည္း ေရာင္းရတာေပါ့ေနာ္..အိမ္ကလူေတြကို လည္း အလကားမထားဘူး.. Reception မွာ ထိုင္ခိုင္းတာ..မမီးကေတာ့ ခရီးသြား ေအးဂ်င့္ company ကေန tourism တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေနမွာေပါ့..) စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တာဘဲးရွိပါတယ္..
မမီး ဆယ္တန္းကို စိုးစံအေဆာင္မွာေနခဲ့တယ္.. စေနေန႔ည အိမ္ၿပန္အိပ္ခ်ိန္မွာ ေဖေဖ နဲ႔ဖုန္းေၿပာတယ္.. ေဖေဖကသူသားသမီးေတြေပၚမွာထားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က ္ဘယ္ေလာက္ၾကီးတယ္.. ေဖေဖဘယ္လိုၿဖစ္ေစခ်င္တယ္.. သမီးၾကိဳးစားေပးပါလို႔ ေဖေဖေတာင္းဆိုခဲ့တယ္..ၿပီးေတာ့ ေမေမ့ mail ထဲးမွာ လည္း စာတစ္ေစာင္ကို ရုပ္ပံုေလးေတြနဲ႔ တြဲးၿပီးပို႔ခဲ့တယ္..(စာရြက္ေတြ ညွပ္ထားတဲ့ ကလစ္ဖိုင္ကိုဘယ္ဖတ္လက္က ကိုင္လို႔ ညာဖတ္လက္က ေဘာလ္ပင္ကိုင္ထားၿပီး ဦးထုပ္အၿဖဴေဆာင္းထားတဲ့ ၿမိဳ႕ၿပအင္ဂ်င္နီယာမေလးက သမီးၾကီးတဲ႔.. ဂ်ဳတီကုန္အၿဖဴေလးနဲ႔ နားက်ပ္ေလးလည္ပင္းဆြဲးလို႕ ရာဝန္မေလးက သမီးငယ္တဲ့.. overhaul အၿဖဳေရာင္နဲ႔ ဦးထုပ္အၿဖဴေဆာင္းထားတဲ့ လွ်က္စစ္အင္ဂ်င္နီယာ အေဖတူသားေလးတဲ့)..အဲ့ဒီခ်ိန္ကတည္းက ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက ခဏတာမက္ခြင့္ရတဲ့ အိပ္မက္အသြင္ေၿပာင္းခဲ့ရတယ္.. ၁၀တန္းေအာင္ေတာ့ UFL English မမွီရင္ ရိုးရိုး English Major ယူၿပီး ဘြဲ႕ရရင္ ရန္ tour guide သင္တန္းတတ္ၿပီး ခရီးသြား Agant Company တစ္ခုမွာအလုပ္ လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးခဲ့ေပမယ့္ ၿဖစ္မလာဘဲး.. ေက်ာက္ဆည္ GTC ကိုေရာက္ခဲ့ရတယ္.. ၿဖစ္ခ်င္တာေတြၿဖစ္မလာေတာ့ လည္း လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး Major ခြဲးတဲ့ခ်ိန္မွာ မထမဦးစားေပးေရာ ဒုတိယဦးစားေပးေရာ.. ရွိသမွ်ေနရာမွာ ဘယ္မိန္းခေလးမွ မၾကိဳက္တဲ့ Mechanical Power ကိုရူးရူးမိုက္မိုက္ခ်ေရးခဲ့တယ္.. အိမ္ကိုေတာ့မေၿပားဘူး.. ဆူခံထိမွာေၾကာက္လို႔..ရလာေတာ့လည္း စိတ္မပါေတာ့ ေက်ာင္းကို ပ်က္တစ္ရက္ တတ္တစ္ရက္နဲ႔ ဘြဲ႔တစ္ခုရလာခဲ့တယ္.. ( ဘဝမွာ လိုခ်င္တာကို မရခဲ့ရင္ ရခဲ့တာကို အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္) ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ကိုင္ထားၿပီး.. ရရွိလာတဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေလးနဲ႔ ဘဲး စကၤာပူမွာ အလုပ္ဝင္ခဲ့တယ္..အခုေတာ့ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာ္ေအာင္ေနရင္း.. ပိုက္ေတြ .. စက္ပစၡည္း
ေတြ ၾကားထဲးမွာ ေန႔စဥ္အခ်ိန္ေတြကုန္ေနခဲ့ရတယ္.. အဲ့ဒီအိပ္မက္က အၿပီးတိုင္မီးမၿငိမ္းေသးဘူး.. က်န္ေသးတယ္ရင္ထဲးမွာ ဖြဲးမီးလိုလွိဳက္ေလာင္ေနေသးတယ္..အဲ့ဒါကိုၿပန္ေတြးတုိင္း မမီးကိုယ္ မမီး အၿပစ္တင္မိတယ္.. ညီမေလးကဆို ေဆးလိုင္းကို မယူဘဲး သူဝါသနာပါတဲ့ computer လိုင္း ကိုရေအာင္ယူခဲ့တယ္.. မမီးကေတာ့ သူ႕ေလာက္ေတာင္ သတၱိမရွိခဲ့ဘူး.. ေမာင္ေလးကေတာ့ ဖေအတူသားဆိုေတာ့ လွ်က္စစ္အင္ဂ်င္နီယာၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ Tyndal Electrical Engineering School မွာ တတ္ေနေလရဲ့....
ေနာက္ထပ္ဝါသနာပါတာကေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္တာပါ.. သဘာဝ ရႈခင္းပံုေတြ လိုက္ရိုက္ရတာလည္း ဝါသနာပါတယ္.. သူမ်ားကိုရိုက္ေပးရတာလည္း ဝါသနာပါတယ္.. ကိုယ္တိုင္ဓါတ္ပံုအရုိက္ခံတာေတာ့ ပိုၿပီးဝါသနာပါတယ္..အပ်ိဳေပါက္စ ၁၄ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္ အရြယ္မွာ ၿပင္ဦးလြင္မွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ ခ်ယ္ရီ ဓါတ္ပံုတိုက္က ဓါတ္ပံုဆရာကို အိမ္ေခၚၿပီး အဝတ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳးလဲးၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္တာ.. ေမေမက ေဖေဖ့ ကိုေၿပာတာ..ဘာေၿပာလဲးသိလား.. ( မင့္ သမီးၾကီးလာရင္ဘာၿဖစ္မယ္ေတာ့မသိဘူး.. အခုကတည္း က ငါမထိမ္းတတ္ေတာ့ဘူးတဲ့.) ဝါသနာက ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံတာပါ..Model ထိုင္ေပးတာမွမဟုတ္တာ.. ဒီေသြးကေတာ့ ဘဘ (ေဖေဖ ၏ ဖခင္) ဆီကပါလာတာ.. ဘဘ က ဂန္႕ေဂါခရုိင္ ေညာင္ကန္ရြာ ဇာတိ.. ဘဘ တို႔ ဦးေလးက ဂန္႔ေဂါမွာ ဓါတ္ပံုဆိုင္ဖြင့္တယ္.. ဘဘ တို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ အကုန္ ဓါတ္ပံုရိုက္တတ္ၾကတယ္.. အဲ့ဒီတုန္းက အခုလို. Auto Focus ေတြမဟုတ္ဘူး..ကိုယ္တိုင္ခ်ိန္ယူရတယ္.. မွန္ဘီလူးရဲ႕အေနအထားနဲ႔ ပံုရိပ္ကိုတြက္ရာမွာ (1/f = 1/u +1/V ) ဆိုတဲ့ အတန္းပညာမတတ္ေပမယ့္ ခ်တြက္စရာမလိုေလာက္ေအာင္မွန္းတတ္ၾကတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ဘဘက မႏၲေလးမွာ သတင္းေထာက္လုပ္တယ္..ဖြားဖြားနဲ႔လက္ထပ္ၿပီးမွ စီးပြားေရဖက္ေရာက္ခဲ့တာ..ဓါတ္ပံု ပညာကိုေတာ့ ဘဘက သင္ေပးခဲ့တယ္..အား လည္းအားေပးတယ္.. ေဖေဖ ကလည္းဝါသနာပါတယ္ေလ.. ေဖေဖ 1999 ခုႏွစ္မွာ Congo ႏိုင္ငံကို သေဘာၤပို႔ မသြားခင္က သူလိုခ်င္လြန္းလို႔ ဝယ္ထားတဲ့ flim Camrea ကိုလည္း ခ်စ္သမီးၾကီးက ေတာင္းေတာ့ သူခရီးသြား ရင္ယူသြားဖို႔ဝယ္ထားတာေလးေပးရရွာတယ္.. အဲ့ဒီ camera ရတုန္းကရိုက္လိုက္တဲ့ ပံုေတြေၿပာမေနနဲ႔ flim ဆိုေတာ့ ေမေမ့မွာေနာက္ကလိုက္ကူးရင္း. Camera ဝယ္ေပးတဲ့ ေဖေဖ့ကို အၿပစ္တင္ေနေတာ့တာ..အိမ္မွာလည္း အဲ့ဒီ flim ေတြ တစ္ပံုၾကီးၿဖစ္ေနတယ္..
အခုေတာ့ မမီးက ေဖေဖ့ကိုၿပန္ဝယ္ေပးပါတယ္.. ဟီး.. ေဖေဖ့ နာမည္ခံၿပီးေတာ့ မမီးဘဲးသံုးေနတာ..
ေမာင္ႏွမေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္အားေပးၾကပါတယ္.. တစ္ေခါက္က ညီမေလးၿမန္မာၿပည္မၿပန္ခင္ Changi Village မွာ ေနဝင္တာ ဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္တယ္လို႔ေၿပာေတာ့ အေဖာ္လိုက္မယ့္သူက မရွိဘူး.. ေနရာကေဝးတာကို ဘယ္သူလိုက္ခ်င္မွာလဲး .. ဒါနဲ႕ ညီမေလးကိုေခ်ာ့ေခၚေတာ့ ပါလာတယ္. Taxi နဲ႔ေခၚမွလိုက္မွာဆိုလို႔ taxi နဲ႔သြားရတယ္..ေနဝင္တာေစာင့္ေနေတာ့ မမီးက ရိုက္ခ်င္တဲ့သူဆိုေတာ့ ဘာဘဲးၿဖစ္ၿဖစ္ေစာင့္တာေပါ့... Beach က ေရ ကလည္းနက္တယ္.. ညေနဆိုေရအရမ္းတတ္ေတာ့ နည္းနည္းညစ္ပတ္တယ္.. ၿပီးေတာ့အဲ့ဒီနားက ေတားအုပ္ ရွိေတာ့ ၿခင္က ကိုက္တယ္.. ညေန ေနဝင္ရင္ပိုဆိုးတယ္.. ညီမေလးကေတာ့လုိက္သာလိုက္ရတယ္ စိတ္မပါသူဆိုေတာ့ အၿပစ္ပဲးေၿပာေနေတာ့ တာ.. ၿပီးေတာ့ေၿပာေသးတယ္.. “ နင္ရိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြကို ၿပိဳင္ပြဲးဝင္ရင္ ႏွစ္သိမ့္ဆုေပးဖို႔မေၿပာနဲ႕ ဝင္ခြင့္ေတာင္ရမွာမဟုတ္ဘူးတဲ့ ” ေတာ္ေတာ္ကို အားရွိသြားတယ္..
အခုထိေတာ့ အဲ့ဒီအိမ္မက္ေလးမပ်က္ၿပယ္ေသးပါဘူး.. ပိုက္ဆံရွိလို႔ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ရင္ေတာ့ အရင္းလည္းသိပ္မမ်ား ဘဲး. အၿမတ္နည္းနည္းနဲ႔ ဓါတ္ပံုဆိုင္ဖြင့္မယ္ studio တစ္ခုနဲ႔ေပါ့...ၿပီးရင္ ဓါတ္ပံုကူးတာ..လိုက္ရိုက္ေပးတာ..ေနာက္.. ဓါတ္ပံုပညာနဲ႔ ပတ္သတ္လာတာေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိတယ္..
ၿပီးေတာ့ ေမေမ့ ရဲ႕ အေနာက္ၿခံက ဂ်င္းခင္းၾကီးကို ဖ်က္ၿပီး ေကာ္ဖီပင္ေတြစိုက္မယ္.. ေကာ္ဖီၿခံစိုက္ၿပီး.. ဘဘ နဲ႔ ဖြားဖြား အေမြၿဖစ္တဲ့မက္မန္းလုပ္ငန္းကိုၿပန္လုပ္မယ္.. ဖြားဖြား တန္ဖိုးထားခဲ့တဲ့ “ဝင္းသိန္းေက်ာ္” ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ မက္မန္းၿပန္ထုပ္မယ္ စိတ္ကူးထားတယ္.. တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုကေတာ့ရေအာင္လုပ္မွာဘဲး.. အေမြ ေပးမေပးေတာ့ မသိေတာ့ စိတ္ကူးထဲးမွာေတာ့ အကုန္ကိုသိမ္းလိုက္ၿပီ..
အဲ့ဒါပါပဲး မိမိုးေသာက္ရဲ့ စိတ္ကူးအိပ္မက္ကေတာ့ .. အထူးအဆန္း အခက္အခဲးေတာ့ မပါေပမယ့္ ၿဖစ္ခ်င္ရာေတာ့ၿဖစ္မလာႏိုင္ေသးပါဘူး..

အိပ္မက္ေလးေတြကို ေဖာ္ၿပခြင့္ေပးခဲ့ေသာ အကို (မိုးကုတ္သား) ကိုလည္း ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ရွင္..

မိုးေသာက္ၾကယ္